โยชูวา 12

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โยชูวา 12
หนังสือหนังสือโยชูวา
ภาคในคัมภีร์ฮีบรูเนวีอีม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ฮีบรู1
หมวดหมู่ผู้เผยพระวจนะยุคต้น
ภาคในคัมภีร์ไบเบิลคริสต์พันธสัญญาเดิม
ลำดับในภาคของคัมภีร์ไบเบิลคริสต์6

โยชูวา 12 (อังกฤษ: Joshua 11) เป็นบทที่ 12 ของหนังสือโยชูวาในคัมภีร์ฮีบรูหรือในพันธสัญญาเดิมของคัมภีร์ไบเบิลในศาสนาคริสต์[1] ตามธรรมเนียมในศาสนายูดาห์เชื่อว่าหนังสือเขียนขึ้นโดยโยชูวาร่วมด้วยมหาปุโรหิตเอเลอาซาร์และฟีเนหัส[2][3] แต่นักวิชาการยุคปัจจุบันมองว่าเป็นส่วนหนึ่งของประวัติศาสตร์เฉลยธรรมบัญญัติซึ่งครอบคลุมเรื่องราวตั้งแต่หนังสือเฉลยธรรมบัญญัติถึงหนังสือพงศ์กษัตริย์ฉบับที่ 2 เขียนโดยผู้เขียนศาสนายาห์เวห์ผู้รักชาติและศรัทธาในสมัยของโยสิยาห์กษัตริย์ยูดาห์นักปฏิรูปในศตวรรษที่ 7 ก่อนคริสตกาล[3][4] บทที่ 12 ของหนังสือโยชูวาบันทึกรายพระนามกษัตริย์ที่ทรงพ่ายแพ้ต่อชาวอิสราเอลภายใต้การนำโดยโมเสสและโยชูวา[5] เป็นส่วนหนึ่งของตอนที่ประกอบด้วยโยชูวา 5:13–12:24 เกี่ยวกับการพิชิตคานาอัน[6]

ต้นฉบับ[แก้]

บทนี้เดิมเขียนด้วยภาษาฮีบรู แบ่งออกเป็น 24 วรรค

พยานต้นฉบับ[แก้]

บางสำเนาต้นฉบับในยุคต้นที่มีข้อความของบทนี้เป็นภาษาฮีบรูมีลักษณะเป็นต้นฉบับเมโซเรติก (Masoretic Text) ได้แก่ ฉบับไคโร (Codex Cairensis; ค.ศ. 895), ฉบับอะเลปโป (Aleppo Codex; ศตวรรษที่ 10) และ ฉบับเลนินกราด (Leningrad Codex; ค.ศ. 1008)[7]

ต้นฉบับโบราณที่หลงเหลืออยู่ของคำแปลเป็นภาษากรีกคอยนีที่รู้จักในชื่อเซปทัวจินต์ (ทำขึ้นในช่วงไม่กี่ศตวรรษสุดท้ายก่อนคริสตกาล) ได้แก่ ฉบับวาติกัน (Codex Vaticanus; B; B; ศตวรรษที่ 4) และฉบับอะเล็กซานเดรีย (Codex Alexandrinus; A; A; ศตวรรษที่ 5) (A; A; ศตวรรษที่ 5)[8][a]

วิเคราะห์[แก้]

เรื่องเล่าที่ชาวอิสราเอลยึดครองดินแดนคานาอันประกอบด้วยยวรรค 5:13 ถึง 12:24 ของหนังสือโยชูวา และมีโครงเรื่องดังต่อไปนี้:[10]

A. เยรีโค (5:13–6:27)
B. อาคานและอัย (7:1–8:29)
C. การรื้อฟื้นพันธสัญญาที่ภูเขาเอบาล (8:30–35)
D. กลอุบายของชาวกิเบโอน (9:1–27)
E. การทัพฝ่ายใต้ (10:1–43)
F. การทัพฝ่ายเหนือและสรุปรายพระนามกษัตริย์ (11:1–12:24)
1. ชัยชนะเหนือพันธมิตรฝ่ายเหนือ (11:1-15)
a. พันธมิตรฝ่ายเหนือ (11:1-5)
b. คำมั่นของพระเจ้า (11:6)
c. ชัยชนะที่เมโรม (11:7-9)
d. การทำลายเมืองฮาโซร์ (11:10–11)
e. ผลของการเชื่อฟังและชัยชนะ (11:12–15)
2. สรุปแผ่นดินที่ยึดครองมาได้ (11:16-12:24)
a. แผ่นดินที่ยึดครองมาได้ (11:16-20)
b. การทำลายคนอานาค (11:21-22)
c. สาระสำคัญของเรื่องเล่า: การยึดครองและการจัดแบ่ง (11:23)
d. แผ่นดินที่ยึดมาได้และเหล่ากษัตริย์ (12:1-24)
i. ฝั่งตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน (12:1-6)
ii. ฝั่งตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน (12:7-24)

บทที่ 12 เป็นการจบเรื่องราวการพิชิตแผ่นดินโดยชาวอิสราเอลทั้งฟากตะวันออก (วรรค 1-6) และฟากตะวันตก (วรรค 7-24) ของแม่น้ำจอร์แดน ในฐานะ 'แผ่นดินแห่งพระสัญญา' ซึ่งประกอบด้วยแผ่นดินที่จัดสรรคให้ชนเผ่าทั้งหมดของอิสราเอล[11]

บรรดากษัตริย์ที่ทรงพ่ายแพ้ทางฟากตะวันออกของแม่น้ำจอร์แดน (12:1–6)[แก้]

แม่น้ำอารโนนบริเวณปากน้ำ From Stade, "Geschichte des Volkes Israel."
ภูเขาเฮอร์โมนจากมุมมองทางด้านใต้ (ภูเขาเบนทัลในที่ราบสูงโกลัน)

บรรดากษัตริย์ที่ทรงพ่ายแพ้ทางฟากตะวันตกของแม่น้ำจอร์แดน (12:7–24)[แก้]

แผนที่แสดงการพิชิตคานาอันของโยชูวา เส้นสีแดง: ภูมิภาคฝ่ายใต้, เส้นสีน้ำเงิน: ภูมิภาคฝ่ายเหนือ (1899. British Library HMNTS 010077.f.24.)

ดูเพิ่ม[แก้]

  • ส่วนในคัมภีร์ไบเบิลที่เกี่ยวข้อง: กันดารวิถี 21; เฉลยธรรมบัญญัติ 2, เฉลยธรรมบัญญัติ 3; โยชูวา 1, โยชูวา 10, โยชูวา 11

    • หมายเหตุ[แก้]

    1. ↑ หนังสือโยชูวาทั้งเล่มขาดหายไปจากฉบับซีนาย (Codex Sinaiticus) ที่หลงเหลืออยู่[9]

    อ้างอิง[แก้]

    1. ↑ Halley 1965, pp. 163–164.
    2. ↑ Talmud, Baba Bathra 14b-15a)
    3. ↑ 3.0 3.1 Gilad, Elon. Who Really Wrote the Biblical Books of Kings and the Prophets?, Haaretz, June 25, 2015. Summary: The paean to King Josiah and exalted descriptions of the ancient Israelite empires beg the thought that he and his scribes lie behind the Deuteronomistic History.
    4. ↑ Coogan 2007, p. 314 Hebrew Bible.
    5. ↑ Coogan 2007, pp. 333–334 Hebrew Bible.
    6. ↑ McConville 2007, p. 158.
    7. ↑ Würthwein 1995, pp. 35–37.
    8. ↑ Würthwein 1995, pp. 73–74.
    9. ↑ This article incorporates text from a publication now in the public domain: Herbermann, Charles, ed. (1913). "Codex Sinaiticus". Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
    10. ↑ Firth 2021, pp. 27–29.
    11. ↑ McConville 2007, p. 168.

    บรรณานุกรม[แก้]

    • Beal, Lissa M. Wray (2019). Longman, Tremper, III; McKnight, Scot (บ.ก.). Joshua. The Story of God Bible Commentary. Zondervan Academic. ISBN 978-0310490838.
    • Coogan, Michael David (2007). Coogan, Michael David; Brettler, Marc Zvi; Newsom, Carol Ann; Perkins, Pheme (บ.ก.). The New Oxford Annotated Bible with the Apocryphal/Deuterocanonical Books: New Revised Standard Version, Issue 48 (Augmented 3rd ed.). Oxford University Press. ISBN 978-0195288810.
    • Firth, David G. (2021). Joshua: Evangelical Biblical Theology Commentary. Evangelical Biblical Theology Commentary (EBTC) (illustrated ed.). Lexham Press. ISBN 9781683594406.
    • Halley, Henry H. (1965). Halley's Bible Handbook: an abbreviated Bible commentary (24th (revised) ed.). Zondervan Publishing House. ISBN 0-310-25720-4.
    • Harstad, Adolph L. (2004). Joshua. Concordia Publishing House. ISBN 978-0570063193.
    • Hayes, Christine (2015). Introduction to the Bible. Yale University Press. ISBN 978-0300188271.
    • Hubbard, Robert L (2009). Joshua. The NIV Application Commentary. Zondervan. ISBN 978-0310209348.
    • McConville, Gordon (2007). "9. Joshua". ใน Barton, John; Muddiman, John (บ.ก.). The Oxford Bible Commentary (first (paperback) ed.). Oxford University Press. pp. 158–176. ISBN 978-0199277186. สืบค้นเมื่อ February 6, 2019.
    • Rösel, Hartmut N. (2011). Joshua. Historical commentary on the Old Testament. Vol. 6 (illustrated ed.). Peeters. ISBN 978-9042925922.
    • Würthwein, Ernst (1995). The Text of the Old Testament. แปลโดย Rhodes, Erroll F. Grand Rapids, MI: Wm. B. Eerdmans. ISBN 0-8028-0788-7. สืบค้นเมื่อ January 26, 2019.

    แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]

    เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=โยชูวา_12&oldid=11362858"