ยุทธนาวีที่ซาลามิส
 | ลิงก์ข้ามภาษาในบทความนี้ มีไว้ให้ผู้อ่านและผู้ร่วมแก้ไขบทความศึกษาเพิ่มเติมโดยสะดวก เนื่องจากวิกิพีเดียภาษาไทยยังไม่มีบทความดังกล่าว กระนั้น ควรรีบสร้างเป็นบทความโดยเร็วที่สุด |
| ยุทธนาวีที่ซาลามิส | |||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| เป็นส่วนหนึ่งของ สงครามกรีก-เปอร์เซีย | |||||||||
 ยุทธนาวีที่ซาลามิส | |||||||||
| |||||||||
| คู่ขัดแย้ง | |||||||||
| นครรัฐกรีก | จักรวรรดิอะคีเมนิด (Achaemenid Empire) | ||||||||
| ผู้บัญชาการหรือผู้นำ | |||||||||
| * ยูรีไบอาดีส | * เซอร์ซีสที่ 1 แห่งเปอร์เซีย
| ||||||||
| กำลัง | |||||||||
| เรือ 371–378 ลำ[1] | * เรือ ~900–1207 ลำ
| ||||||||
| กำลังพลสูญเสีย | |||||||||
| 40 ลำ | 200–300 ลำ? | ||||||||
ยุทธนาวีที่ซาลามิส (กรีกโบราณ: Ναυμαχία τῆς Σαλαμῖνος, เนามาเคีย แตส ซาลามินอส) เป็นยุทธนาวีระหว่างฝ่ายพันธมิตรนครรัฐกรีก ภายใต้การนำของเธมิสโตคลีส กับจักรวรรดิเปอร์เซีย ภายใต้จักรพรรดิเซอร์ซีสมหาราช เมื่อ ปีที่ 480 ก่อนคริสต์ศักราช โดยฝ่ายกรีกที่จำนวนเรือรบน้อยกว่าได้รับชัยชนะแบบเด็ดขาด ยุทธนาวีนี้เกิดขึ้นที่ช่องแคบระหว่างดินแดนใหญ่ของกรีซ กับเกาะซาลามิสในอ่าวซาโรนิค ใกล้กรุงเอเธนส์ และถือเป็นจุดสูงสุดของการบุกครองกรีซครั้งที่สองของเปอร์เซีย
ในการทัพรุกรานกรีกครั้งที่ 2 ของเปอร์เซีย กองกำลังเล็ก ๆ ของกรีก นำโดยทหารสปาร์ตา เข้าขวางทางเดินทัพของเปอร์เซียที่ช่องเขาเทอร์มอพิลี (Thermopylae) ในขณะที่กองกำลังพันธมิตรทางนาวี ประกอบด้วยกองเรือของเอเธนส์เป็นหลัก เข้าปะทะกองเรือเปอร์เซียน ที่ช่องแคบอาร์เตมีเซียม (Artemisium) ห่างออกไปไม่ไกล กองกำลังระวังหลังของกรีกถูกสังหารหมดสิ้นในยุทธการที่เทอร์มอพิลี ในขณะที่ฝ่ายพันธมิตรกรีกในยุทธนาวีที่อาร์เตมีเซียม ก็ได้รับความเสียหายหนัก และต้องถอยกลับไปเมื่อช่องเขาเทอร์มอพิลีเสียให้แก่ข้าศึก ทัพเปอร์เซียจึงสามารถเข้ายึดครองบีโอเชีย (อังกฤษ: Boeotia, กรีก: Βοιωτία, บอยยอเทีย) และแอตทิกาได้ เมืองเอเธนส์ถูกกองทัพเปอร์เชียเผาราบ ประชาชนต้องอพยพทิ้งเมือง แต่กำลังฝ่ายพันธมิตรกรีกสามารถเข้าป้องกันคอคอดคอรินท์ ซึ่งเชื่อมแอตทิกากับเพโลพอนนีสไว้ได้ ระหว่างนั้นทัพเรือของกรีกถูกถอยไปใช้เกาะซาลามิสเป็นฐานปฏิบัติการ
