ผลต่างระหว่างรุ่นของ "เซโกเบีย"

เมืองเก่าและสะพานส่งน้ำ
แห่งเซโกเบีย *
เมืองเก่าและสะพานส่งน้ำ; แห่งเซโกเบีย *
	แหล่งมรดกโลกโดยยูเนสโก
	สะพานส่งน้ำ
ประเทศ	สเปน
ประเภท	มรดกทางวัฒนธรรม
เกณฑ์พิจารณา	(i) (iii) (iv)
ประวัติการขึ้นทะเบียน
ขึ้นทะเบียน	2528 (คณะกรรมการสมัยที่ 9)
	* ชื่อตามที่ได้ขึ้นทะเบียนในบัญชีแหล่งมรดกโลก; ** ภูมิภาคที่จัดแบ่งโดยยูเนสโก

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 01:50, 26 มีนาคม 2558

เซโกเบีย (สเปน: Segovia) เป็นเมืองหลักของจังหวัดเซโกเบียในแคว้นคาสตีลและเลออน ประเทศสเปน ตั้งอยู่บริเวณจุดบรรจบระหว่างแม่น้ำเอเรสมา (Eresma) กับแม่น้ำกลาโมเรส (Clamores) ที่ตีนเขากวาดาร์รามา (Sierra de Guadarrama) และห่างจากกรุงมาดริดไปทางทิศเหนือโดยใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง มีประชากรจำนวน 55,586 คนอาศัยอยู่ในเขตเทศบาล

จากเดิมที่เคยเป็นเมืองเมืองหนึ่งของชาวเคลต์นั้น ต่อมาได้ถูกรวมเข้ากับจังหวัดฮิสปาเนียตาราโกเนนซิสของสาธารณรัฐโรมัน (และจังหวัดการ์ตากีเนียนซิสของจักรวรรดิโรมันตอนปลายในเวลาต่อมา) บนเส้นทางระหว่างเมืองเอเมรีตาเอากุสตา (เมรีดาปัจจุบัน) กับเมืองไกซาเรากุสตา (ซาราโกซาปัจจุบัน) โดยขณะที่อยู่ภายใต้การปกครองของชาวโรมันและชาวมัวร์ เมืองนี้มีชื่อเรียกว่า เซโกเวีย (Segovia) และ ชิกูบียะห์ (อาหรับ: شقوبية, Šiqūbiyyah) ตามลำดับ สันนิษฐานว่าชื่อเมืองมีรากศัพท์มาจากภาษาของชาวเคลต์ว่า "เซโกบรีกา" (Segobriga) ซึ่งเกิดจากการประสมของคำว่า Sego แปลว่า "ชัยชนะ" และคำว่า -briga แปลว่า "เมือง"

สถานที่สำคัญ

เมืองเซโกเบียเป็นที่ตั้งของสถานที่สำคัญมากมาย ได้แก่ มหาวิหาร สะพานส่งน้ำโรมันที่มีชื่อเสียง ปราสาท และโบสถ์หลายแห่งที่เป็นสถาปัตยกรรมแบบโรมาเนสก์ เช่น ซานเอสเตบัน ซานมาร์ติน และซานมียาน เขตเมืองเก่าล้อมรอบด้วยกำแพงที่สร้างขึ้นตั้งแต่คริสต์ศตวรรษที่ 8 (บนฐานที่มั่นของโรมัน) และได้รับการบูรณะในระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 15 ปัจจุบันเป็นแหล่งมรดกโลกตามการประกาศจากองค์การยูเนสโก

สะพานส่งน้ำ เป็นสัญลักษณ์ที่มีชื่อเสียงของเมืองนี้มากที่สุด สร้างขึ้นในปลายคริสต์ศตวรรษที่ 1 ถึงต้นคริสต์ศตวรรษที่ 2 โดยชาวโรมันขณะที่กำลังขยายอำนาจในคาบสมุทรไอบีเรียเพื่อนำน้ำจากแม่น้ำฟรีโอ (Río Frío) ซึ่งห่างออกไปประมาณ 18 กิโลเมตรเข้าสู่ตัวเมือง ซึ่งต้องยกระดับตัวสะพานขึ้นในช่วง 1 กิโลเมตรสุดท้ายจากภูเขากวาดาร์รามาถึงกำแพงเมืองเก่า
มหาวิหารเซโกเบีย ตั้งอยู่ในจัตุรัสกลางเมือง ออกแบบโดยสถาปนิกควน คิล เด ออนตาญอง (Juan Gil de Hontañón) สร้างในแบบกอทิกตอนปลายระหว่างปี ค.ศ. 1552-1577 (พ.ศ. 2095 - 2120) (เป็นสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาการ)

