หมู่เกาะซีชา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
แผนที่ทางทะเลของหมู่เกาะซีชา
หมู่เกาะซีชา
ชื่อภาษาจีน
อักษรจีนตัวย่อ西沙群岛
อักษรจีนตัวเต็ม西沙群島
ความหมายตามตัวอักษรกลุ่มเกาะทรายตะวันตก
ชื่อภาษาเวียดนาม
ภาษาเวียดนามQuần đảo Hoàng Sa
ฮ้าน-โนม群島黃沙

หมู่เกาะซีชา (จีนตัวย่อ: 西沙群岛; จีนตัวเต็ม: 西沙群島; พินอิน: xīshā qúndǎo; แปลตรงตัว: "กลุ่มเกาะทรายตะวันตก"[1], ซีชาฉฺวินเต่า), หมู่เกาะฮหว่างซา (เวียดนาม: Quần đảo Hoàng Sa, แปลตรงตัว 'กลุ่มเกาะทรายเหลือง') หรือ หมู่เกาะพาราเซล (อังกฤษ: Paracel Islands) เป็นกลุ่มเกาะอยู่ในเขตมณฑลไห่หนาน ประเทศจีน และเป็นดินแดนพิพาทที่ถูกอ้างสิทธิโดยประเทศเวียดนามและไต้หวัน พื้นที่หมู่เกาะถูกครอบครองบางส่วนโดยจีนมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 7 ในสมัยราชวงศ์ถังและราชวงศ์ซ่ง[2] และบางส่วนโดยเวียดนามมาตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 15[3] ต่อมาเมื่อเกิดการสู้รบกันเมื่อวันที่ 20 มกราคม พ.ศ. 2517 ระหว่างสาธารณรัฐประชาชนจีนกับเวียดนามใต้[4] จีนได้ครอบครองพื้นที่ทั้งหมด แต่ก็ยังถูกโต้แย้งโดยเวียดนาม

พื้นที่หมู่เกาะประกอบด้วยหินโสโครก เนินทราย และเกาะขนาดเล็กมากกว่า 30 แห่ง ตั้งอยู่ระหว่างชายฝั่งทะเลของเวียดนาม จีน ห่างจากเกาะไห่หนานไปทางทิศตะวันออกเฉียงใต้ประมาณ 180 ไมล์ทะเล ครอบคลุมพื้นที่มหาสมุทรประมาณ 15,000 ตารางกิโลเมตร

ภูมิศาสตร์[แก้]

ที่ตั้งของหมู่เกาะซีชาที่แสดงนิคมที่สำคัญของสาธารณรัฐประชาชนจีน
  • พิกัดภูมิศาสตร์: 16°40′N 112°20′E / 16.667°N 112.333°E / 16.667; 112.333[5]
  • ชายฝั่ง: 518 กิโลเมตร (322 ไมล์)
  • ภูมิอากาศ: เขตร้อน
  • ระดับความสูง:
    • จุดต่ำสุด: ทะเลจีนใต้ ความสูงที่ระดับน้ำทะเล
    • จุดสูงสุด: ไม่ทราบสถานที่ตั้งบนเกาะร็อกกี ความสูง 14 เมตร (46 ฟุต)
  • ทรัพยากรณ์ธรรมชาติ: ปลา, ปะการัง, อาจมีน้ำมันและก๊าซสำรอง
  • ภัยพิบัติธรรมชาติ: ไต้ฝุ่น

ภูมิอากาศ[แก้]

