วัดจันทน์กะพ้อ
| วัดจันทน์กะพ้อ | |
|---|---|
 | |
| ชื่อสามัญ | วัดจันทน์กะพ้อ, วัดโกว๊ะ |
| ที่ตั้ง | เลขที่ 41 หมู่ที่ 3 ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 3111 ตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี 12160 |
| ประเภท | พระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญ |
| นิกาย | ธรรมยุติกนิกาย |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดจันทน์กะพ้อ เป็นพระอารามหลวงชั้นตรีชนิดสามัญสังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายธรรมยุติกนิกาย ตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันตกของแม่น้ำเจ้าพระยา ในหมู่ที่ 3 บ้านตากแดด ตำบลบางเตย อำเภอสามโคก จังหวัดปทุมธานี
วัดจันทน์กะพ้อสร้างเมื่อ พ.ศ. 2358 โดยชาวมอญที่อพยพจากเมืองเมาะตะมะในสมัยพระบาทสมเด็จพระพุทธเลิศหล้านภาลัย โดยให้ชื่อว่า วัดโกว๊ะ ซึ่งแปลว่า "จันทน์กะพ้อ" ซึ่งชาวมอญถือว่าเป็นไม้มงคลเหมือนราชพฤกษ์ ต่อมาปี พ.ศ. 2495 พระราชสุทธิโสภณขอเปลี่ยนนามวัดใหม่เป็น "วัดจันทน์กะพ้อ"[1]
ภายในวัดมีหอวัฒนธรรมซึ่งเก็บรวบรวมศิลปวัตถุมอญ แสดงวัตถุโบราณ เช่น เครื่องปั้นดินเผา เครื่องลายคราม เครื่องใช้โลหะ เครื่องแก้ว เครื่องไม้ รวมทั้งหนังสือโบราณ ใบลาน สมุดข่อย ทั้งภาษาบาลี ภาษามอญ และภาษาไทย และยังมีโครงการอนุรักษ์พันธุ์ปลาหน้าวัด วัดเป็นที่ประกอบพิธีสำคัญของชาวปทุมธานี เช่น พิธีออกฮ้อยปะจุ๊ แห่ธงตะขาบ เป็นต้น
วัดมีสถาปัตยกรรมแบบไทยมอญ โบสถ์สร้างด้วยหินอ่อนทั้งหลัง หน้าบันพระอุโบสถด้านล่างเจาะเป็นช่องเพื่อประดิษฐานพระพุทธรูปปางต่าง ๆ ส่วนด้านบนประดิษฐานตราสัญลักษณ์ฉลองการครองสิริราชย์สมบัติครบ 50 ปี ซุ้มประตูหน้าต่างเป็นปูนปั้นประดับกระจก บานประตูเป็นไม้แกะสลักรูปทวารบาล บานหน้าต่างเป็นไม้แกะสลักเช่นกันแต่เป็นเรื่องพุทธประวัติ ด้านหน้าพระอุโบสถประดิษฐานหอระฆังและเจดีย์ย่อมุมไม้สิบสองสีทอง ภายในโบสถ์ประดิษฐานพระประธานปางมารวิชัย ศิลปะอยุธยา จิตรกรรมฝาผนังด้านหลังพระประธานเขียนในราวปี พ.ศ. 2536 เป็นภาพสวรรค์โดยมีเทวดาสององค์ยืนประนมหัตถ์ หันหน้าเข้าหาพระประธาน และภาพซุ้มเรือนแก้วครอบองค์พระประธาน[2]
วัดยังเป็นสถานที่ปฏิบัติธรรมที่มีชื่อเสียงในจังหวัดปทุมธานี และเป็นโรงเรียนเปรียญธรรม[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "พจนานุกรมวิสามานยนามไทย" (PDF). p. 38.
- ↑ "วัดจันทน์กะพ้อ". มหาวิทยาลัยกรุงเทพ.
- ↑ "วัดจันทน์กะพ้อ". กระทรวงการท่องเที่ยวและกีฬา.[ลิงก์เสีย]