เนื่องจากสถานที่ที่สำคัญและมีชื่อเสียงเหล่านี้เอง เซโกเบียจึงเป็นจุดหมายปลายทางของการท่องเที่ยวที่เป็นที่นิยมมากแห่งหนึ่งในประเทศสเปน โดยเฉพาะการท่องเที่ยวแบบไป-กลับจากมาดริดภายในวันเดียว

เมืองฝาแฝด

แหล่งข้อมูลอื่น

40°34′N 4°06′W / 40.57°N 4.10°W / 40.57; -4.10

แผนที่และภาพถ่ายทางอากาศของ เซโกเบีย
- แผนที่ จาก มัลติแมป โกลบอลไกด์ หรือ กูเกิลแผนที่
- ภาพถ่ายทางอากาศ จาก เทอร์ราเซิร์ฟเวอร์
- ภาพถ่ายดาวเทียม จาก วิกิแมเปีย

บทความประเทศ ดินแดน หรือเขตการปกครองนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

@@ บรรทัด 11: / บรรทัด 11: @@
 }}
 [[ไฟล์:Segovia_Vera_Cruz.jpg|220px|thumb|right|โบสถ์เบรากรุซ]]
-'''เซโกเบีย''' (Segovia) เป็นเมืองหลักของ[[จังหวัดเซโกเบีย]]ใน[[แคว้นคาสตีลและเลออน]] [[ประเทศสเปน]] ตั้งอยู่บริเวณจุดบรรจบระหว่าง[[แม่น้ำเอเรสมา]] (Eresma) กับ[[แม่น้ำกลาโมเรส]] (Clamores) ที่ตีนเขากวาดาร์รามา (''Sierra de Guadarrama'') และห่างจาก[[มาดริด|กรุงมาดริด]]ไปทางทิศเหนือโดยใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง มีประชากรจำนวน 55,586 คนอาศัยอยู่ในเขตเทศบาล
+'''เซโกเบีย''' ({{lang-es|Segovia}}) เป็นเมืองหลักของ[[จังหวัดเซโกเบีย]]ใน[[แคว้นคาสตีลและเลออน]] [[ประเทศสเปน]] ตั้งอยู่บริเวณจุดบรรจบระหว่าง[[แม่น้ำเอเรสมา]] (Eresma) กับ[[แม่น้ำกลาโมเรส]] (Clamores) ที่ตีนเขากวาดาร์รามา (''Sierra de Guadarrama'') และห่างจาก[[มาดริด|กรุงมาดริด]]ไปทางทิศเหนือโดยใช้เวลาเดินทางประมาณ 1 ชั่วโมง มีประชากรจำนวน 55,586 คนอาศัยอยู่ในเขตเทศบาล
 จากเดิมที่เคยเป็นเมืองเมืองหนึ่งของชาวเคลต์นั้น ต่อมาได้ถูกรวมเข้ากับ[[จังหวัดฮิสปาเนียตาราโกเนนซิส]]ของ[[สาธารณรัฐโรมัน]] (และจังหวัดการ์ตากีเนียนซิสของ[[จักรวรรดิโรมัน]]ตอนปลายในเวลาต่อมา) บนเส้นทางระหว่างเมืองเอเมรีตาเอากุสตา ([[เมรีดา (สเปน)|เมรีดา]]ปัจจุบัน) กับเมืองไกซาเรากุสตา ([[ซาราโกซา]]ปัจจุบัน) โดยขณะที่อยู่ภายใต้การปกครองของชาวโรมันและ[[ชาวมัวร์]] เมืองนี้มีชื่อเรียกว่า '''เซโกเวีย''' (Segovia) และ '''ชิกูบียะห์''' ({{lang-ar|شقوبية}}, Šiqūbiyyah) ตามลำดับ สันนิษฐานว่าชื่อเมืองมีรากศัพท์มาจากภาษาของ[[ชาวเคลต์]]ว่า "เซโกบรีกา" (Segobriga) ซึ่งเกิดจากการประสมของคำว่า Sego แปลว่า "ชัยชนะ"  และคำว่า -briga แปลว่า "เมือง"

