เมทาโดน
| เมทาโดน | |
| ชื่อสารเคมีในระบบ IUPAC | |
| (RS)-6- (dimethylamino) -4,4-diphenyl- 3-heptanone |
|
|
|
|
| เลขทะเบียน CAS | |
| รหัส ATC | N07 |
| PubChem | |
| DrugBank | |
|
|
|
| สูตรเคมี | C21H27NO |
| น้ำหนักโมเลกุล | 309.445 ก/โมล |
|
|
|
| ความหนาแน่น | ? กรัม/ซม.³ |
| จุดหลอมเหลว | 235.0 °C °C |
| จุดเดือด | ? °C |
| สภาพละลายในน้ำ | 48.5 mg/L mg/mL (20 °C) |
|
|
|
| ชีวปริมาณออกฤทธิ์ | 40-80 (-92) |
| เมแทบอลิซึม | ? |
| ครึ่งชีวิตของการกำจัด | (13-) 24-36 ชั่วโมง |
| การขับถ่าย | ? |
|
|
|
| ลำดับขั้นของยาต่อการตั้งครรภ์ |
? (US) ? |
| สถานะตามกฎหมาย | |
| ช่องทางการรับยา | ปาก, ฉีดเข้าเส้น |
 สารานุกรมเภสัชกรรม |
|
เมทาโดน (อังกฤษ: Methadone) เป็นยาสังเคราะห์จำพวกโอปิออยด์ มีฤทธิ์เป็นยาบรรเทาปวด ถูกสังเคราะห์ขึ้นในปี ค.ศ. 1937 โดยนักวิทยาศาสตร์ชาวเยอรมัน ชื่อ Max Bockmühl และ Gustav Ehrhart ที่ IG Farben (Hoechst-Am-Main) ซึ่งกำลังวิจัยหายาบรรเทาปวดที่มีความเหมาะสมในระหว่างการผ่าตัดและมีผลข้างเคียงที่ทำให้ติดน้อย เมทาโดนจัดเป็นยาประเภท Schedule II ภายใต้ อนุสัญญาว่าด้วยยาเสพติด (Single Convention on Narcotic Drugs) [1].
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
|
||||||||||||||
บทความเกี่ยวกับเภสัชกรรมและยานี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มข้อมูล ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:เภสัชกรรม
