พงศาวลีของมุฮัมมัด
นี่คือพงศาวลีของศาสดามุฮัมมัด หรือเป็นที่รู้จักในสมาชิกทางครอบครัวของบนูฮาชิมและเผ่ากุเรช ซึ่งเป็นชาวอัดนาน.[1][2][3][4]
พงศาวลี[แก้]
- * ลำดับการแต่งงานยังเป็นที่โต้แย้ง
- สายเลือดโดยตรงถูกเน้นเป็นสีเข้ม.
ลำดับวงศ์ตระกูล[แก้]
มุฮัมมัดถึงอัดนาน[แก้]
รายงานจากฮะดีษว่า มุฮัมมัดสืบเชื้อสายมาจากอัดนาน และมีธรรมเนียมในลำดับวงศ์ตระกูลว่าจากอัดนานถึงมุฮัมมัดนั้นมีถึง 21 รุ่น "รายชื่อนี้คือหัวหน้าผู้ปกครองแคว้นฮิญาซ และเป็นบรรพบุรุษทางฝ่ายพ่อของมุฮัมมัด"[4]
- ค.ศ. 570 – มุฮัมมัด
- ค.ศ. 545 – อับดุลลอฮ์ อิบน์ อับดุลมุฏฏอลิบ
- ค.ศ. 497 – อับดุลมุฏฏอลิบ
- ค.ศ. 464 – ฮาชิม อิบน์ อับดุลมะนาฟ
- ค.ศ. 439 – อับดุลมะนาฟ อิบน์ กุซ็อย
- ค.ศ. 406 – กุซ็อย อิบน์ กิลาบ
- ค.ศ. 373 – กิลาบ อิบน์ มุรเราะฮ์
- ค.ศ. 340 – มุรเราะฮ์ อิบน์ กะอับ
- ค.ศ. 307 – กะอับ อิบน์ ลุอัยย์
- ค.ศ. 274 – ลุอัยย์ อิบน์ ฆอลิบ
- ค.ศ. 241 – ฆอลิบ อิบน์ ฟิฮร์
- ค.ศ. 208 – ฟิฮร์ อิบน์ มาลิก
- ค.ศ. 175 – มาลิก อิบน์ อันนัดร์
- ค.ศ. 142 – อันนัดร์ อิบน์ กินานะฮ์ (กุเรช)[5]
- ค.ศ. 109 – กิานะฮ์ อิบน์ คุซัยมะฮ์
- ค.ศ. 76 – คุซัยมะฮ์ อิบน์ มุดริกะฮ์
- ค.ศ. 43 – มุดริกะฮ์ อิบน์ อิลยาส
- ค.ศ. 10 – อิลยาส อิบน์ มุฎัร
- 23 ปีก่อนค.ศ. – มุฎัร อิบน์ นิซาร
- 56 ปีก่อนค.ศ. – นิซาร อิบน์ มะอัด
- 89 ปีก่อนค.ศ. – มะอัด อิบน์ อัดนาน
- 122 ปีก่อนค.ศ. – อัดนาน
อัดนานถึงอิสมาอิล[แก้]
มีหลายรายงานได้กล่าวว่า อัดนานเป็นบรรพบุรุษของชาวอาหรับอัดนานที่อาศัยอยู่ทางตอนเหนือ, กลาง และตะวันตกของอาระเบีย และเขาเป็นลูกหลานที่สืบมาจากอิสมาอิลโดยตรง. แต่จนถึงตอนนี้ ยังไม่แน่ใจมีกี่รุ่นที่อยู่ระหว่างนี้ แต่อย่างไรก็ตาม มีข้อมูลว่าอิสมาอิลมีลูกชาย 12 คน ซึ่งถูกกล่าวว่าพวกเขากลายเป็นหัวหน้าเผ่าทั้ง 12 ที่อาศัยอยู่ตั้งแต่ฮาวิละฮ์ถึงชูร์ (จากอัสซีเรียถึงชายแดนของประเทศอียิปต์).
ผู้สอบสายวงศ์ตระกูลได้สัณนิษฐานว่า อัดนานอาจจะสิบเชื้อสายมาจากนาบุต ลูกชายคนแรกของอิสมาอิล หรือเกดาร์ ลูกชายคนที่สองของเขา ผู้เป็นบิดาของเผ่าเกดาไรต์ที่ครอบครองบริเวณที่อยู่ระหว่างอ่าวเปอร์เซียกับคาบสมุทรไซนาย.