ด ค ก แหล่งมรดกโลกในประเทศสเปน
ทางวัฒนธรรม	ศูนย์กลางประวัติศาสตร์กอร์โดบา อาลัมบรา, เฆเนราลิเฟ และอัลไบซิน กรานาดา อาสนวิหารบูร์โกส อารามเอสโกเรียลและที่ตั้ง มาดริด ผลงานของอันตอนี เกาดี ถ้ำอัลตามิราและศิลปะถ้ำยุคหินเก่าในสเปนตอนเหนือ เมืองเก่าเซโกเบียและสะพานส่งน้ำ โบราณสถานแห่งโอบิเอโดและราชอาณาจักรอัสตูเรียส เมืองเก่าอาบิลาพร้อมด้วยโบสถ์นอกกำแพงเมือง ซานเตียโกเดกอมโปสเตลา (เมืองเก่า) สถาปัตยกรรมมูเดฆาร์แห่งอารากอน นครประวัติศาสตร์โตเลโด เมืองเก่ากาเซเรส อาสนวิหาร, อัลกาซาร์ และหอจดหมายเหตุอินดีสในเซบิยา นครเก่าซาลามังกา อารามปุบแบล็ต กลุ่มโบราณคดีเมริดา อารามหลวงซานตามาริอาเดกัวดาลูเป เส้นทางซานเตียโกเดกอมโปสเตลา : กามิโนฟรันเซสและเส้นทางในสเปนตอนเหนือ เมืองป้อมปราการประวัติศาสตร์แห่งกูเองกา ลาลองฆาเดลาเซดาเดบาเลนเซีย ลัสเมดูลัส ปาเลาดาลามูซิกากาตาลานาและอุสปิตัลดาซัมเปา บาร์เซโลนา อารามยูโซและอารามซูโซแห่งซานมิยัน แหล่งศิลปะบนหินยุคก่อนประวัติศาสตร์ในหุบเขาโกอาและซิเอกาเบร์เด (ร่วมกับประเทศโปรตุเกส) มหาวิทยาลัยและย่านประวัติศาสตร์อัลกาลาเดเอนาเรส ซานกริสโตบัลเดลาลากูนา กลุ่มโบราณคดีตาร์ราโก สวนปาล์มแห่งเอลเช กำแพงโรมันแห่งลูโก โบสถ์โรมาเนสก์แบบกาตาลาแห่งบัลย์ดาบูอี แหล่งโบราณคดีอาตาปูเอร์กา ภูมิทัศน์วัฒนธรรมอารังฆูเอซ กลุ่มโบราณสถานสมัยฟื้นฟูศิลปวิทยาแห่งอูเบดาและบาเอซา สะพานบิซกายา ประภาคารเฮอร์คิวลีส ภูมิทัศน์วัฒนธรรมแซร์ราดาตรามุนตานา มรดกปรอท อัลมาเดนและอีดริยา แหล่งดอลเมนแห่งอันเตเกรา นครกาหลิบแห่งมะดีนะตุซซะฮ์รออ์ ภูมิทัศน์วัฒนธรรมริสโกกาอิโดและภูเขาศักดิ์สิทธิ์แห่งกรันกานาเรีย ปาเซโอเดลปราโดและบูเอนเรติโร ภูมิทัศน์แห่งศิลปะและวิทยาศาสตร์ แหล่งก่อนประวัติศาสตร์มินอร์กา สมัยตาลาย็อต
ทางธรรมชาติ	อุทยานแห่งชาติดอญญานา อุทยานแห่งชาติการาโฆไน อุทยานแห่งชาติเตย์เด ป่าบีชโบราณและป่าบีชปฐมภูมิแห่งเทือกเขาคาร์เพเทียนและภูมิภาคอื่นของยุโรป
แบบผสม	อิบิซา ความหลากหลายทางชีวภาพและวัฒนธรรม ปีเรเน-มงแปร์ดูว์ (ร่วมกับประเทศฝรั่งเศส)
หมายเหตุ: ใช้ชื่อตามที่ได้เสนอขึ้นทะเบียนเป็นแหล่งมรดกโลก