เกออร์กี ลวอฟ
เกออร์กี ลวอฟ | |
|---|---|
| Георгий Львов | |
 เกออร์กี ลวอฟ ขณะดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรี ในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1917 | |
| ประธานรัฐมนตรีแห่งรัฐบาลชั่วคราวรัสเซีย | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 มีนาคม ค.ศ. 1917 – 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1917 | |
| ก่อนหน้า | นีโคไล โกลิตซึน (ในฐานะนายกรัฐมนตรีรัสเซีย) นีโคไลที่ 2 (ในฐานะจักรพรรดิรัสเซีย) |
| ถัดไป | อะเลคซันดร์ เคเรนสกี |
| รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกิจการภายใน | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 มีนาคม ค.ศ. 1917 – 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1917 | |
| นายกรัฐมนตรี | ตัวเอง |
| ก่อนหน้า | อะเลคซันดร์ โปรโตโปปอฟ |
| ถัดไป | นีโคไล อัฟค์เซนเตียฟ |
| นายกรัฐมนตรีรัสเซียคนที่ 8 | |
| ดำรงตำแหน่ง 15 มีนาคม ค.ศ. 1917 – 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1917 | |
| กษัตริย์ | ว่าง |
| ก่อนหน้า | นีโคไล โกลิตซึน |
| ถัดไป | อะเลคซันดร์ เคเรนสกี |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | เกออร์กี เยฟเกนเยวิช ลวอฟ 2 พฤศจิกายน ค.ศ. 1861 เดรสเดิน ราชอาณาจักรซัคเซิน |
| เสียชีวิต | 7 มีนาคม ค.ศ. 1925 (63 ปี) ปารีส ฝรั่งเศส |
| เชื้อชาติ | รัสเซีย |
| พรรคการเมือง | ประชาธิปัตย์รัฐธรรมนูญ (ค.ศ. 1905 – 1911) ก้าวหน้า (ตั้งแต่ ค.ศ. 1911) |
| ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยมอสโก |
| วิชาชีพ | นักการเมือง |
| ศาสนา | รัสเซียออร์ทอดอกซ์ |
เจ้าชาย เกออร์กี เยฟเกนเยวิช ลวอฟ[a] (2 พฤศจิกายน [ตามปฎิทินเก่า: 21 ตุลาคม] ค.ศ. 1861 – 7/8 มีนาคม ค.ศ. 1925) เป็นขุนนาง รัฐบุรุษ และนายกรัฐมนตรีรัสเซียในช่วงการปฏิวัติตั้งแต่วันที่ 15 มีนาคม ถึงวันที่ 20 กรกฎาคม ค.ศ. 1917 ในฐานะประมุขแห่งรัฐโดยพฤตินัยของรัสเซีย เขาจึงเป็นผู้นำของรัฐบาลชั่วคราวภายหลังการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ที่นำไปสู่การล่มสลายของระบอบราชาธิปไตยรัสเซีย
เขาเกิดที่เมืองเดรสเดิน ราชอาณาจักรซัคเซิน ในตระกูลเจ้าชายลวอฟ และได้รับชื่อเสียงระดับชาติจากงานสังคมสงเคราะห์ในรัสเซียตะวันออกไกลระหว่างสงครามรัสเซีย-ญี่ปุ่น ใน ค.ศ. 1906 เขาได้รับเลือกเข้าสู่สภาดูมาชุดที่หนึ่งภายใต้สมาชิกของพรรคประชาธิปัตย์รัฐธรรมนูญ ภายหลังการปฏิวัติเดือนกุมภาพันธ์ ลวอฟกลายเป็นผู้นำของรัฐบาลชั่วคราวและมีบทบาทในการควบคุมดูแลการปฏิรูปเสรีนิยมจำนวนหนึ่งด้วย แต่ท้ายที่สุดรัฐบาลของเขาก็เริ่มเสื่อมถอยลงเนื่องจากวิกฤตการณ์ทางการเมืองอย่างต่อเนื่อง และในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 1917 เขาลาออกจากการเป็นนายกรัฐมนตรีและรัฐมนตรีว่าการกระทรวงสงครามอะเลคซันดร์ เคเรนสกี ได้ดำรงตำแหน่งต่อจากเขา หลังจากการปฏิวัติเดือนตุลาคม ลวอฟถูกบอลเชวิคจับกุม แต่ภายหลังสามารถหลบหนีออกไปได้ และเดินทางลี้ภัยไปยังฝรั่งเศสและตัดสินใจอยู่ที่นั่นกระทั่งการอสัญกรรมของเขาใน ค.ศ. 1925
หมายเหตุ[แก้]
บรรณานุกรม[แก้]
- Figes, Orlando (2017). A People's Tragedy: the Russian Revolution (100th anniversary ed.). London: Bodley Head. pp. 46–816. ISBN 9781847924513.
- Porter, Thomas Earl (Winter 1997). "Prince Georgii Evgenevich Lvov: A Russian public servant". Canadian-American Slavic Studies. Greensboro. 31 (4): 375–6. doi:10.1163/221023997X00825. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (harv)เมื่อ 2022-05-04. สืบค้นเมื่อ 2023-07-30.
- Porter, Thomas Earl (16 January 2015). "Prince Georgii E. Lvov: The Zemstvo, and the failure of Russian liberalism". Международный научно-исследовательский журнал. Greensboro: North Carolina Agricultural and Technical State University. 31 (12): 101–8. ISSN 2227-6017.
- Lyubin, Dmitry (2017). 1917, Romanovs & Revolution: The End of Monarchy (ภาษาดัตช์). Amsterdam: Hermitage. p. 103. ISBN 978-9078653677.
- Tucker, Spencer (2014). World War I: The Definitive Encyclopedia and Document Collection (2nd ed.). Santa Barbara: ABC-CLIO. pp. 1003–4. ISBN 978-1851099641.
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- . Encyclopædia Britannica (12th ed.). 1922.
- (ในภาษารัสเซีย) Lvov Days and memorials
- (ในภาษารัสเซีย) Aleksin Museum of Art and Regional Studies
- (ในภาษารัสเซีย) Publishers of Lvov's biographies
| นานาชาติ | |
|---|---|
| ประจำชาติ | |
| ประชาชน | |
| อื่น ๆ | |
 | บทความประเทศรัสเซียนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |