เส้นทางจิงโจ้

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
โบอิง 787 ของควอนตัสที่ท่าอากาศยานลอนดอนฮีทโธรว์

เส้นทางจิงโจ้ (อังกฤษ: Kangaroo Route) เป็นเส้นทางบินระหว่างประเทศออสเตรเลียและสหราชอาณาจักรผ่านซีกโลกตะวันออก[1] เส้นทางจิงโจ้ได้ชื่อจากลักษณะการบิน โดยจะมีการหยุดแวะพักตามสนามบินต่างๆ ในเส้นทางคล้ายกับจิงโจ้ โดยได้มีการถูกกล่าวถึงอย่างมากจากควอนตัส สายการบินแห่งชาติของประเทศออสเตรเลีย รวมถึงสื่อต่างๆ และสายการบินคู่แข่ง

ในปี 2003 มีสายการบินกว่า 20 สายการบินที่ให้บริการในเส้นทางนี้ ได้แก่ แอร์นิวซีแลนด์, บริติชแอร์เวย์, คาเธ่ย์แปซิฟิค, เอมิเรตส์, เจแปนแอร์ไลน์, เลาดาแอร์, มาเลเซียแอร์ไลน์, ควอนตัส, การบินไทย, ยูไนเต็ดแอร์ไลน์ และสิงคโปร์แอร์ไลน์[2] โดยส่วนมากจะมีการเปลี่ยนเครื่องบิน ในอีก 15 ปีต่อมา ช่วงกลางปี 2018 จำนวนสายการบินที่ทำการบินในเส้นทางจิงโจ้ลดลงอย่างมาก โดยเหลือเพียง 2 สายการบินเท่านั้นที่ยังคงให้บริการผ่านเที่ยวบินตรง คือ บริติชแอร์เวย์และควอนตัส

ควอนตัสได้เริ่มให้บริการเที่ยวบินตรงจากเพิร์ทไปยังลอนดอนด้วยเครื่องโบอิง 787 ในวันที่ 25 มีนาคม ค.ศ. 2018 นับเป็นเที่ยวบินตรงเที่ยวบินแรกระหว่างโอเชียเนียและทวีปยุโรป[3][4]

ประวัติ[แก้]

โฆษณาบริการเที่ยวบินสู่สิงคโปร์ของควอนตัสในปี 1935

ในปี 1935 ควอนตัสเริ่มดำเนินเที่ยวบินไปยังสิงคโปร์ด้วยเครื่องบินเดอ ฮาวิลแลนด์ 86 เพื่อเชื่อมต่อกับเที่ยวบินของอิมพีเรียลแอร์เวย์ที่มุ่งหน้าสู่ลอนดอน โดยเริ่มให้บริการจากลอนดอนไปบริสเบน ในวันที่ 13 เมษายน ค.ศ. 1935 สายการบินอิมพีเรียลแอร์เวย์และควอนตัสเอ็มไพร์แอร์เวย์เปิดเส้นทางลอนดอนไปบริสเบน ด้วยระยะทาง 12,754 ไมล์ (20,526 กม.) ผู้โดยสารสามารถจองที่นั่งในราคาเดียว 195 ปอนด์ (เท่ากับ 19,100 ดอลลาร์ในปี 2018) เส้นทางนี้เปิดให้ผู้โดยสารจากบริสเบนไปลอนดอนในวันที่ 17 เมษายน; มีเที่ยวบินทุกสัปดาห์และใช้เวลาเดินทาง 12 1⁄2 วัน[5][6]

ผู้โดยสารที่มุ่งหน้าไปทางตะวันออกจากลอนดอนจะบินจากครอยดอนไปยังปารีสก่อน จากนั้นขึ้นรถไฟข้ามคืนไปยังบรินดิซี และบินต่อโดยแวะที่เอเธนส์, อะเล็กซานเดรีย, กาซา, แบกแดด, บัสรา, คูเวต, บาห์เรน, ชัรญะฮ์, กวาดาร์, การาจี, โชธปุระ, เดลี, กานปุระ, อลาหาบาด, โกลกาตา, อักยับ, ย่างกุ้ง, กรุงเทพฯ, อาโลร์เซอตาร์, สิงคโปร์, ปัตตาเวีย, ซูราบายา, รัมบัง, กูปัง, ดาร์วิน, ลองรีช และชาร์เลอวิลล์[7]

เที่ยวบินตรง[แก้]

เที่ยวบินตรงจากเพิร์ทไปลอนดอนเริ่มในเดือนมีนาคม ค.ศ. 2018 ด้วยเครื่องบินโบอิง 787[8] โดยเส้นทางจิงโจ้กลายเป็นเส้นทางบินตรงเป็นครั้งแรก ขณะเดียวกันก็เชื่อมต่อออสเตรเลียและยุโรปผ่านเส้นทางบินตรงเป็นครั้งแรก บริการแบบไม่แวะพักเป็นส่วนหนึ่งของเส้นทางจิงโจ้รองของแควนตัสในเที่ยวบืน QF9/10 ระหว่างเมลเบิร์นและลอนดอนผ่านเพิร์ท เส้นทางนี้ยังเปิดโอกาสให้มีเที่ยวบินตรงไปยังยุโรปเพิ่มเติมจากเพิร์ท เช่น ปารีสและแฟรงก์เฟิร์ต ในเดือนมิถุนายน ค.ศ. 2022 ควอนตัสให้บริการเที่ยวบินตามฤดูกาลแบบไม่หยุดพักจากเพิร์ทไปยังโรม[9]

โปรเจกต์ซันไรส์[แก้]

ควอนตัสได้เลือกใช้แอร์บัส เอ350-1000 สำหรับเที่ยวบินระยะไกลนี้

ก่อตั้งในวันที่ 25 สิงหาคม ค.ศ. 2017 โครงการ "โปรเจกต์ซันไรส์" เป็นโครงการเที่ยวบินระยะไกลพิเศษของควอนตัส โดยมีแผนจะทำการบินจากฝั่งตะวันออกของออสเตรเลียถึงลอนดอน, ปารีส, เคปทาว์น, รีโอเดจาเนโร, และนิวยอร์กซิตีภายในปี 2022 ควอนตัสได้เสนอให้แอร์บัสและโบอิงแข่งขันกันพัฒนาเครื่องบินที่สามารถทำการบินเที่ยวบินระยะไกลพิเศษนี้ได้โดยไม่มีจำเป็นต้องแวะพัก[10] โดยทั้งโบอิงและแอร์บัสได้เสนอเครื่องบินในปี 2019 โบอิงได้เสนอโบอิง 777-8 ซึ่งต่อมาก็ถูกเลื่อนกำหนดการเปิดตัวออกไปหลังจากสายการบินเอทิฮัดได้ยกเลิกคำสั่งซื้อของรุ่นไป โดยโบอิงยังคงอยู่ในการแข่งขัน[11]

ในวันที่ 18-20 ตุลาคม ค.ศ. 2019 ควอนตัสได้ทำการทดลองบินเที่ยวบิน QF7879 จากนิวยอร์กซิตีถึงซิดนีย์ด้วยเครื่องบินโบอิง 787-9[12] ในเดือนถัดมา ควอนตัสทำการบินทดสอบ 19-20 ชั่วโมงแรกจากลอนดอนไปซิดนีย์[13] สองเดือนต่อมา ในวันที่ 13 ธันวาคม ค.ศ. 2019 ควอนตัสได้ทำข้อตกลงร่วมกับแอร์บัสสำหรับเครื่องบินแอร์บัส เอ350-1000 จำนวน 12 ลำที่จะนำมาใช้ในโครงการ โดยเครื่องบินจะมีการติดตั้งถังเชื้อเพลิงเพิ่มเติมและมีน้ำหนักขึ้นบินสูงสุดที่เพิ่มขึ้นเล็กน้อย เพื่อส่งมอบประสิทธิภาพที่จำเป็นในเส้นทางของโครงการ[14]

เมื่อวันที่ 5 พฤษภาคม 2020 Alan Joyce ซีอีโอของควอนตัสกรุ๊ป ได้ประกาศการระงับโปรเจกต์ซันไรส์ จากผลกระทบของโควิด-19 ต่อการเดินทางทั่วโลก[15] ควอนตัสจะกลับมาดำเนินโครงการต่อในเวลาต่อมา[16]

เมื่อวันที่ 2 พฤษภาคม ค.ศ. 2022 ควอนตัสได้สั่งซื้อเครื่องบินแอร์บัส เอ350-1000 จำนวน 12 ลำที่ได้ทำข้อตกลงไว้กับแอร์บัสสำหรับ โดยมีเป้าหมายที่จะเริ่มบินระหว่างซิดนีย์และลอนดอนในปี 2025[17] บนเครื่องบินจะมีการติดตั้งที่นั่ง 238 ที่นั่ง ซึ่งจะถูกแบ่งออกเป็นที่นั่งห้องสวีทชั้นหนึ่ง 6 ห้อง (แถวเรียงสามแถว), ทีนั่งชั้นธุรกิจ 52 ห้อง (ที่นั่งแถวเรียงสี่แถว), ที่นั่งชั้นประหยัดพรีเมียม 40 ที่นั่ง (แถวเรียงแปดแถว) และที่นั่งชั้นประหยัด 140 ที่นั่งที่ระยะห่าง 33 นิ้ว (แถวเรียงเก้าแถว)[18]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "About Qantas - Our Company - History - Constellations Span the World". web.archive.org. 2007-12-10. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2007-12-10. สืบค้นเมื่อ 2023-01-04.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  2. ↑ "About Qantas - Newsroom". web.archive.org. 2006-07-17. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2006-07-17. สืบค้นเมื่อ 2023-01-04.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  3. ↑ Morris, Hugh (2017-12-29). "Everything you need to know about the first non-stop flights from Britain to Australia". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2023-01-04.
  4. ↑ "Lift-off for Qantas non-stop"[ลิงก์เสีย]. The West Australian. Retrieved 11 December 2016.
  5. ↑ "Explore our past: 1930 – 1939". British Airways. Retrieved 28 November 2019.
  6. ↑ "Venturing Overseas". Qantas.com.au. Retrieved 24 October 2012.
  7. ↑ "Imperial Airways timetable, 1935". Timetable Images. Retrieved 27 August 2020.
  8. ↑ 2019-03-26T02:13:22+00:00. "Qantas hails successful first year of Perth-London flights". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  9. ↑ "QANTAS FLIGHTS FROM AUSTRALIA DIRECT TO ROME TAKE OFF". Qantas. 25 June 2022. Retrieved 25 November 2022.
  10. ↑ "New opportunities for direct routes" (PDF). Qantas. 25 August 2017. Retrieved 26 March 2018.
  11. ↑ Kaminski-Morrow2019-08-15T09:32:57+01:00, David. "Boeing aims to remain in Qantas 'Project Sunrise' contest". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  12. ↑ CNN, By Emily Dixon and Francesca Street. "At 19 hours, it's the world's longest flight. But how will the human body cope?". CNN (ภาษาอังกฤษ).
  13. ↑ CNN, Richard Quest and Barry Neild. "London to Sydney flight breaks world record". CNN (ภาษาอังกฤษ).
  14. ↑ "Qantas Update on Project Sunrise". Qantas News Room. 13 December 2019. Retrieved 13 December 2019.
  15. ↑ "Qantas Project Sunrise: A350 order, routes, everything you need to know - Executive Traveller". www.executivetraveller.com (ภาษาอังกฤษ). 2022-05-02.
  16. ↑ Harper2021-02-02T18:35:00+00:00, Lewis. "Qantas could launch Project Sunrise flights in 2024". Flight Global (ภาษาอังกฤษ).
  17. ↑ Qantas (2 May 2022). "Qantas group announces major aircraft order to shape its future" (Press release).
  18. ↑ "Airbus A350–1000 Fact sheet" (PDF). Qantas. May 2022.
  19. ↑ "QANTAS 'CONNIES' TRAVERSING THE GLOBE". www.key.aero (ภาษาอังกฤษ).
  20. ↑ LondonAirTravel (2022-05-01). "The History Of Flight Between The UK and Australia From 1935 Onwards". London Air Travel (ภาษาอังกฤษแบบอเมริกัน).
  21. ↑ "Quiz: Beach Boys Lyric or Qantas Route?". Qantas. 16 April 2019. Retrieved 25 November 2022.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เส้นทางจิงโจ้&oldid=10635682"