วัดไผ่ล้อม (อำเภอลอง)
 | บทความนี้ไม่มีการอ้างอิงจากแหล่งที่มาใด |
| วัดไผ่ล้อม | |
|---|---|
 วิหารวัดไผ่ล้อม บูรณะใหม่ปี พ.ศ. 2550 | |
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดไผ่ล้อม |
| ที่ตั้ง | 173 หมู่ที่ 1 ตำบลหัวทุ่ง อำเภอลอง จังหวัดแพร่ |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | เถรวาท |
| เจ้าอาวาส | พระอธิการจตุรภัทร อาภากโร |
| ความพิเศษ | วัดประจำตำบลหัวทุ่ง |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดไผ่ล้อม ตั้งอยู่เลขที่ 173 หมู่ที่ 1 ตำบลหัวทุ่ง อำเภอลอง จังหวัดแพร่ มีฐานะเป็นวัดราษฎร์ สังกัดการปกครองคณะสงฆ์มหานิกาย ภาค 6
การสร้างวัด[แก้]
จากหลักฐานพบว่าในปี พ.ศ. 2393 นั้น หลวงปู่ใจได้ธุดงค์จาริกมาจากเมืองนครเขลางค์ได้มาพบทำเลที่เนินดินคุ้มน้ำห้วยแม่ปงตรงปากร่องหมาน้อย ( ร่องหมาน้อยใจกลางหมู่บ้านปัจจุบัน ) ซึ่งเห็นว่าเป็นสถานที่สงบและเหมาะแก่การปฏิบัติศาสนาธรรม จึงทำการสร้างอารามเพื่อเผยแผ่พระพุทธศาสนา ซึ่งแต่เดิมชาวบ้านถิ่นนี้ยังไม่มีอะไรไว้เป็นที่ยึดเหนี่ยวทางจิตใจมักเชื่อแต่เรื่องภูตผีปีศาจในการดำรงชีวิต ต่อมาเมื่อหลวงปู่ใจได้เทศนาอบรมธรรมสั่งสอนแก่ชาวบ้าน จนเกิดความศรัทธาเลื่อมใสมากขึ้น และเอาวัดเป็นที่พึ่งทางจิตใจตลอดมา เมื่อหลวงปู่ท่านมีอายุมากและเป็นที่พึ่งทางใจให้ชาวบ้านเป็นเวลาถึง 3 ปี ท่านก็ได้มรณภาพลงในปี พ.ศ. 2396
ต่อมาก็มีครูบาไกรสอนเป็นเจ้าอาวาสรูปที่สองสืบต่อมาจวบจนท่านได้มรณภาพในปี พ.ศ. 2414
หลวงปู่สุวรรณ[แก้]
ต่อมาก็มีครูบาสุวรรณ เป็นเจ้าอาวาสรูปที่ 3 ท่านได้พิจารณาเห็นว่าบริเวณวัดคับแคบและขยับขยายออกไปไม่ได้ อีกทั้งในปีนั้นเกิดโรคระบาด (อหิวาตกโรค) ทำให้พระภิกษุสามเณรมรณภาพไปหลายรูป ท่านจึงตัดสินใจย้ายวัดเดิม (ปากร่องหมาน้อย) มาตั้งที่ใหม่ตรงฝั่งตะวันตกเฉียงเหนือ (สถานที่ตั้งวัดในปัจจุบัน) ในสมัยของครูบาสุวรรณเป็นเจ้าอาวาสนั้น วัดไผ่ล้อมมีความเจริญรุ่งเรืองทางพระศาสนาในด้านศิลปวัฒนธรรมอย่างมาก มีการก่อสร้างวิหารที่มั่นคงถาวรเป็นหลังแรก ประการหนึ่ง หลวงปู่ก็เป็นนักเทศน์ที่ลือชื่อรูปหนึ่งในถิ่นนี้ โดยมีคราวหนึ่ง ท่านเจ้าเมืองเขลางค์ได้นิมนต์หลวงปู่ไปเทศนาโปรดประชาชนเมืองนครเขลางค์ เป็นที่ประทับใจอย่างมาก ท่านเจ้าเมืองถึงกับถวายกัณฑ์เทศน์เป็น “ช้างพลาย” บูชากัณฑ์เทศน์ หลวงปู่สุวรรณได้มรณภาพลงในปีพ.