จอร์โจ มอโรเดร์
Giorgio Moroder | |
|---|---|
 Giorgio Moroder in 2007 | |
| ข้อมูลพื้นฐาน | |
| ชื่อเกิด | Hansjörg Moroder |
| รู้จักในชื่อ | Giorgio |
| เกิด | 26 เมษายน ค.ศ. 1940 Urtijëi, South Tyrol, ประเทศอิตาลี |
| แนวเพลง | |
| อาชีพ | Singer, songwriter, record producer |
| เครื่องดนตรี | เครื่องสังเคราะห์เสียง, vocals, กีตาร์, bass |
| ช่วงปี | 1965–ปัจจุบัน |
| ค่ายเพลง | ลอนดอนเรเคิดส์, Oasis, Casablanca, Hansa, อาร์ซีเอเรเคิดส์, เวอร์จินเรเคิดส์ |
| เว็บไซต์ | www |
โจวานนี จอร์โจ มอโรเดร์ (อิตาลี: Giovanni Giorgio Moroder) เกิดวันที่ 26 เมษายน ค.ศ. 1940)[1][2] เป็นโปรดิวเซอร์เพลง นักเขียนเพลง ศิลปินเพลง ดีเจ ชาวอิตาลี เขามักได้รับการยกย่องว่าเป็นผู้บุกเบิกดนตรีที่ใช้เครื่องสังเคราะห์เสียง ดิสโก้ และดนตรีอิเล็กทรอนิกส์แดนซ์
เมื่อตอนเขาอยู่ที่มิวนิก ในคริสต์ทศวรรษ 1970 เขาเริ่มก่อตั้งค่ายของตัวเองที่ชื่อ โอเอซิสเรเคิดส์ ซึ่งต่อมาเป็นค่ายย่อยของคาซาบลังกาเรเคิดส์ เขาเป็นโปรดิวเซอร์ผลิตเพลงฮิตให้กับ ดอนนา ซัมเมอร์หลายเพลงในช่วงยุคดิสโก้ ราวปลายคริสต์ทศวรรษ 1970 อย่างเพลง "Bad Girls", "Last Dance", "Love to Love You Baby", "No More Tears (Enough Is Enough)", "Dim All the Lights", "MacArthur Park", "Hot Stuff", "On the Radio", และ "I Feel Love" และเขาได้ก่อตั้ง มิวสิกแลนด์สตูดิโอส์ในมิวนิก ซึ่งมีศิลปินอาทิ อีเล็กทริกไลท์ออร์เคสตรา, เลด เซพเพลิน, ควีน และ เอลตัน จอห์น
ผลงานการทำงานร่วมกับศิลปินอื่นที่โดดเด่น
[แก้]- ดอนนา ซัมเมอร์ – "Bad Girls" (1979), "Last Dance" (1978), "เลิฟทูเลิฟยูเบบี" (1975), "No More Tears (Enough Is Enough)" (1979), "Dim All the Lights" (1979), "MacArthur Park" (1978), "Hot Stuff" (1979), "On the Radio" (1979), "I Feel Love" (1977), "The Wanderer" (1980)
- The Three Degrees – New Dimensions (1978), 3D (1979)
- Sparks – No. 1 in Heaven (1979)
- Japan – "Life in Tokyo" (1979)
- Madleen Kane – "You Can" (1981)
- เดวิด โบอี – "Cat People (Putting Out Fire)" (1982)
- Irene Cara – What a Feelin' (1983)
- Philip Oakey – "Together in Electric Dreams" (1984)
- Sigue Sigue Sputnik – "Flaunt It" (1985) - creation of the "Cyberpunk sound"
- Big Trouble – Big Trouble (1988)
- María Conchita Alonso – "Vamos a Bailar"
- Adam Ant
- Kenny Loggins - "Danger Zone", "Meet Me Halfway"
- แพต เบเนทาร์ – "Here's My Heart"
- Edoardo Bennato
- Berlin – "Take My Breath Away"
- Blondie – "Call Me"
- Bonnie Tyler - "Here She Comes"
- เฟรดดี เมอร์คูรี - "Love Kills"
- ดาฟต์พังก์ – "Giorgio by Moroder" (2013)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ Tobias Rüther (26 April 2010). "Giorgio Moroder zum Siebzigsten: Ich fühle Liebe". Frankfurter Allgemeine Zeitung. สืบค้นเมื่อ 20 May 2012.
- ↑ "Giorgio Moroder". laut.de. สืบค้นเมื่อ 21 May 2012.