ข้ามไปเนื้อหา

เขาเซอเมรู

พิกัด: 08°06′28″S 112°55′19″E / 8.10778°S 112.92194°E / -8.10778; 112.92194
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เขาเซอเมรู
จุดสูงสุด
ความสูง
เหนือระดับน้ำทะเล
3,676 เมตร (12,060 ฟุต) [1]
รายชื่อจุดสูงสุดของเกาะ อันดับที่ 12
อัลตรา
รีบู
พิกัด08°06′28″S 112°55′19″E / 8.10778°S 112.92194°E / -8.10778; 112.92194
ข้อมูลทางภูมิศาสตร์
เขาเซอเมรูตั้งอยู่ในเกาะชวา
เขาเซอเมรู
เขาเซอเมรู
เขาเซอเมรูตั้งอยู่ในประเทศอินโดนีเซีย
เขาเซอเมรู
เขาเซอเมรู
เขาเซอเมรู (ประเทศอินโดนีเซีย)
ข้อมูลทางธรณีวิทยา
ประเภทภูเขากรวยภูเขาไฟสลับชั้น
แนวโค้ง/เข็มขัดภูเขาไฟวงแหวนไฟ/Sunda Arc
การปะทุครั้งล่าสุด4 ธันวาคม ค.ศ. 2022 (ยังครุกครุ่นอยู่) [2]
การพิชิต
พิชิตครั้งแรกไม่ทราบ
เส้นทางง่ายสุดปีน

เขาเซอเมรู (อินโดนีเซีย: Gunung Semeru; ชวา: ꦒꦸꦤꦸꦁ​ꦱꦼꦩꦺꦫꦸ (อักษรเปโกน: ڮنڠ سمَيرو, อักษรโรมัน: Gunung Semeru)X เป็นภูเขาไฟที่มีพลังในจังหวัดชวาตะวันออก ประเทศอินโดนีเซีย ถือเป็นภูเขาที่สูงสุดในเกาะชวา ตั้งอยู่ในเขตที่แผ่นอินเดีย-ออสเตรเลียมุดตัวลงในแผ่นยูเรเชีย[3] ชื่อ "เซอเมรู" มาจากคำว่าเขาพระสุเมรุ ภูเขาใจกลางโลกในศาสนาฮินดูและพุทธ กรวยภูเขาไฟสลับชั้นนี้มีอีกชื่อว่า มหาเมรุ หมายถึง "ภูเขาไฟที่ยิ่งใหญ่" ในภาษาสันสกฤต[4][1]

ธรณีวิทยา

[แก้]

ภูเขาไฟเซอเมรูเป็นภูเขาที่สูงและชันมากเหนือที่ราบชายฝั่งตะวันออกของเกาะชวา Maar ประกอบด้วยทะเลสาบปล่องภูเขาไฟเป็นเส้นตรงไปจนถึงยอดของภูเขาไฟ ภูเขาไฟลูกนี้ตั้งอยู่ทางตอนใต้ของแอ่งยุบปากปล่องอาเจ็ก-อาเจ็กและจัมบากัน ซึ่งทับกันอยู่[5]

ประวัติศาสตร์การปะทุ

[แก้]

มีการปะทุของภูเขาไฟเซอเมรูอยู่จำนวนหลายครั้ง ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1818 ได้มีการบันทึกการปะทุอย่างน้อย 55 ครั้ง (ซึ่งทำให้เสียชีวิตทั้งหมด 10 ครั้ง) ซึ่งประกอบด้วยทั้งการไหลของลาวาและการไหลของไพโรคลาสติกการปะทุในประวัติศาสตร์ทั้งหมดมีค่าดัชนีการระเบิดของภูเขาไฟเท่ากับ 2 หรือ 3[6] ภูเขาไฟเซอเมรูอยู่ในสถานะของการปะทุใกล้คงที่ตั้งแต่ปี ค.ศ. 1967 ถึงปัจจุบัน[7]

มีนักท่องเที่ยวปีนเขาเซอเมรูอยู่เสมอ โดยมักจะเริ่มจากหมู่บ้านรานูปาเนไปทางทิศเหนือ[ต้องการอ้างอิง] ถึงแม้ว่าทางวิชาการจะสามารถเกิดอันตรายได้ ซู ฮก กี นักกิจกรรมทางการเมืองชาวอินโดนีเซียในคริสต์ทศวรรษ 1960 เสียชีวิตในปี ค.ศ. 1969 จากการสูดดมก๊าซพิษขณะปีนขึ้นภูเขาไฟเซอเมรู[8]

การปะทุใน ค.ศ. 2021

[แก้]

ปรัมปราวิทยา

[แก้]

เขาเซอเมรูตั้งชื่อตามเขาพระสุเมรุ ภูเขาตรงกลางโลกในศาสนาฮินดู ตามตำนานระบุว่า ภูเขาลูกนี้ย้ายมาจากอินเดียเพื่อสร้างเกาะชวา ส่วนเรื่องราวในตันตูปาเงอลารัน ผลงานชวาตะวันออกในคริสต์ศตวรรษที่ 15 ระบุว่า เดิมทีเขาเซอเมรูตั้งอยู่ทางตะวันตกของเกาะ แต่ภูเขานี้ทำให้เกาะหงาย ดังนั้น บรรดาเทพเจ้าจึงเคลื่อนย้ายภูเขาไปทางตะวันออก โดยระหว่างทางส่วนของภูเขาไฟไหลลงจากขอบล่าง ก่อให้เกิดภูเขาลาวู, วีลิซ, เกอลุด, กาวี, อาร์จูโนกับเวอลีรัง ความเสียหายที่เกิดขึ้นกับตีนเขาทำให้เขาเซอเมรูสั่นสะเทือน และยอดเขาก็หลุดออกและก่อให้เกิดเปอนังกูงันเช่นกัน[9] ชาวฮินดูในอินโดนีเซียมีความเชื่อว่าภูเขานี้เป็นที่ประทับของพระศิวะในเกาะชวา[10]

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 "Global Volcanism Program | Semeru". Smithsonian Institution | Global Volcanism Program (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2022-09-29.
  2. Associated Press (4 December 2022). "Residents are evacuating as Mount Semeru, Indonesia's highest volcano, has erupted". สืบค้นเมื่อ 4 December 2022.{{cite news}}: CS1 maint: url-status (ลิงก์)
  3. "Mount Semeru".
  4. "Indonesia: Death toll rises to 14 after eruption of Semeru volcano". TheGuardian.com. 5 December 2021.
  5. "Semeru: Summary". Global Volcanism Program. Smithsonian Institution.
  6. "Semeru: Eruptive History". Global Volcanism Program. Smithsonian Institution.
  7. "Volcano erupts in Indonesia". www.abc.net.au (ภาษาอังกฤษแบบออสเตรเลีย). 2009-03-06. สืบค้นเมื่อ 2020-11-06.
  8. "Birth of Soe Hok Gie". Viva News. December 17, 2008.
  9. Soekmono (1973). Pengantar Sejarah Kebudayaan Indonesia 2. Yogyakarta, Indonesia: Penerbit Kanisius. p. 119. ISBN 979-413-290-X.
  10. Larasati, Ayu Utami (6 December 2021). "Legenda Gunung Semeru yang Melekat di Masyarakat". Tagar.id (ภาษาอินโดนีเซีย). สืบค้นเมื่อ 25 May 2022.

ข้อมูลทั่วไป

[แก้]

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]