ล็อคฮีด แอล-1011
บทความนี้เกี่ยวกับเครื่องบินพาณิชย์ สำหรับความหมายอื่น ดูที่ 1011 (แก้ความกำกวม)
ล็อกฮีด แอล-1011 (Lockheed L-1011 TriStar) ล็อกฮีด แอล-1011 ไตรสตาร์ มีเครื่องยนต์ 3 เครื่อง เริ่มบินครั้งแรกในวันที่ 16 พฤศจิกายน ค.ศ. 1970 สายการบินอีสเทิร์น แอร์ไลน์ เป็นสายการบินแรกที่ใช้ แอล-1011 เป็นเครื่องบินที่มีลักษณะคล้ายกับ ดีซี-10 ที่มี 3 เครื่องยนต์เหมือนกัน[1]
รายละเอียด ล็อกฮีด แอล-1011-500[แก้]
- ผู้สร้าง: บริษัท ล็อกฮีด-แคลิฟอร์เนีย (สหรัฐอเมริกา)
- ประเภท: เจ๊ตโดยสารลำตัวกว้าง พิสัยปานกลาง-ไกล เจ้าหน้าที่ 3 นาย อัตราผู้โดยสารสูงสุด 300 ที่นั่ง
- เครื่องยนต์: เทอร์โบแฟน รอสส์-รอยซ์ อาร์บี.211-524 บี ให้แรงขับสถิตเครื่องละ 21,722 กิโลกรัม 3 เครื่อง
- กางปีก: 47.34 เมตร
- ยาว: 50.04 เมตร
- สูง: 16.87 เมตร
- พื้นที่ปีก: 320 ตารางเมตร
- น้ำหนักเปล่า: 108,925 กิโลกรัม
- น้ำหนักบรรทุกสูงสุด: 44,390 กิโลกรัม
- น้ำหนักวิ่งขึ้นสูงสุด: 224,982 กิโลกรัม
- น้ำหนักร่อนลงสูงสุด: 166,920 กิโลกรัม
- อัตราเร็วเดินทางขั้นสูง: 978 กิโลเมตร/ชั่วโมง ที่ระยะ 9,450 เมตร
- อัตราเร็วเดินทาง: 935 กิโลเมตร/ชั่วโมง
- อัตราเร็วเดินทางประหยัด 913 กิโลเมตร/ชั่วโมง
- เพดานบินใช้งาน: 12,800 เมตร
- พิสัยบิน: 9,748 กิโลเมตร เมื่อบรรทุกผู้โดยสารและสัมภาระเต็มที่
- 11,397 กิโลเมตร เมื่อบรรทุกเชื้อเพลิงเต็มที่
อ้างอิง[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: Lockheed L-1011 TriStar |
 |
บทความเกี่ยวกับเทคโนโลยี หรือ สิ่งประดิษฐ์นี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล |