ท่าอากาศยานนานาชาติเปียงยาง

	ท่าอากาศยานนานาชาติเปียงยาง
โชซ็อนกึล	평양국제비행장
ฮันจา	平壤國際飛行場
อาร์อาร์	Pyeongyang Gukje Bihaengjang
เอ็มอาร์	P'yŏngyang Kukche Pihaengjang

ท่าอากาศยานนานาชาติเปียงยาง
ท่าอากาศยานนานาชาติเปียงยาง; 평양국제비행장; P'yŏngyang Kukche Pihaengjang
	IATA: FNJ; ICAO: ZKPY; WMO: 47058;
ข้อมูลสำคัญ
การใช้งาน	สาธารณะ
เจ้าของ	รัฐบาลเกาหลีเหนือ
พื้นที่บริการ	เปียงยาง ประเทศเกาหลีเหนือ
สถานที่ตั้ง	เขตซูนัน
ฐานการบิน	แอร์โครยอ
ความสูงเหนือระดับน้ำทะเล	36 เมตร / 117 ฟุต
พิกัด	39°13′26″N 125°40′12″E / 39.22389°N 125.67000°E
แผนที่
	FNJ/ZKPY ตำแหน่งของสนามบินในประเทศเกาหลีเหนือ
ทางวิ่ง

ท่าอากาศยานนานาชาติเปียงยาง (IATA: FNJ, ICAO: ZKPY) เป็นท่าอากาศยานที่ให้บริการในเขตกรุงเปียงยาง ประเทศเกาหลีเหนือ ตั้งอยู่ในเขตซูนัน ห่างจากใจกลางนครประมาณ 24 กิโลเมตร เป็นฐานการบินหลักของสายการบินประจำชาติ แอร์โครยอ

ประวัติ[แก้]

การเปิดใช้งานช่วงแรก ๆ[แก้]

ท่าอากาศยานเปียงยางแห่งแรก ตั้งอยู่ทางฝั่งตะวันออกของแม่น้ำแทดง แต่ถูกทำลายในสงครามโลกครั้งที่สอง จึงสร้างท่าอากาศยานใหม่ ซึ่งก็คือท่าอากาศยานซูนัน ในย่านชานเมืองขึ้น

ระหว่างช่วงสงครามเกาหลี ผู้สื่อข่าวชาวอังกฤษ เรจินัลด์ ทอมป์สัน ได้บันทึกว่า เป็นท่าอากาศยานที่วุ่นวายมาก เนื่องจากมีเครื่องบินของกองทัพสหรัฐอเมริกาคอยขนส่งเสบียงและอาวุธในช่วงสงครามระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1950 ต่อมาท่าอากาศยานได้ประสบมหาอุทกภัย เนื่องจากอเมริการะเบิดเขื่อนท็อกซันในวันที่ 13 พฤษภาคม ค.ศ. 1953 ทำให้ต้องมีการฟื้นฟูท่าอากาศยานใหม่

การพัฒนาการในคริสต์ทศวรรษ 2000[แก้]

ในปี ค.ศ. 2000 สายการบินแอโรฟลอต ได้ยกเลิกเที่ยวบินจากมอสโกและคาบารอฟสก์ ต่อมาในเดือนพฤศจิกายน ค.ศ. 2006 สายการบินไชนาเซาเทิร์นแอร์ไลน์ ได้เปิดเที่ยวบินจากปักกิ่งเฉพาะฤดูท่องเที่ยวเท่านั้น ในเดือนเมษายน ค.ศ. 2008 แอร์ไชนา ได้กลับมาเปิดเที่ยวบินไปปักกิ่ง สัปดาห์ละ 3 วัน ส่วนโคเรียนแอร์ และเอเชียนาแอร์ไลน์ ก็ได้เปิดเที่ยวบินจากโซล-อินช็อนและเมืองยังยัง แต่ได้ยกเลิกในภายหลัง

ในเดือนกรกฎาคม ค.ศ. 2011 อาคารผู้โดยสารแห่งใหม่ได้เปิดใช้งาน ตั้งอยู่ด้านข้างอาคารเก่า ซึ่งทันสมัยกว่าอาคารเก่ามาก โดยอาคารใหม่นี้ใช้เป็นอาคารศุลกากร และเป็นอาคารผู้โดยสารระหว่างประเทศ ส่วนอาคารเก่าได้รับการปรับปรุงใหม่ในปี ค.ศ. 2012^[1]

สิ่งอำนวยความสะดวก[แก้]

อาคารผู้โดยสาร[แก้]

อาคารผู้โดยสารภายในประเทศ
อาคารผู้โดยสารระหว่างประเทศ

อาคารขาเข้า[แก้]

จุดรับกระเป๋าบนสายพาน และจุดรับฝากโทรศัพท์มือถือ
ร้านขายดอกไม้
ธนาคารเกาหลี (เปิดเวลา 9-18 นาฬิกา)
สถานบันเทิง (เปิดเวลา 9-18 นาฬิกา)
เคาน์เตอร์ผู้โดยสารขาเข้า
พื้นที่ศุลกากร และเอ็กซเรย์

อาคารขาออก[แก้]

ร้านหนังสือ (เปิดเวลา 10 นาฬิกา)
พื้นที่ให้ข้อมูลข่าวสาร
ร้านสินค้าปลอดภาษี
ร้านขายของที่ระลึก
ภัตตาคาร (เปิดเวลา 9-18 นาฬิกา)
สถานบันเทิง (เปิดเวลา 9-18 นาฬิกา)

ผู้โดยสารระหว่างประเทศต้องจ่ายค่าภาษีท่าอากาศยาน 10 ยูโร

ระบบขนส่งสาธารณะ[แก้]

มีรถแท็กซี่วิ่งระหว่างอาคารผู้โดยสารกับเปียงยาง นอกจากนี้ยังมีรถโดยสารประจำทางให้บริการอีกด้วย

ท่าอากาศยาน เปิดทำการเวลา 6-22 นาฬิกาในฤดูร้อน และ 7-21 นาฬิกาในฤดูหนาว

ทางวิ่งและลานจอด[แก้]

ท่าอากาศยานมีทางวิ่ง 2 ทาง ได้แก่ 01/19 (ฝั่งเหนือ) และ 17/35 (ฝั่งใต้) ระหว่างที่มีการก่อสร้างอาคารผู้โดยสารใหม่ฝั่งใต้ เครื่องจะจอดที่ทางวิ่งฝั่งเหนือเป็นส่วนใหญ่ โดยที่ทางวิ่งหลัก (01/19) จะมีระบบตรวจจับเครื่องบินที่จะลงจอด

ท่าอากาศยานสามารถรับเครื่องบินได้พร้อมกันถึง 4 ลำ มีลานจอดเครื่องบิน 17 ที่ และยังมีอาคารเก็บเครื่องบินอีก 2 แห่ง

สายการบินและจุดหมายปลายทาง[แก้]

สำหรับผู้โดยสาร[แก้]

สายการบิน	จุดหมายปลายทาง	หมายเหตุ
แอร์ไชนา	ปักกิ่ง-แคพิทอล	ระหว่างประเทศ
แอร์โครยอ	กรุงเทพฯ-สุวรรณภูมิ, ปักกิ่ง-แคพิทอล, คาบารอฟสก์, กัวลาลัมเปอร์, มอสโก-เชเรเมเตียโว, เซี่ยงไฮ้-ผู่ตง, เฉิ่นหยาง, วลาดีวอสตอค, หยานจี๋^[2]^[3]^[4] เฉพาะฤดูกาล: ต้าเหลียน, ฮาร์บิน, คูเวตซิตี, สิงคโปร์-จางี	ระหว่างประเทศ
แอร์โครยอ	ช็องจิน, แฮจู, ท็อกซัน, แคซ็อง, คังกเย, คิลชู, นัมโพ, ซัมชิย็อน, ชินอึยจู, วันซาน	ในประเทศ
มองโกเลียแอร์ไลน์	ชาร์เตอร์: อูลานบาตาร์^[5]	ระหว่างประเทศ

ขนส่งสินค้า[แก้]

สายการบิน	จุดหมายปลายทาง
แอร์โครยอ	ปักกิ่ง-แคพิทอล, ช็องจิน, แฮจู, ฮัมฮึง, แคซ็อง, คังกเย, คิลชู, มอสโก-เชเรเมเตียโว, นัมโพ, ซัมชิย็อน, ชินอึยจู, เฉิ่นหยาง, วลาดีวอสตอค, วันซาน