เอริช ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เอริช ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์
Erich von Falkenhayn
รัฐมนตรีการสงครามปรัสเซีย
ดำรงตำแหน่ง
7 มิถุนายน 1913 – 21 กรกฎาคม 1915
กษัตริย์จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2
นายกรัฐมนตรีเทโอบัลท์ ฟ็อน เบทมัน-ฮ็อลเวค
ก่อนหน้าโยซิอัส ฟ็อน เฮริงเงิน
ถัดไปอาด็อล์ฟ วิลด์ ฟ็อน โฮเอินบอร์น
หัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่จักรวรรดิเยอรมัน
ดำรงตำแหน่ง
14 กันยายน 1914 – 29 สิงหาคม 1916
กษัตริย์จักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2
ก่อนหน้าเฮ็ลมูท โยฮันเนิส ลูทวิช ฟ็อน ม็อลท์เคอ
ถัดไปเพาล์ ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค
ข้อมูลส่วนบุคคล
เกิด11 กันยายน ค.ศ. 1861
บวร์คเบลเชา, ราชอาณาจักรปรัสเซีย
เสียชีวิต8 เมษายน ค.ศ. 1922 (60 ปี)
พ็อทซ์ดัม ประเทศเยอรมนี
ญาติยูจีน ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์ (พี่ชาย)
เฟดอร์ ฟ็อน บ็อค (หลานชาย)
เฮ็นนิง ฟ็อน เทร็สโค (ลูกเขย)
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง
รับใช้ เยอรมนี
 จักรวรรดิออตโตมัน
สังกัดกองทัพบกจักรวรรดิเยอรมัน
กองทัพบกจักรวรรดิออตโตมัน
ประจำการ1880–1919
1917–18 (ออตโตมัน)
ยศพลเอกทหารราบ (เยอรมัน)
จอมพล (ออตโตมัน)
ผ่านศึกกบฎนักมวย
สงครามโลกครั้งที่หนึ่ง

พลเอกทหารราบ เอริช เกออร์ค เซบัสทีอัน อันโทน ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์ (เยอรมัน: Erich Georg Sebastian Anton von Falkenhayn) เป็นหัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่จักรวรรดิเยอรมันในช่วงสงครามโลกครั้งที่หนึ่งระหว่างปีค.ศ. 1914 ถึง 1916 เขาถูกปลดจากตำแหน่งในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1916 หลังความพ่ายแพ้ในยุทธการที่แวร์เดิง, ถูกฝ่ายสัมพันธมิตรเข้าจู่โจมที่แม่น้ำซอม, และการลากโรมาเนียเข้ามาร่วมสงคราม บทบาทของเขาในฐานะหัวหน้าคณะเสนาธิการใหญ่ตกเป็นเป้าโจมตีมากทั้งในช่วงสงครามและหลังสงคราม โดยเฉพาะจากฝ่ายที่สนับสนุนจอมพล ฟ็อน ฮินเดินบวร์ค ภายหลังถูกปลดจากตำแหน่ง เขาถูกย้ายไปเป็นผู้บัญชาการเขตสำคัญในประเทศซีเรียและประเทศโรมาเนีย ฟัลเคินไฮน์มองว่าชัยชนะในยุทธการสำคัญไม่มีทางทำให้เยอรมนีชนะสงครามครั้งนี้ได้ แต่มีน้ำหนักเป็นข้อต่อรองได้ก็เท่านั้น ผู้บัญชาการฝ่ายศัตรูกล่าวว่าฟัลเคินไฮน์เป็นนายพลที่ไร้ความกระหายชัยชนะอย่างเบ็ดเสร็จ

ฟัลเคินไฮน์เกิดในเมืองบวร์คเบลเชา (Burg Belchau) เป็นบุตรของเฟดอร์ ฟ็อน ฟัลเคินไฮน์ (Fedor von Falkenhayn) และนางฟรันซิสคา ฟ็อน โรเซินแบร์ค (Franziska von Rosenberg) เด็กชายฟัลเคินไฮน์เข้าเรียนเตรียมทหารเมื่อมีอายุ 11 ปี และเข้ารับราชการทหารในปีค.ศ. 1880 ฟัลเคินไฮน์เคยประจำอยู่ในอาณานิคมเยอรมันในจีนต้าชิงระหว่างค.ศ. 1896 ถึง 1903 และผ่านเหตุการณ์กบฏนักมวย และมีบางช่วงที่เขาได้ประจำการในแมนจูกัวและเกาหลี

ในปีค.ศ. 1913 เขาได้ดำรงตำแหน่งรัฐมนตรีการสงครามปรัสเซีย และมีส่วนรับผิดชอบปฏิบัติการทางทหารในช่วงต้นสงครามโลกครั้งที่หนึ่ง อย่างไรก็ตาม เมื่ออาร์ชดยุกฟรันซ์ แฟร์ดีนันท์ แห่งออสเตรีย ถูกลอบปลงพระชนม์ในกรุงซาราเยโว ตอนแรกเขาเป็นเหมือนนายพลเยอรมันจำนวนมากที่ไม่ปรารถนาสงครามครั้งใหญ่ แต่สุดท้ายก็เปลี่ยนใจสนับสนุนจักรพรรดิวิลเฮ็ล์มที่ 2 ให้ทรงประกาศสงคราม

อ้างอิง[แก้]

  • Afflerbach, Holger (1994). Falkenhayn: Politisches Denken und Handeln im Kaiserreich [Falkenhayn: Political Thinking and Action during the Empire]. Beiträge zur Militärgeschichte (ภาษาเยอรมัน). München: Oldenbourg. ISBN 978-3-486-55972-9.{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์)
  • Afflerbach, Holger (1996). Falkenhayn: Politisches Denken und Handeln im Kaiserreich [Falkenhayn: Political Thinking and Action during the Empire]. Beiträge zur Militärgeschichte (ภาษาเยอรมัน) (repr. ed.). München: Oldenbourg. ISBN 978-3-486-56184-5.{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์)
  • Cowley, Robert; Parker, Geoffrey (1996). The Reader's Companion to Military History. Boston: Houghton Mifflin. ISBN 978-0-395-66969-3.{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์)
  • Craig, Gordon A. (1956). The Politics of the Prussian Army 1640–1945. New York: Oxford University Press. OCLC 275199.{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์)
  • Falkenhayn, Erich von (2009) [1919]. General Headquarters, 1914–1916 and its Critical Decisions (Naval & Military Press ed.). London: Hutchinson. ISBN 978-1-84574-139-6. สืบค้นเมื่อ 29 February 2016.{{cite book}}: CS1 maint: ref duplicates default (ลิงก์)