ข้ามไปเนื้อหา

ปาชเฮอร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ปาชเฮอร์ (อังกฤษ: Pashur หรือ Pashhur; ฮีบรู: פשחור, pash-hur) เป็นชื่อของปุโรหิตอย่างน้อย 2 คนที่อยู่ในสมัยเดียวกันกับผู้เผยพระวจนะเยเรมีย์ และถูกกล่าวถึงในหนังสือเยเรมีย์[1] ชื่อนี้มีรากศัพท์จากภาษาอียิปต์ว่า Pš-Ḥr[2]

ปาชเฮอร์บุตรอิมเมอร์

[แก้]

ปาชเฮอร์บุตรของอิมเมอร์เป็นรองหัวหน้าปุโรหิต (paqid nagid[3]) แห่งพระวิหาร (เยเรมีย์ 20:1, 2) (ในเวลานั้น nagid หรือ "หัวหน้า" ของพระวิหารควรเป็นเสไรอาห์ - 1 พงศาวดาร 6:14) ปาชเฮอร์โกรธที่เยเรมีย์ประกาศเตือนเรื่องการพิพากษาที่จะมาถึงเนื่องจากการกระทำสิ่งชั่วที่เกิดขึ้นมากมายในเวลานั้น ปาชเฮอร์ "ตีเยเรมีย์ผู้เผยพระวจนะ"[4] (ซึ่งอาจหมายความว่าปาชเฮอร์สั่งให้ยามเฝ้าพระวิหารจับกุมเยเรมีย์และลงโทษด้วยการเฆี่ยนตีมากถึงสี่สิบครั้งตามที่บัญญัติไว้ในเฉลยธรรมบัญญัติ 25:3) จากนั้นจึงจับเยเรมีย์ใส่ขื่อคาด้านบนของประตูเบนยามินและให้อยู่ที่นั่นตลอดทั้งคืน

ตอนเช้าของวันรุ่งขึ้น เยเรมีย์ได้รับการปล่อยตัว เยเรมีย์ไปหาปาชเฮอร์ (เยเรมีย์ 20:3) และประกาศกับปาชเฮอร์ว่าพระยาห์เวห์ทรงเปลี่ยนชื่อของปาชเฮอร์เป็น "มาโกร์มิสสาบิบ" (magor misabib)[5] แปลว่า "ความหวาดกลัวอยู่ทุกด้าน" และประกาศว่าตัวปาชเฮอร์จะถูกนำตัวไปที่บาบิโลนในภายหลังและเสียชีวิตที่นั่น (เยเรมีย์ 20:6 )[6]

ปาชเฮอร์บุตรมัลคียาห์

[แก้]

ปาชเฮอร์บุตรของมัลคียาห์เป็นปุโรหิตอีกคนหนึ่ง เป็นผู้ที่กษัตริย์เศเดคียาห์ทรงใช้ให้มาหาเยเรมีย์เพื่อให้ทูลถามพระยาห์เวห์เกี่ยวกับการโจมตีของกษัตริย์เนบูคัดเนสซาร์ที่ 2 (เยเรมีย์ 21:1) ใน เยเรมีย์ 38:1-6 ปาชเฮอร์คนนี้เป็นคนหนึ่งในสี่คนที่ทูลแนะนำเศเดคียาห์ให้ประหารชีวิตเยเรมีย์ในข้อหาที่เยเรมีย์เผยพระวจนะเกี่ยวกับหายนะ เยเรมีย์จึงถูกโยนลงไปในที่ขังน้ำ

เกดาลิยาห์บุตรปาชเฮอร์

[แก้]

ปาชเฮอร์บิดาของเกดาลิยาห์ (เยเรมีย์ 38:1) อาจเป็นคนเดียวกันกับปาชเฮอร์บุตรมัลคียาห์ เกเดลิยาห์เป็นอีกคนหนึ่งในสี่คนที่โยนเยเรมีย์ลงไปในที่ขังน้ำ

หลักฐานทางประวัติศาสตร์

[แก้]

เศษเครื่องปั้นดินเผาของภาชนะดินเผา Tel Arad ที่ขุดพบในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1970 เขียนเป็นภาษาฮีบรูเก่ากล่าวถึงปาชเฮอร์ (เยเรมีย์ 20:1)[7]

อ้างอิง

[แก้]
  1. "www.Bibler.org - Dictionary - Pashur". 2012-09-29. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-06-20. สืบค้นเมื่อ 2012-09-29.
  2. Wilhelm Spiegelberg (1899), referenced in The Interpreter's Bible, Volume V, p. 970
  3. Greek Text Analysis: Jeremiah 20:1. Biblehub
  4. เยเรมีย์ 20:2 THSV11
  5. Greek Text Analysis: Jeremiah 20:3. Biblehub
  6. Coogan 2007, pp. 1109-1110 Hebrew Bible.
  7. "Arad-Canaanite city and Israelite citadel in the Negev - Site No. 6". Israeli Foreign Ministry. Nov 2000. สืบค้นเมื่อ 2019-07-08.