ข้อมูลภูมิอากาศของเกาะแพตเติล
เดือน ม.ค. ก.พ. มี.ค. เม.ย. พ.ค. มิ.ย. ก.ค. ส.ค. ก.ย. ต.ค. พ.ย. ธ.ค. ทั้งปี
อุณหภูมิสูงสุดที่เคยบันทึก °C (°F) 31.3
(88.3) 		30.8
(87.4) 		33.1
(91.6) 		34.3
(93.7) 		35.9
(96.6) 		35.9
(96.6) 		35.1
(95.2) 		35.0
(95) 		34.0
(93.2) 		34.1
(93.4) 		32.8
(91) 		30.4
(86.7) 		35.9
(96.6)
อุณหภูมิสูงสุดเฉลี่ย °C (°F) 25.7
(78.3) 		26.7
(80.1) 		28.5
(83.3) 		30.6
(87.1) 		32.1
(89.8) 		31.8
(89.2) 		31.5
(88.7) 		31.0
(87.8) 		30.4
(86.7) 		29.2
(84.6) 		27.7
(81.9) 		26.8
(80.2) 		29.3
(84.7)
อุณหภูมิเฉลี่ยแต่ละวัน °C (°F) 23.2
(73.8) 		23.9
(75) 		25.5
(77.9) 		27.5
(81.5) 		29.1
(84.4) 		29.2
(84.6) 		28.9
(84) 		28.7
(83.7) 		28.0
(82.4) 		27.0
(80.6) 		25.7
(78.3) 		24.9
(76.8) 		26.8
(80.2)
อุณหภูมิต่ำสุดเฉลี่ย °C (°F) 21.7
(71.1) 		22.2
(72) 		23.6
(74.5) 		25.6
(78.1) 		27.1
(80.8) 		27.4
(81.3) 		27.1
(80.8) 		26.8
(80.2) 		26.1
(79) 		25.3
(77.5) 		24.4
(75.9) 		22.9
(73.2) 		25.0
(77)
อุณหภูมิต่ำสุดที่เคยบันทึก °C (°F) 14.9
(58.8) 		18.1
(64.6) 		18.7
(65.7) 		19.1
(66.4) 		21.7
(71.1) 		23.0
(73.4) 		22.4
(72.3) 		21.0
(69.8) 		21.6
(70.9) 		21.2
(70.2) 		18.9
(66) 		13.8
(56.8) 		13.8
(56.8)
หยาดน้ำฟ้า มม (นิ้ว) 13
(0.51) 		12
(0.47) 		23
(0.91) 		44
(1.73) 		74
(2.91) 		117
(4.61) 		225
(8.86) 		162
(6.38) 		216
(8.5) 		241
(9.49) 		152
(5.98) 		30
(1.18) 		1,308
(51.5)
ความชื้นร้อยละ 80.6 81.6 81.5 81.8 82.2 84.2 84.6 85.3 85.7 84.5 83.8 81.9 83.1
วันที่มีหยาดน้ำฟ้าโดยเฉลี่ย 7.5 5.5 4.8 2.4 6.7 7.1 7.8 9.0 11.4 13.3 14.0 7.9 97.2
จำนวนชั่วโมงที่มีแดด 207 226 248 276 298 245 238 245 193 223 191 199 2,788
แหล่งที่มา: Vietnam Institute for Building Science and Technology[6]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ Jones, Gareth Wyn (2002). "Provinces". ใน Boland-Crewe, Tara; Lea, David (บ.ก.). The Territories of the People's Republic of China. London: Europa Publications. p. 101. ISBN 978-0-203-40311-2.
  2. ↑ Museum of Guangdong Province (1974.10). "Briefing Investigation Report of Guangdong Province Xisha Islands' Culture Relics". Culture Relics: 1–29, 95–102. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-01-09. สืบค้นเมื่อ 2008-11-28. {{cite journal}}: ตรวจสอบค่าวันที่ใน: |date= (help)
  3. ↑ Tập San Sử Địa, Đặc Khảo Hoàng Sa và Trường Sa - A Special Research on Paracel and Spratly Islands เก็บถาวร 2009-08-06 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Geographical Digest, Vol 29., Saigon, 1974. Reproduced version. Retrieved on 4-13-2009
  4. ↑ Thomas J. Cutler, The Battle for the Paracel Islands, Naval Institute Press, Annapolis, MD. Retrieved on 4-24-2009.
  5. ↑ แม่แบบ:Cite enroute
  6. ↑ "Vietnam Building Code Natural Physical & Climatic Data for Construction" (PDF) (ภาษาเวียดนาม). Vietnam Institute for Building Science and Technology. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 22 July 2018. สืบค้นเมื่อ 22 July 2018.

ข้อมูล[แก้]

  • (1686) Do Ba Cong Dao (translated by Buu Cam), "Toan Tap Thien Nam Tu Chí Lo Do Thu ", Hong Duc Ban Do, Saigon, 1962.
  • (1776) Le Quí Don (translated by Le Xuan Giao), "Phu Bien Tap Luc", Saigon, 1972.
  • (1821) Phan Huy Chu (translated by Nguyen Tho Duc), "Lich Trieu Hien Chuong Loai Chí", Saigon, 1972.
  • (1837) Jean Louis TABERD, "Note on the Geography of Cochinchina", Journal of the Royal Asiatic Society of Bengal, Calcutta, Vol. VI, 9/1837.
  • (1838) Jean Louis TABERD, "Additional Notice on the Geography of Cochinchina", Journal of the Royal Asiatic Society of Bengal, Calcutta, Vol. VII, 4/1838, pp 317–324.
  • (1849) GUTZLAFF, "Geography of the Cochinchinese Empire", Journal of The Geographical Society of London, vol the 19th, p. 93.
  • (1999) Vietnamese Claims to the Truong Sa Archipelago. Todd C. Kelly, August 1999.
  • (????) Dr. Phan Van Hoang's historical and geographical analysis on Vietnam and China's claims on the Paracels – Vietnamese language link
  • (2017) แม่แบบ:Cite enroute

อ่านเพิ่ม[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=หมู่เกาะซีชา&oldid=10455839"