ศ. 2462 ซึ่งชาวบ้านได้ให้ความเคารพนับถือท่านอย่างมากจึงขนานนามท่านว่า หลวงปู่สุวรรณ หรือปู่ตุ๊ ของชาวบ้าน สถูปบรรจุอัฐิ ของท่านก็ยังมีร่องรอยอยู่จวบจนถึงปัจจุบันนี้ (ใต้ร่มโพธิ์ด้านเหนือ) เป็นที่เคารพสักการะของคณะศรัทธาชาวบ้านอีกด้วย
รายนามเจ้าอาวาส[แก้]
| ลำดับ | รายนาม | ระยะเวลาดำรงตำแหน่ง |
|---|---|---|
| 1 | ครูบาใจมา | พ.ศ. 2393 - พ.ศ. 2396 |
| 2 | ครูบาไกรสอน | พ.ศ. 2396 - พ.ศ. 2414 |
| 3 | ครูบาสุวรรณ สุวณฺโณ | พ.ศ. 2414 - พ.ศ. 2462 |
| 4 | ครูบาโต | พ.ศ. 2462 - พ.ศ. 2465 |
| 5 | ครูบาหล้า | พ.ศ. 2465 - พ.ศ. 2468 |
| 6 | ครูบาแก่น | พ.ศ. 2468 - พ.ศ. 2470 |
| 7 | ครูบาจันทิมา | พ.ศ. 2470 - พ.ศ. 2475 |
| 8 | ครูบาผ้าขาวป้อ | พ.ศ. 2475 - พ.ศ. 2483 |
| 9 | พระอธิการเงิน สุธมฺโม | พ.ศ. 2483 - พ.ศ. 2498 |
| 10 | พระดา อติธมฺโม | พ.ศ. 2498 - พ.ศ. 2499 |
| 11 | พระอินตา อติเมโธ | พ.ศ. 2499 - พ.ศ. 2501 |
| 12 | พระลี สีลสมฺปนฺโน | พ.ศ. 2501 - พ.ศ. 2502 |
| 13 | พระเลิศ โกวิโท | พ.ศ. 2502 - พ.ศ. 2503 |
| 14 | พระอธิการลี สีลสมฺปนฺโน | พ.ศ. 2503 - พ.ศ. 2537 |
| 15 | พระสุภาพ ธมฺมรโต | พ.ศ. 2537 - พ.ศ. 2538 |
| 16 | พระครูโสภิตวรการ (สงคาร สิริธมฺโม น.ธ.เอก, ปธ.3, ศศ.บ) จต.ชท. | พ.ศ. 2538 - พ.ศ. 2559 |
| 17 | พระอธิการจตุรภัทร อาภากโร น.ธ.เอก | พ.ศ. 2559 - ปัจุบัน |
อาณาเขตที่ตั้งวัด[แก้]
ทิศตะวันออก ติดต่อถนนสายลอง-วังชิ้น (ทางสายเก่า 1023)
ทิศเหนือ ติดกับลำห้วยสาธารณประโยชน์ และทุ่งนา
ทิศใต้ ติดกับถนนสาธารณประโยชน์ และหมู่บ้าน
ทิศตะวันตก ติดทุ่งนา
ปชนียวัตถุ[แก้]
พระพุทธรูปประธานในอุโบสถปางมารวิชัยศิลปะล้านนา
ศาสนสถาน[แก้]
อุโบสถ (วิหาร) 1 หลัง ศาลาการเปรียญ 1 หลัง กุฏิปูนครึ่งไม้ 1 หลัง กุฏิปูนครึ่งทรงไทย 1 หลัง ศาลารายโรงกลอง 1 หลัง
ถาวรวัตถุ[แก้]
ตลาดสดของวัด 1 หลัง อาคารสถานีวิทยุกระจายเสียง วปถ. 1 หลัง ห้องน้ำ 21 ห้อง
ข้อมูลจำเพาะ[แก้]
วัดไผ่ล้อม ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมา เมือวันที่ 7 มีนาคม พ.ศ. 2475
ที่ตั้งวัด 3 ไร่ 2 งาน 90 ตารางวา และที่ธรณีสงฆ์ (ตลาดสด) 1 ไร่ 28 ตารางวา