แม้ว่ากำลังทางนาวีของกรีกจะน้อยกว่าเปอร์เซียมาก แต่เธมิสโตคลีสแม่ทัพชาวเอเธนส์ สามารถล่อให้กองกำลังพันธมิตรเข้าทำศึกกับทัพเรือเปอร์เซียอีกครั้ง โดยหวังว่าชัยชนะจะป้องกันคาบสมุทรเพโลพอนนีสอันเป็นแผ่นดินใหญของกรีกไว้ได้ พระเจ้าเซอร์ซีสกษัตริย์เปอร์เซีย ทรงกระหายจะได้รับชัยชนะอย่างเด็ดขาดเช่นกัน ทำให้ติดกับแผนลวงพรางของเธมิสโตคลีส ซึ่งล่อทัพเรือของเปอร์เซียให้ออกมาปิดกั้นทางเข้า-ออกของช่องแคบซาลามิส แต่ด้วยสภาพที่คับแคบของพื้นที่ ทัพเรือใหญ่ของเปอร์เซียไม่อาจแปรขบวนได้และตกอยู่ในสภาพขาดระเบียบ กองเรือพันธมิตรกรีกฉวยโอกาสจัดแถวเป็นแนวประจัญบานเข้าโจมตีและได้รับชัยชนะแบบพลิกความคาดหมาย
ยุทธนาวีที่ซาลามิสกลายเป็นการรบที่มีความสำคัญต่ออารยธรรมกรีกในระดับเดียวกับ ยุทธการที่มาราธอน และยุทธการที่เทอร์มอพิลี โดยเป็นจุดเปลี่ยนของสงครามกรีก-เปอร์เซีย [3] หลังยุทธการซาลามิส คาบสมุทรเพโลพอนนีสและอารยธรรมกรีก ก็ปลอดภัยจากการรุกรานของเปอร์เซีย ในขณะที่อาณาจักรเปอร์เซียต้องสูญเสียทรัพยากรมหาศาล ขวัญกำลังใจตกต่ำ และเสียความน่าเกรงขาม [4] หลังการศึกในยุทธการที่พลาตีอา (กรีก: Πλάταια) และยุทธการที่มิกาลี (กรีก: Μυκάλη) ทัพของเปอร์เซียก็ไม่เป็นภัยคุกคามอีกต่อไป ฝ่ายพันธมิตรกรีกจึงรุกกลับได้ และยังส่งผลให้อาณาจักรมาเซดอนลุกฮือเพื่อปลดแอกตนเองจากการปกครองของเปอร์เซีย โดยเธรซ หมู่เกาะในทะเลอีเจียน และไอโอเนีย จะทยอยหลุดจากความควบคุมของเปอร์เซียในอีกสามสิบปีต่อมา เนื่องจากการเกิดขึ้นของสันนิบาตดีเลียนภายใต้การนำโดยเอเธนส์
ยุทธนาวีที่ซาลามิสจึงนับว่าเป็นการเปลี่ยนสมการของอำนาจให้มาอยู่ที่ฝ่ายกรีก โดยลดอำนาจของจักรวรรดิเปอร์เซียในทะเลอีเจียนลงอย่างเฉียบพลัน พร้อม ๆ กับเป็นจุดเริ่มต้นของยุคแห่งความมั่งคั่ง และความเป็นมหาอำนาจทางทะเลของจักรวรรดิเอเธนส์
เนื้อหา
อารัมภบท: ที่มาที่ไปของสงคราม[แก้]
กำลังรบของทั้งสองฝ่าย[แก้]
กำลังทางเรือของฝ่ายกรีก[แก้]
| เมือง | จำนวนเรือ | เมือง | จำนวนเรือ | เมือง | จำนวนเรือ |
|---|---|---|---|---|---|
| Athens[5] | 180 | Corinth[6][7] | 40 | Aegina[8] | 30 |
| Chalcis[8][6] | 20 | Megara[6][9] | 20 | Sparta[7] | 16 |
| Sicyon[7] | 15 | Epidaurus[7] | 10 | Eretria[8] | 7 |
| Ambracia[9] | 7 | Troezen[7] | 5 | Naxos[8] | 4 |
| Leucas[9] | 3 | Hermione[7] | 3 | Styra[8] | 2 |
| Cythnus[8] | 1 (1) | Ceos[8] | 2 | Melos[10][8] | (2) |
| Siphnus[10][8] | (1) | Serifos[10][8] | (1) | Croton[11] | 1 |
| รวม | 371 or 378[10] (5) |
ความเป็นไปของการรบ[แก้]
การอ้างอิง[แก้]
- ↑ Herodotus, Histories, VIII:48
- ↑ Lazenby p.174
- ↑ Lazenby 1993, p. 197.
