ข้ามไปเนื้อหา

เขตซีลางังคาบีซายาอัน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เขตซีลางังคาบีซายาอัน

เขตที่ 8
แผนที่ของประเทศฟิลิปปินส์แสดงที่ตั้งของเขตซีลางังคาบีซายาอัน
ประเทศ ฟิลิปปินส์
หมู่เกาะวิซายัส
ศูนย์กลางการบริหารเขตตักโลบัน
พื้นที่
 • ทั้งหมด23,251.10 ตร.กม. (8,977.30 ตร.ไมล์)
ประชากร
 (ค.ศ. 2015) [1]
 • ทั้งหมด4,440,150 คน
 • ความหนาแน่น190 คน/ตร.กม. (490 คน/ตร.ไมล์)
เขตเวลาUTC+8 (PST)
จังหวัด
เมือง
เทศบาล136
บารังไกย์4,390
ผู้แทนราษฎร12
ภาษา

เขตซีลางังคาบีซายาอัน (วาไร: Sinirangan Kabisay-an; เซบัวโน: Sidlakang Kabisay-an; ฟิลิปปินส์: Silangang Kabisayaan) หรือ เขตที่ 8 เป็นเขตหนึ่งของประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วย 3 หมู่เกาะหลัก ได้แก่ เกาะซามาร์, เกาะเลเต และเกาะบีลีรัน เขตนี้มี 6 จังหวัด, 1 นครอิสระ และ 1 นครที่มีประชากรอย่างสูง (ตักโลบัน)[2] เขตนี้ครอบคลุมพื้นที่ซีกตะวันออกของหมู่เกาะวิซายัส

เขตซีลางังคาบีซายาอันติดกับทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออก และมีสถานที่สำคัญอย่างสะพานซันฮวนนิโค ซึ่งเป็นสะพานที่ยาวที่สุดในประเทศ สำหรับในปี ค.ศ. 2015 เขตมีประชากร 4,440,150 คน เป็นเขตที่มีประชากรมากที่สุดอันดับที่ 3 ของวิซายัส

ภูมิศาสตร์

[แก้]

เขตซีลางังคาบีซายาอัน ตั้งอยู่ทางภาคตะวันออกของประเทศฟิลิปปินส์ ประกอบด้วย 3 หมู่เกาะหลัก ได้แก่ เลเต, บีลีรัน, ซามาร์ ติดกับทะเลฟิลิปปินทางทิศตะวันออกและทิศเหนือ โดยมีช่องแคบซันเบอร์นาร์ดิโนคั่นกลางระหว่างเขตนี้กับเกาะลูซอน, ติดต่อกับทะเลคาโมเตสและทะเลวิซายันทางทิศตะวันตก และติดกับทะเลโบโฮลทางทิศใต้ โดยช่องแคบซูรีเกาคั่นกลางระหว่างเขตนี้กับเกาะมินดาเนา โดยเขตนี้มีเนื้อที่ 2,156,285 เฮกตาร์ (5,328,300 เอเคอร์) หรือร้อยละ 7.2 ของประเทศ[3]

การแบ่งเขตการปกครอง

[แก้]
แผนที่แบบรัฐกิจของเขต

ประกอบด้วย 6 จังหวัด, 1 นครที่มีประชากรอย่างสูง, 1 นครอิสระ, 5 นครทั่วไป, 136 เทศบาล และ 4,390 บารังไกย์

จังหวัด
หรือ
เมืองที่มีประชากรอย่างสูง
เมืองหลัก ประชากร (ค.ศ. 2015)[1] เนื้อที่[4] ความหนาแน่น นคร เทศบาล บารังไกย์
กม.2 ตร.ไมล์ /กม.2 /ตร.ไมล์
บีลีรัน‎ นาบาล 3.9% 171,612 536.01 206.95 320 830 0 8 132
ซีลางังซามาร์ โบโรงกัน 10.5% 467,160 4,660.47 1,799.42 100 260 1 22 597
เลเต‎ ตักโลบัน 38.8% 1,724,679 6,313.33 2,437.59 270 700 3 40 1,503
ฮีลากังซามาร์‎ คาตาร์มัน (จังหวัดฮีลากังซามาร์)‎ 14.2% 632,379 3,692.93 1,425.85 170 440 0 24 569
ซามาร์ คัตบาโลกัน 17.6% 780,481 6,048.03 2,335.16 130 340 2 24 951
ตีโมกเลเต มาอาซีน 9.5% 421,750 1,798.61 694.45 230 600 1 18 500
ตักโลบัน 5.5% 242,089 201.72 77.88 1,200 3,100 138
ทั้งหมด 4,440,150 23,251.10 8,977.30 190 490 7 136 4,390

 †  ตักโลบัน เป็นนครที่มีประชากรอย่างสูง โดยเป็นเอกเทศจากจังหวัดเลเต

การขนส่ง

[แก้]

สามารถเชื่อมต่อกับเกาะลูซอนและเกาะมินดาเนาได้ทางสะพานถนน และมีท่าอากาศยาน 9 แห่ง กระจายตามจังหวัดต่าง ๆ โดยที่ใหญ่ที่สุดคือท่าอากาศยานแดเนียล แซด โรมูอัลเดซ ที่ตักโลบัน ส่วนท่าเรือทะเลก็มีกระจัดกระจายตามเมืองตักโลบัน, คัตบาโลกัน, คัลบาโยก, โบโรงกัน, อัลเลน, โอร์โมก, บาโต, ฮีโลงโกส, มาอาซีน, โซโกด และนาบาล

อ้างอิง

[แก้]
  1. 1.0 1.1 Census of Population (2015). "Region VIII (Eastern Visayas)". Total Population by Province, City, Municipality and Barangay. PSA. สืบค้นเมื่อ 20 มิถุนายน 2016.
  2. "Eastern Visayas in Visayas Philippines". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-11-26. สืบค้นเมื่อ 2018-01-09.
  3. "สำเนาที่เก็บถาวร". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2012-02-11. สืบค้นเมื่อ 2018-01-09.
  4. "PSGC Interactive; List of Provinces". Philippine Statistics Authority. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 21 January 2013. สืบค้นเมื่อ 29 March 2016.

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]