สเลอ
สเลอ (Slur) | |
|---|---|
 จากซ้ายไปขวา: เย่, บู้, เอม, เฮ้าส์ | |
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| ที่เกิด | กรุงเทพ ประเทศไทย |
| แนวเพลง | อินดี้ร็อก, การาจร็อก, โพสต์พังก์, อัลเทอร์เนทีฟร็อก, ร็อกแอนด์โรล |
| ช่วงปี | 2547 - ปัจจุบัน |
| ค่ายเพลง | สมอลล์รูม |
| สมาชิก | จักรพันธ์ บุณยะมัต (เย่/เต้) ร้องนำ, กีต้าร์ สรศักดิ์ จันทรมัณฑนา (เฮ้าส์) กีต้าร์ ธนันต์ บุญญธนาภิวัฒน์ (บู้) เบส ธิติพันธุ์ อนะวัชพงษ์ (เอม) กลอง |
| อดีตสมาชิก | ธีรวัต อุทัย (แบงค์) ทรัมเปต อารักษ์ อมรศุภศิริ (เป้) กีต้าร์ |
สเลอ (Slur) วงดนตรีสัญชาติไทย การรวมตัวกันของ 5 หนุ่มที่มีใจรักในแนวเพลงสไตล์ “Rock N' Roll” โดยพวกเขาได้ผสมผสานความเป็น Rock และ Pop เข้าไว้ด้วยกันจนเกิดเป็นเพลงทางเลือกใหม่ที่ฟังง่าย ฟังสนุก และพ่วงความหฤหรรษ์ ด้วยการแทรกเสียงเครื่องเป่าทองเหลืองอย่าง “ทรัมเป็ต” เข้าไปไว้ในบทเพลงของพวกเขา เพื่อช่วยเพิ่มสีสัน ความสนุก และจังหวะที่ชวนให้ต้องขยับแข้งขยับขาเต้นรำเป็นอย่างยิ่ง บวกกับความตั้งใจจริงด้วยการ Produce เพลงของพวกเขาเองทั้งหมด ทั้งเนื้อร้อง ทำนอง เรียบเรียง ด้วยการแสดงสดแบบสุดมันส์ ปนความสนุกสนานของจังหวะดนตรีที่คึกคัก ชวนเต้นรำในสไตล์ ROCK N' ROLL จนเข้าตาถูกแนวทางของค่ายเพลงอย่าง สมอลล์รูม คว้ามาเป็นศิลปินในสังกัด ด้วยลีลา และภาพลักษณ์ที่สะดุดตา ทั้ง แนวทางงานเพลง บวกกับบุคลิกท่าทางในสไตล์ส่วนตัวของแต่ละคน ที่เรียกได้ว่าสุด ๆ แบบไม่ยอมใคร
ประวัติ[แก้]
ในปี พ.ศ. 2548 เย่ นักร้องนำ และเอม มือกลอง ได้พบกันที่บ้านเพื่อนเพื่อเล่นดนตรี และได้ดูมิวสิกวิดีโอเพลง "Last Nite" ของวง เดอะสโตรกส์ จากนั้นทั้งสองจึงตกลงทำเพลงที่ง่ายแต่เล่นเทคนิคเสียงมาก (music that very simple but requires a lot of effort on sound design) โดยตั้งชื่อโปรเจกว่า เดอะเซฟพาร์ ทั้งสองคนได้ทำดนตรีและวางจำหน่ายในงานแฟตเฟสติวัล ครั้งที่ 3 จำนวน 50 แผ่น ซึ่งขายหมด
ต่อมาเอมได้ชวนกาหลิบ เพื่อนสมัยมัธยมมาทำดนตรีด้วยกันโดยเป็นมือเบส กาหลิบได้แนะนำให้ทั้งสองได้รู้จักแบงค์ มือทรัมเปต ซึ่งได้เข้าเป็นสมาชิกของวงตามความสนใจของเย่ที่อยากมีเสียงทรัมเปตในเพลง เมื่อมีสมาชิกสี่คนแล้ว วงจึงทำเดโมเพื่อเล่นในคอนเสิร์ต ไลฟ์ อิน อะเดย์ จัดโดยนิตยสารอะเดย์ ซึ่งเป็นคอนเสิร์ตที่เปิดโอกาสให้วงดนตรีต่าง ๆ นอกกระแสหลักได้แสดงสดบนเวทีใหญ่ และมีการขายซีดีเดโมในงานด้วย โดยแบงค์เป็นผู้ตั้งชื่อวงเพื่อใช้บนปกซีดี ชื่อวงอิงจากคลาสทรัมเปตที่แบงค์เรียน และสอดคล้องกับคำในภาษาไทยที่แปลว่าคนที่ไม่ค่อยได้เรื่องราว วงมีโอกาสแสดงในไลฟ์ อิน อะเดย์ ครั้งที่ 2 แต่เกิดฝนตกทำให้ไม่สามารถแสดงได้ แต่อะเดย์ได้นำเพลงของวงซึ่งต่อมาชื่อว่า "A Day" รวมในอัลบั้มอะเดย์ 3 เพลงนี้จึงเป็นเพลงแรกของวงที่ได้วางจำหน่าย
จากนั้น เย่ได้พบกับเป้ที่ห้องซ้อมดนตรีแห่งหนึ่ง และได้ชวนเป้เข้าเป็นสมาชิกวง เมื่อเป้ฟังการซ้อมของวงที่บ้านกาหลิบ จึงตัดสินใจเป็นมือกีตาร์ของวง และวงได้ย้ายสถานที่ซ้อมมายังบ้านของเป้ ต่อมากาหลิบได้แยกตัวออกไปทำงาน และบู้ได้รับคัดเลือกเป็นมือเบสของวงแทนกาหลิบ วงที่มีสมาชิกห้าคนได้แสดงตามงานในมหาวิทยาลัยและงานดนตรีนอกกระแสหลักต่าง ๆ ควบคู่กับการทำเดโมเพลง พวกเขาได้ส่งเดโมเพลงไปตามค่ายเพลงต่าง ๆ รวมทั้งสมอลล์รูม แม้ในคราวแรกทางค่ายจะเห็นว่าเดโมเพลงที่เสลอส่งมานั้นมีจุดบกพร่องอยู่บ้าง แต่ทางวงก็ได้ส่งเดโมชุดที่สองไปอีก และในคราวนี้ทางค่ายได้ให้โอกาสวงในการร่วมทัวร์คอนเสิร์ตของค่าย วงเริ่มเป็นที่จับตามองในฐานะคลื่นลูกใหม่ของวงการเพลงนอกกระแสหลักของไทย
ต่อมา เสลอได้ออกอัลบั้มเต็มชุดแรก boo! เมื่อวันที่ 5 ตุลาคม พ.ศ. 2549 และวงเริ่มมีชื่อเสียงในวงกว้างนับต้งแต่บัดนั้น จากนั้นในต้นปี พ.ศ. 2551 วงได้รับเชิญจาก Noisedeluxe records ประเทศเยอรมัน ให้ไปแสดงคอนเสิร์ตและนำผลงานไปจำหน่าย และในช่วงปลายปีได้ออกอัลบั้มชุดที่สอง bum โดยมีสมาชิกเพียงสี่คน คือ เย่ เอม เป้ และบู้
ใน 2553 พวกเขาได้ออกอัลบั้มชุดที่ 3 ชื่อ บุ้ง (Slug) โดยในอัลบั้มนี้พวกเขาได้เพิ่มดนตรีอีเลคโทรนิคเขามา และเรียกมันว่าดนตรีแนว DANCE ROCK ซิงเกิ้ลแรกที่ปล่อยออกมาคือ เซโรงัง
เมื่อวันที่ 9 ธันวาคม 2554 ทางวงสเลอ และบริษัทสมอลล์รูม ได้ออกมาแถลงข่าวแล้วว่า เป้ ได้ออกมาจากวงแล้ว เนื่องจากเป้เอง มีงานถ่ายโฆษณา / ภาพยนตร์ / ละคร อย่างมากมาย ทำให้เวลากับวงสเลอนั้นไม่เท่ากัน จึงขอตัดสินใจลาออกจากวงดีกว่า จนกระทั่งล่าสุดทางวงสเลอได้ สรศักดิ์ จันทรมัณฑนา หรือ เฮ้าส์ มาเป็นมือกีต้าร์คนใหม่ของวง
ผลงาน[แก้]
อัลบั้ม[แก้]
Boo! (พ.ศ. 2549)[แก้]
Bum (พ.ศ. 2551)[แก้]
Boong (พ.ศ. 2553)[แก้]
|
SLUR Live session (พ.ศ. 2557)[แก้]
B (พ.ศ. 2558)[แก้]
Bin (พ.ศ. 2561)[แก้]
|
อัลบั้มพิเศษ[แก้]
