ธรรมาสน์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระเทศน์บนธรรมาสน์

ธรรมาสน์ คือแท่นเทศนา ในศาสนาพุทธนั้นเป็นสถานที่สำหรับพระภิกษุสามเณรนั่งแสดงธรรม[1] ในการประกอบศาสนกิจพิธีโดยเฉพาะการแสดงพระธรรมเทศนาต่อพุทธศาสนิกชน หรือไว้สำหรับพระภิกษุสงฆ์องค์ประธานของพิธีกรรมต่างๆ ภายในสิมของภาคอีสาน หรือเป็นศาสนกิจอย่างที่เรียกว่าการสวดปาติโมกข์หรือปั่นปาติโมกข์ ซึ่งเป็นการทบทวนพระธรรมวินัยศีล 227 ข้อของพระสงฆ์ด้วยกันเอง[2]

ในขณะเดียวกัน ในศาสนาคริสต์นิกายโรมันคาทอลิก ก็มีธรรมาสน์เช่นกัน โดยมีชื่อเรียกว่า pulpit โดยแท่นเทศนาในศาสนาคริสต์นี้ จะเป็นแท่นยกพื้นสูง ในอดีตนั้นจะเป็นทรงกลมหรือทรงเหลี่ยมขนาดมีผู้ยืนได้ผู้เดียว โดยจะตั้งอยู่ทางซ้ายมือของผู้ร่วมพิธีแต่อยู่ในบริเวณ "พระแท่นบูชา" ส่วนทางด้านขวานั้นเป็น "แท่นอ่าน" ซึ่งธรรมาสน์ในศาสนาคริสต์นี้ มีเพียงนักบวชเท่านั้นที่ขึ้นอ่านพระวรสารได้ เฉกเช่นกับพระภิกษุสามเณรนั่งแสดงธรรม

อ้างอิง[แก้]

  1. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2009-03-03. สืบค้นเมื่อ 2009-09-01.
  2. ติ๊ก แสนบุญ, ธรรมาสน์อีสาน, นิตยสารศิลปวัฒนธรรม ฉบับ 9 กรกฎาคม พ.ศ. 2552 หน้า 72