- ↑ Holland 2005, pp. 333-335.
- ↑ Herodotus VIII, 44
- ↑ 6.0 6.1 6.2 Herodotus VIII, 1
- ↑ 7.0 7.1 7.2 7.3 7.4 7.5 Herodotus VIII, 43
- ↑ 8.0 8.1 8.2 8.3 8.4 8.5 8.6 8.7 8.8 8.9 Herodotus VIII, 46
- ↑ 9.0 9.1 9.2 Herodotus VIII, 45
- ↑ 10.0 10.1 10.2 10.3 Herodotus VIII, 48
- ↑ Herodotus VIII, 47
ข้อมูลปฐมภูมิ[แก้]
- Herodotus, The Histories Perseus online version
- Aeschylus, extract from The Persians
- Ctesias, Persica (excerpt in Photius's epitome)
- Diodorus Siculus, Bibliotheca Historica
- Thucydides, History of the Peloponnesian War
- Ephorus, Universal History
- Plutarch, Themistocles
- Cicero, On the Laws
ข้อมูลทุติยภูมิ[แก้]
- Burn, A. R. (1985). "Persia and the Greeks" in The Cambridge History of Iran, Volume 2: The Median and Achaemenid Periods, Ilya Gershevitch, ed. Cambridge University Press.
- Fehling, D. (1989). Herodotus and His "Sources": Citation, Invention, and Narrative Art. Translated by J.G. Howie. Leeds: Francis Cairns.
- Finley, Moses (1972). "Introduction". Thucydides – History of the Peloponnesian War (translated by Rex Warner). Penguin. ISBN 0-14-044039-9.
- Green, Peter (1970). The Year of Salamis, 480–479 BC. London: Weidenfeld and Nicolson (ISBN 0-297-00146-9).
- Green, Peter (1998). The Greco-Persian Wars. Berkeley: University of California Press (hardcover, ISBN 0-520-20573-1) (paperback, ISBN 0-520-20313-5).
- Hale, John R. (2009) Lords of the Sea. Viking Press. ISBN 978-0-670-02080-5
- Hanson, Victor Davis (2001). Carnage and Culture: Landmark Battles in the Rise of Western Power. New York: DoubleDay, 2001 (hardcover, ISBN 0-385-50052-1); New York: Anchor Books (paperback, ISBN 0-385-72038-6).
- Ιστορία του Ελληνικού Έθνους (History of the Greek nation) vol Β, Εκδοτική Αθηνών (Editorial Athens) 1971.
- Holland, Tom (2005). Persian Fire. London: Abacus (ISBN 978-0-349-11717-1).
- Köster, A. J. (1934). Studien zur Geschichte des Antikes Seewesens. Klio Belheft 32.
- Lazenby, J. F. (1993). The Defence of Greece 490–479 BC. Aris & Phillips Ltd. (ISBN 0-85668-591-7).
- Lee, Felicia R. (2006). A Layered Look Reveals Ancient Greek Texts The New York Times, 27 November 2006.
- Pipes, David (1998). "Herodotus: Father of History, Father of Lies". Archived from the original on January 27, 2008. สืบค้นเมื่อ 2008-01-18.
- Strauss, Barry (2004). The Battle of Salamis: The Naval Encounter That Saved Greece—and Western Civilization. New York: Simon and Schuster (hardcover, ISBN 0-7432-4450-8; paperback, ISBN 0-7432-4451-6).
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
 |
คอมมอนส์ มีภาพและสื่อเกี่ยวกับ: Battle of Salamis |
