ข้ามไปเนื้อหา

ทางด่วนย่างกุ้ง–มัณฑะเลย์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ทางด่วนย่างกุ้ง–มัณฑะเลย์
ข้อมูลของเส้นทาง
ส่วนหนึ่งของ
ความยาว586.7 กิโลเมตร (364.6 ไมล์)
มีขึ้นเมื่อธันวาคม ค.ศ. 2010–ปัจจุบัน
ทางแยกที่สำคัญ
ปลายทางทิศใต้ย่างกุ้ง
ปลายทางทิศเหนือมัณฑะเลย์
ตำแหน่งที่ตั้ง
เมืองสำคัญหงสาวดี, ตองอู, เนปยีดอ, เมะทีลา

ทางด่วนย่างกุ้ง–มัณฑะเลย์ (พม่า: ရန်ကုန်–မန္တလေး အမြန်လမ်း) เป็นทางด่วนในประเทศพม่าที่เชื่อมต่อระหว่างสามเมืองใหญ่ของประเทศ ได้แก่ เมืองที่ใหญ่ที่สุด ย่างกุ้ง, เมืองหลวง เนปยีดอ และเมืองที่ใหญ่เป็นอันดับที่ 2 มัณฑะเลย์ เปิดใช้บริการเดือนธันวาคม ค.ศ. 2010 ระยะทางทั้งสิ้น 587 กิโลเมตร ทางด่วนสายนี้สามารถช่วยลดเวลาในการเดินทางจากย่างกุ้ง สู่มัณฑะเลย์ โดยใช้เวลาเพียง 7 ชั่วโมง ซึ่งเมื่อเดินทางโดยรถไฟจะใช้เวลา 13 ชั่วโมง และถ้าใช้ทางหลวงแผ่นดินหมายเลข 1 ของพม่าจะใช้เวลาถึง 16 ชั่วโมง[1][2][3][4] การออกแบบ การก่อสร้าง และความปลอดภัยของทางด่วนสายนี้ไม่เป็นไปตามมาตรฐานของนานาชาติ จะเห็นได้จากอุบัติเหตุจำนวนมากตั้งแต่เปิดให้บริการ และได้รับขนานนามว่า "ทางหลวงมรณะ"[5][6][7]

ประวัติ

[แก้]

แผนระยะแรกในการสร้างทางหลวงระหว่างเมืองใหญ่ทั้งสองเมืองของประเทศ ได้จุดประเด็นเป็นแนวคิดในปี ค.ศ. 1954 เป็นส่วนหนึ่งในแผนของรัฐบาลสมัยนายกรัฐมนตรี อู นุ ต่อมาในปี ค.ศ. 1959 สหรัฐอเมริกาได้เสนอให้ความช่วยเหลือทางการเงินและการสำรวจทางวิศวกรรมของทางหลวงสายนี้ โดยได้รับความช่วยเหลือทางการเงินถึง 750,000 ดอลลาร์สหรัฐ[8] เมื่อสำรวจเสร็จสิ้นในปี ค.ศ. 1960 รัฐบาลพม่าก็ได้ออกมาประท้วงเนื่องมาจากค่าใช้จ่ายที่สูงเกินไป[9] ในปี ค.ศ. 1961 รัฐบาลสหรัฐได้ตกลงที่จะศึกษาทางเลือกอื่นที่ทำให้ประหยัดค่าใช้จ่าย และเริ่มงานสำรวจอีกครั้งในช่วงต้นปี ค.ศ. 1962 แต่ได้ถูกเลื่อนออกไป และเสร็จสิ้นในเดือนธันวาคม เนื่องจากมีการทำรัฐประหารในปี ค.ศ. 1962 โดยสภาปฏิวัติสหภาพในเดือนมีนาคม โดยในตอนแรก รัฐบาลทหารได้ตกลงที่จะนำไปเสนอใหม่ และได้รับอนุญาตให้ออกแบบทางหลวงสายย่างกุ้ง–หงสาวดีในเดือนมีนาคม ค.ศ. 1963 ต่อมาในเดือนธันวาคมทางหลวงพร้อมที่จะได้รับการออกแบบ แต่ก็ไม่ได้ดำเนินการ ทำให้เกิดความสัมพันธ์ที่ทวีความรุนแรงขึ้นระหว่างสหรัฐและรัฐบาลพม่า[9]

เส้นทางที่เสนอขึ้นมาจะพาดผ่านเส้นกึ่งกลางระหว่างทางหลวงย่างกุ้ง–มัณฑะเลย์สายเก่า กับเทือกเขาพะโค ซึ่งเป็นยุทธศาสตร์สำคัญของพรรคคอมมิวนิสต์พม่า หลังจากที่พรรคคอมมิวนิสต์ออกจากพื้นที่ในปี ค.ศ. 1973 พรรคโครงการสังคมนิยมพม่าได้วางแผนที่จะก่อสร้างทางด่วน รัฐบาลได้ให้โรงงานปูนซีเมนต์ในภาคอิรวดี ซึ่งก่อตั้งขึ้นโดยความช่วยเหลือจากประเทศญี่ปุ่นมามาการทำก่อสร้าง แต่เนื่องจากการขาดการแลกเปลี่ยนเงินตราระหว่างประเทศ ทำให้การก่อสร้างถูกยกเลิกไป[10]

หลังจากการปฏิวัติการก่อการกำเริบ 8888 ระบอบการปกครองของทหารใหม่ได้ดำเนินการโครงการโครงสร้างพื้นฐาน ได้แก่ โรงงานปูนซีเมนต์ใหม่และโรงผลิตเหล็กที่สร้างขึ้นโดยบริษัทของรัฐและเอกชน เงินทุนที่รัฐบาลได้รับจากการส่งออกก๊าซไปยังประเทศไทย ทำให้เริ่มการก่อสร้างได้ในเดือนตุลาคม ค.ศ. 2005 และได้เปิดให้บริการอย่างเป็นทางการตลอดทั้งสายในวันที่ 29 ธันวาคม ค.ศ. 2010[1][3][4]

ช่วงการก่อสร้าง

[แก้]
จุดพักรถบริเวณชุมทาง 115 ไมล์
หลักไมล์ที่ 355-2 บริเวณตอนใต้ของมัณฑะเลย์

ทางด่วนสายนี้เปิดตัวโดยกระทรวงการก่อสร้างของพม่า และคณะกรรมการวิศวกรรมทหารของกระทรวงกลาโหมหรือกองทัพพม่า[1][2][3]

ย่างกุ้ง–เนปยีดอ

[แก้]
  • ระยะเวลาก่อสร้าง: ตุลาคม ค.ศ. 2005 – มีนาคม ค.ศ. 2009
  • เปิดให้บริการ: 25 มีนาคม ค.ศ. 2009
  • ระยะทาง: 202 ไมล์ (325 กิโลเมตร)
  • จำนวนสะพานยาวกว่า 60 เมตร: 40

เนปยีดอ–มัณฑะเลย์

[แก้]
  • ระยะเวลาก่อสร้าง: ค.ศ. 2007 – ธันวาคม ค.ศ. 2010
  • เปิดให้บริการ: 29 มีนาคม ค.ศ. 2010
  • ระยะทาง: 150 ไมล์ (240 กิโลเมตร)
  • จำนวนสะพานยาวกว่า 60 เมตร: 32

มัณฑะเลย์ (Saga-in) –มัณฑะเลย์ (อมรปุระ)

[แก้]
  • ระยะเวลาก่อสร้าง: ค.ศ. 2010 – ธันวาคม ค.ศ. 2011
  • เปิดให้บริการ: 30 ธันวาคม ค.ศ. 2011
  • ระยะทาง: 13.5 ไมล์ (21.7 กิโลเมตร)
  • จำนวนสะพานยาวกว่า 60 เมตร: ?

รายละเอียดของถนน

[แก้]
ด้านเก็บค่าผ่านทางเนปยีดอ

ถนนสายนี้เป็นทางด่วนขนาด 4 ช่องจราจร เป็นทางคู่ 2 ฝั่ง ฝั่งละ 2 ช่อง โดยแต่ละฝั่งกว้าง 7.62 เมตร และมีเกาะกลางกว้าง 9.14 เมตร ถนนสามารถรับน้ำหนักได้ 80 ตัน[3] มีช่องระบายน้ำทั้งหมด 842 แห่ง สะพาน 1,396 แห่ง และทางลอด 116 แห่ง สามารถใช้ความเร็วสูงสุด 100 กิโลเมตรต่อชั่วโมง[11]

ด่านเก็บค่าผ่านทางมีทั้งหมด 5 ด่าน ได้แก่ ย่างกุ้ง ปยู เนปยีดอ เมะทีลา และมัณฑะเลย์ อัตราค่าผ่านทาง รถยนต์ 4,500 จัต รถโดยสาร 22,500 จัต ส่วนรถบรรทุกไม่อนุญาตให้วิ่งบนทางด่วน[12]

ในปี ค.ศ. 2014 รัฐบาลได้วางแผนที่จะขยายถนน หลังจากมีอุบัติเหตุจำนวนมากบนทางด่วน[13][14] รัฐบาลได้ขอความช่วยเหลือจาก USAID JICA และ KOICA ที่จะขยายถนนเป็น 8 ช่องจราจร[10][12][15][16]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 1.2 "Secretary-1 addresses inauguration of Nay Pyi Taw- Mandalay section of Yangon–Mandalay Expressway" (PDF). The New Light Of Myanmar. 30 December 2010. p. 1. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  2. 2.0 2.1 "Nay Pyi Taw-Mandalay section of Yangon–Mandalay Expressway to be commissioned soon" (PDF). The New Light Of Myanmar. 29 December 2010. p. 1, 8, 9. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  3. 3.0 3.1 3.2 3.3 "Nay Pyi Taw-Mandalay section of Yangon–Mandalay Expressway to be commissioned soon" (PDF). The New Light Of Myanmar. 28 December 2010. p. 1, 8, 9. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  4. 4.0 4.1 "Report: Completion of Yangon-Nay Pyi Taw sectional expressway marked as milestone". News.xinhuanet.com. 26 March 2009. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  5. "Burma Bus Crash on 'Death Highway' Kills 14". Irrawaddy.org. 2014-05-14. สืบค้นเมื่อ 2014-05-18.
  6. "'Death Highway' At Center of Burma's Worsening Traffic Safety". Irrawaddy.org. สืบค้นเมื่อ 2014-05-18.
  7. "'Death highway' crash claims at least 14 lives, say police". Mizzima.com. 2014-05-13. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-13. สืบค้นเมื่อ 2014-05-18.
  8. US Department of State (1960). United States Treaties and Other International Agreements. Vol. 10. Washington, DC: US Department of State. pp. 1730–1732.
  9. 9.0 9.1 Moorhus, Donita M.; Robert P. Grathwol (1992). Bricks, Sand, and Marble: U.S. Army Corps of Engineers Construction in the Mediterranean and Middle East, 1947-1991. Washington DC: US Government Printing Office. pp. 201–203. ISBN 9780160872761.
  10. 10.0 10.1 "ရန္ကုန္-မႏၲေလးအျမန္လမ္း ရွစ္လမ္းသြားခ်ဲ႕ရန္ အေမရိကန္ကူညီ | 7Day Daily - ၇ ရက္ ေန႔စဥ္ သတင္းစာ". 7Day Daily. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-17. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  11. "Speed traps coming to Nay Pyi Taw highway". Mmtimes.com. 18 March 2013. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  12. 12.0 12.1 "'Death Highway' At Center of Burma's Worsening Traffic Safety". Irrawaddy.org. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  13. "'Death highway' to be widened, says ministry". Mizzima.com. 15 October 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-15. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  14. "'Death highway' crash claims at least 14 lives, say police". Mizzima.com. 15 October 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2014-05-13. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  15. "Japan checks Yangon-Mandalay highway for safety". Eleven Myanmar. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.
  16. "ရန္ကုန္-ေနျပည္ေတာ္ အျမန္လမ္း ျပဳျပင္ေရး အေမရိကန္ကူညီမည္". Rfa.org. 3 May 2014. สืบค้นเมื่อ 15 May 2014.