ข้ามไปเนื้อหา

วัดท้ายเกาะ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วัดท้ายเกาะ
แผนที่
ชื่อสามัญวัดท้ายเกาะใหญ่, วัดท้ายเกาะ, วัดเวียงจาม
ที่ตั้งเลขที่ 87 หมู่ที่ 3 ซอยท้ายเกาะ 11 ตำบลท้ายเกาะ อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี 12160
ประเภทวัดราษฎร์
นิกายธรรมยุติกนิกาย
เจ้าอาวาสพระครูปลัดประมวล จารุวัณโณ
icon สถานีย่อยพระพุทธศาสนา

วัดท้ายเกาะ หรือ วัดท้ายเกาะใหญ่ เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำเจ้าพระยาทางทิศตะวันตก ในหมู่ที่ 3 บ้านต้นสะตือ ตำบลท้ายเกาะ อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี

ประวัติ

[แก้]

วัดท้ายเกาะมีชื่อเดิมว่า วัดเวียงจาม ซึ่งเป็นภาษารามัญ แปลว่า "วังจรเข้" เป็นวัดที่สร้างโดยชาวรามัญจากเมืองเย่และเมืองเมาะตะมะได้อพยพหลบภัยมาพึ่งพระโพธิสมภารในแผ่นดินสมเด็จพระนารายณ์มหาราชแห่งกรุงศรีอยุธยา ตามที่ปรากฏในพงศาวดาร ปี พ.ศ. 2206 ชาวรามัญได้รวมกลุ่มก่อตั้งหมู่บ้านเวียงจามและได้ก่อสร้างวัดเวียงจามเป็นศูนย์รวมทางพระพุทธศาสนาประจำหมู่บ้าน[1] และได้สร้างเจดีย์ชเวดากองไว้ริมฝั่งน้ำเจ้าพระยาเพื่อสักการบูชา และต่อมาในปี พ.ศ. 2482 ได้เปลี่ยนชื่อเป็น "วัดท้ายเกาะใหญ่" วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อวันที่ 31 กรกฎาคม พ.ศ. 2494[2]

พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวเสด็จประพาสต้นเมื่อวันที่ 29 กรกฎาคม ร.ศ. 125 (พ.ศ. 2449) และเสด็จประทับ ณ ศาลาวัดนี้[3]

อาคารเสนาสนะ

[แก้]

เจดีย์ทรงรามัญแบบชเวดากองที่มีขนาดใหญ่ที่สุดของจังหวัดปทุมธานี เป็นเจดีย์ก่ออิฐตั้งอยู่ภายในกำแพงแก้ว เป็นทรงระฆังแบบมอญฐานแปดเหลี่ยม ตั้งอยู่บนฐานปัทม์ลูกแก้วอกไก่สองชั้น ตอนบนฐานปัทม์มีเจดีย์เล็กสี่องค์ ทรงเดียวกับเจดีย์ประธาน ส่วนยอดเป็นฉัตรทำด้วยทองเหลือง[4] ภายในวัดยังมีธรรมาสน์บุษบกศิลปะรัตนโกสินทร์ กุฏิทรงไทย ตาลปัตรพัดยศ ปิ่นโต สังเค็ดที่พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัวพระราชทานไว้ ภายในพระอุโบสถประดิษฐานพระประธานปางสมาธิล้อมรอบด้วยภาพเขียนพุทธประวัติ อาคารเสนาสนะอื่น ๆ ได้แก่ ศาลาการเปรียญ หอระฆังเก่า[5]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "วัดท้ายเกาะใหญ่". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).
  2. "รายงานทะเบียนวัด จังหวัดปทุมธานี" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2020-01-25. สืบค้นเมื่อ 2021-01-08.
  3. "วัดท้ายเกาะใหญ่". กรมส่งเสริมการท่องเที่ยวท้องถิ่น.[ลิงก์เสีย]
  4. "วัดท้ายเกาะ".
  5. "วัดท้ายเกาะใหญ่". ขุมทรัพย์ท่องเที่ยวไทย. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-12-02. สืบค้นเมื่อ 2021-01-08.