พระเป็นเจ้า

สำหรับความหมายอื่น ดู พระเจ้า

ไฟล์:Allah-eser2.png

"อัลลอฮ์" เป็นพระนามของพระเป็นเจ้าในภาษาอาหรับ เขียนแบบอักษรวิจิตร เพราะในศาสนาอิสลามถือว่าการสร้างรูปเคารพหรือเทวรูปเป็นบาป

พระเจ้า หรือ พระเป็นเจ้า (อังกฤษ: God) หมายถึง เทพผู้เป็นใหญ่ ถือเป็นเทวดาเพียงพระองค์เดียวตามความเชื่อแบบเอกเทวนิยม หรือเป็นเทวดาผู้เป็นสารัตถะเดียวของเอกภพตามความเชื่อแบบพหุเทวนิยม พระเจ้าถือว่าเป็นผู้อยู่เหนือธรรมชาติ พระผู้สร้างและปกครองเอกภพ นักเทววิทยาได้อธิบายคุณลักษณะของพระเจ้าไว้ต่าง ๆ กันตามแต่มโนทัศน์เกี่ยวกับพระเจ้าของบุคคลนั้น โดยทั่วไปถือว่าพระเจ้าทรงเป็นสัพพัญญู ทรงอำนาจไร้ขีดจำกัด ทรงสถิตอยู่ทุกหนแห่ง ทรงพระเมตตา เป็นภาวะเชิงเดียวที่ไม่แบ่งแยก ทรงสถิตอยู่ชั่วนิรันดร์ และเอกภพไม่อาจอยู่ได้โดยปราศจากพระองค์

นอกจากนี้ยังเชื่อกันว่าพระเจ้าทรงมีสภาพเป็นบุคคล เป็นวิญญาณ เป็นต้นกำเนิดของพันธะทางศีลธรรมทั้งปวง เป็นสิ่งที่ยิ่งใหญ่ที่สุดเท่าที่มนุษย์จะรับรู้ได้ นักเทววิทยาในศาสนายูดาห์ ศาสนาคริสต์ และศาสนาอิสลามสนับสนุนทรรศนะนี้เช่นนี้ ส่วนในสมัยกลางและสมัยใหม่นักปรัชญาก็ยังคงให้เหตุผลสนับสนุนและคัดค้านกันว่าพระเจ้ามีอยู่จริงหรือไม่

พระเจ้ามีหลายพระนามแตกต่างกันไปตามวัฒนธรรมที่นับถือว่าจะมองพระองค์เป็นใครและมีแง่มุมต่าง ๆ อย่างไร เช่น คัมภีร์ฮีบรูและคัมภีร์ไบเบิลภาคพันธสัญญาเดิมระบุว่าพระเจ้ามีพระนามว่า "พระยาห์เวห์" หรือ "เราเป็น" แต่ในศาสนายูดาห์มักหลีกเลี่ยงการออกพระนามศักดิ์สิทธิ์นี้ แล้วออกพระนามว่า "เอโลฮิม" หรือ "อะโดนาย" ซึ่งแปลเป็นภาษาไทยว่า "องค์พระผู้เป็นเจ้า" แทน ในศาสนาอิสลามมีพระนามพระเจ้าถึง 99 พระนาม พระนามที่ใช้มากที่สุดคือ "อัลลอฮ์"