มุฮัมมัด อิบน์ ญะรีร อัฏเฏาะบะรีได้กล่าวว่า:
"ผู้สอบสายวงศ์ตระกูลไม่มั่นใจว่า บรรพบุรุษของมุฮัมมัดที่นับไปไกลที่สุดนั้นคือ มะอัด บิน อัดนาน"
— The History of al-Tabari, Volume 6, p. 37
อิบรอฮีมถึงนูฮ[แก้]
รายง่านจากอับดุลเลาะฮ์ อิบน์ อับบาสว่า ศาสดามุฮัมมัดได้กล่าวว่า;
"ลูกหลานของอิมรอนถูกตรัสโดยอัลลอฮ์ว่า ‘แท้จริงอัลลอฮ์ได้ทรงคัดเลือก อาดัมและนูห์ และวงศ์วานของอิบรอฮีม และวงศ์วานของอิมรอนให้เหนือกว่าประชาชาติทั้งหลาย' [อัลกุรอาน 03:33] นั้น คือผู้ศรัทธาจากลูกหลานของอิบรอฮีม, อิมรอน, ยาซีน และมุฮัมมัด"
— บันทึกโดยอัลบุคอรี.
"(ขอสาบานด้วยพระนามของอัลลอฮฺ) โดยแน่นอนเราได้ส่งนูหฺและอิบรอฮีม และเราได้ทำให้ลูกหลานของเขาทั้งสองเป็นนะบี และเราได้ประทานคัมภีร์ (อัตเตารอฮฺ อัซซะบูร อัลอินญีล และอัลกุรอาน) ดังนั้นบางคนในหมู่พวกเขาก็เป็นผู้อยู่ในแนวทางที่ถูกต้อง และส่วนมากในหมู่พวกเขาก็เป็นผู้ฝ่าฝืนหลงทาง"
— อัลกุรอาน ซูเราะฮ์ที่ 57 (อัลฮะดีด), อายะฮ์ที่ 26.
ตอนนี้ยังไม่เป็นที่ประจักษ์ว่าระหว่างอิบรอฮีมถึงนูฮนั้นมีกี่รุ่น ชาม ลูกชายของนูฮ เป็นบรรพบุรุษของชาวเซมิติก.
นูฮถึงอะดัม[แก้]
รายงานจากอับดุลเลาะฮ์ อิบน์ อับบาสว่า มุฮัมมัดได้กล่าวว่า;
“ระหว่างนูฮถึงอะดัมมีอยู่ 10 ชั่วรุ่น ทั้งหมดนั้นอยู่ในกรอบชะรีอะฮ์แห่งความจริง จากนั้นจึงค่อยแย่ลง ดังนั้นอัลลอฮ์จึงส่งศาสดามาในฐานะผู้นำข่าวดีและผู้ตักเตือน”
— บอกเล่าโดยฮากิม อันนิชาบูรีในอัลมุสตัดรัก อัสศอฮิฮาอิน.
ดูเพิ่ม[แก้]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ Maqsood, Ruqaiyyah Waris. "The Prophet's Line Family No 3 – Qusayy, Hubbah, and Banu Nadr to Quraysh". Ruqaiyyah Waris Maqsood Dawah. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2008-05-30. สืบค้นเมื่อ 2013-07-01.แม่แบบ:Reliable source
- ↑ Ibn Hisha=1. p. 181.
{{cite book}}:|title=ไม่มีหรือว่างเปล่า (help) - ↑ Parolin, Gianluca P. (2009). Citizenship in the Arab World: Kin, Religion and Nation-State. p. 30. ISBN 978-9089640451. "The ‘arabicised or arabicising Arabs’, on the contrary, are believed to be the descendants of Ishmael through Adnan, but in this case the genealogy does not match the Biblical line exactly. The label ‘arabicised’ is due to the belief that Ishmael spoke Hebrew until he got to Mecca, where he married a Yemeni woman and learnt Arabic. Both genealogical lines go back to Sem, son of Noah, but only Adnanites can claim Abraham as their ascendant, and the lineage of Mohammed, the Seal of Prophets (khatim al-anbiya'), can therefore be traced back to Abraham. Contemporary historiography unveiled the lack of inner coherence of this genealogical system and demonstrated that it finds insufficient matching evidence; the distinction between Qahtanites and Adnanites is even believed to be a product of the Umayyad Age, when the war of factions (al-niza al-hizbi) was raging in the young Islamic Empire."
- ↑ 4.0 4.1 Hughes, Thomas Patrick (1995) [First published 1885]. A Dictionary of Islam: Being a Cyclopaedia of the Doctrines, Rites, Ceremonies, and Customs, Together With the Technical and Theological Terms, of the Muhammadan Religion. New Delhi: Asian Educational Services. p. 19. ISBN 978-81-206-0672-2. สืบค้นเมื่อ July 24, 2010.
- ↑ Koenig, Harold G. (2014-01-01). "Differences and Similarities". Health and Well-Being in Islamic Societies. Springer Science+Business Media. p. 97.
The Quraysh was Nadhr, the 12th tribal generation down from Kedar, the son of Ishmael mentioned in the Bible.
- ↑ Ibn Hisham, Rahmat-ul-lil'alameen, 2/14-17.
- ↑ Firestone et al., 2001, pp. 11–12. This list of names is based on the work of a 16th-century Syrian scholar. Alternate transliterations of the Arabic appear in parentheses. For those names that have articles, which use the most common English name, the article has been linked, but the name appears as transliterated from the Arabic.