B-side (พ.ศ. 2550)[แก้]
- ร้าย (Cruel)
- สมาย (Smile)
อัลบั้มรวมเพลง และผลงานอื่น ๆ[แก้]
- เพลง A Day (Demo) จากอัลบั้ม A Day Album 3
- เพลง โรคจิต (Acoustic Version) จากอัลบั้ม Another Sound In The Room
- เพลง Psypho Lunatic (โรคจิต English version) จากอัลบั้ม Smallworld 002 - Radioactive The Future Is Here
- เพลง ด้วยรักและผูกพัน (ต้นฉบับโดย ธงไชย แมคอินไตย) จากอัลบั้ม Sanamluang Connects Part 03และ Sanamluang Connects Selected สังกัด สนามหลวงการดนตรี
- เพลง หนุ่มสุพรรณ (ประกอบละครชุด คาราบาว เดอะซีรีส์)
ซิงเกิ้ล[แก้]
- เพราะทุกครั้ง | Tears (พ.ศ. 2558)
- ดูหมา | Barking Dog (พ.ศ. 2558)
- Popular Vote (พ.ศ. 2558)
- จาง (พ.ศ. 2563)
รางวัล และผลงานอื่น ๆ[แก้]
- ปี 2006
- อัลบั้มแรก Boo รับรางวัลงาน Fat Award
- อัลบั้มแรก ได้รางวัลแฟต 3 รางวัล
- รางวัลศิลปินหน้าใหม่ยอดนิยม
- รางวัลอัลบั้มยอดนิยม
- รางวัลโหลดออฟเดอะริง
- ปี 2007
- อัลบั้มบู้วางจำหน่ายที่เยอรมัน เสลอ ไปทัวร์คอนเสิร์ตที่เยอรมัน 7 เมือง
- ปี 2008
- โชว์คอนเสิร์ตงานประชุมนานาชาติที่ฮ่องกง
- ออกอัลบั้มที่ 2 Bum
- ปี 2010
- อัลบั้มที่ 3 Boong
- ปี 2015
- อัลบั้มที่ 4 B
- ปี 2018
- อัลบั้มที่ 5 Bin
ข้อมูลเพิ่มเติม[แก้]
- อารักษ์ อมรศุภศิริ ได้รับเลือกเป็น 1 ใน 50 หนุ่มโสดในฝัน ประจำปี 2550 จัดโดยนิตยสารคลีโอ นอกจากนี้ ยังแสดงนำในภาพยนตร์ บอดี้ ศพ#19 , รักlสามlเศร้า ,ความจำสั้น แต่รักฉันยาว ,เฉือน ,สุดเขตสเลดเป็ด ,บางกอกกังฟู ,30+ โสด On Sale อีกด้วย
- เสลอได้ร่วมแสดงในละครเรื่อง แจ๋วใจร้ายกับคุณชายเทวดา และภาพยนตร์เรื่อง "รักlสามlเศร้า" โดยเป้ อารักษ์รับบทพระเอก และสมาชิกคนอื่น ๆ แสดงเป็นเพื่อนที่เล่นดนตรีร่วมกับเป้
- เป้ บู้ และ เอม ได้รวมตัวกับ ปุ๋ย นักร้องหญิงอีกคน ในนามของ OnOfOn ทำ coverเพลง Samba Parade ของ flipper's guitar ไว้ใน Smallroom 006 - flipper's players
- บู้ชอบอ่านคุโรมาตี้ โรงเรียนคนบวม ซึ่งการอ่านการ์ตูนก็เป็นกิจกรรมยามว่างของบู้ด้วย
- เอมไม่เล่นกีฬา
- ฮีโร่ของเอม คือ แบคทีเรีย สเตบโต ค็อกคัส ไทป์บี เจนเนอเรชั่น 3
- เฮ้าส์ไม่ชอบสัตว์เลย
- เพลง ไม่แน่นอน ได้อยู่ในละครมือปราบข้าวสารเสก
อ้างอิง[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 | บทความเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |