สมเด็จพระจักรพรรดิชุ่น
ชุ่นห่วงตี้ (淳皇帝) | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
จักรพรรดิแห่งราชวงศ์หมิง | |||||||||||||
สถาปนา | พ.ศ. 1911 | ||||||||||||
พระราชสมภพ | พ.ศ. 1824 | ||||||||||||
สวรรคต | พ.ศ. 1887 (63 พรรษา) | ||||||||||||
ฝังพระบรมศพ | สุสานหลวงหมิงหวง (明皇陵) เมืองเฟิ่งหยางในมณฑลอานฮุย | ||||||||||||
จักรพรรดินี | สมเด็จพระจักรพรรดินีชุ่น | ||||||||||||
พระราชบุตร |
| ||||||||||||
| |||||||||||||
ราชวงศ์ | หมิง (明) | ||||||||||||
พระราชชนกนาถ | ซีจู่หยู่หวงตี้จูชูอี | ||||||||||||
พระราชชนนี | หยู่หวงโฮ่วสกุลหวัง |
สมเด็จพระจักรพรรดิชุ่น (จีน: 淳皇帝; พินอิน: Chún huángdì; 1824 – 1887), มีพระนามเดิมว่าจู ซื่อเจิน (จีน: 朱世珍; พินอิน: Zhū Shìzhēn) เป็นพระราชบิดาของจักรพรรดิหงอู่ ปฐมจักรพรรดิผู้ก่อตั้งราชวงศ์หมิง
พระบรมราชประวัติ
[แก้]จักรพรรดิชุ่นเป็นพระราชโอรสองค์ที่สองของ ซีจู่หยู่หวงตี้ (熙祖裕皇帝) พระองค์เสด็จพระราชสมภพในชนชั้นชาวนาที่ยากจน ต้องอาศัยเช่าที่ดินทำกินแต่ก็ถูกเอาเปรียบจึงต้องย้ายที่อยู่บ่อยครั้ง ซึ่งบรรพบุรุษของราชสกุลจู เคยอาศัยอยู่ในอำเภอเพ่ย์ (沛) ต่อมาได้ย้ายไปที่ จู้หร่ง (句容) และต่อมา ซีจู่หยู่หวงตี้ซึ่งเป็นพระราชชนกของ จักรพรรดิชุ่นได้ย้ายไปที่เมืองซื้อโจว (泗州) ปัจจุบันคือเมืองซูยี่ตั้งอยู่ในมณฑลเจียงซู และจักรพรรดิชุ่นได้ย้ายไปที่เมืองจงหลี่ (钟离) ปัจจุบันคือเมืองเฟิ่งหยางตั้งอยู่ในมณฑลอานฮุย (今安徽凤阳)[1]
ในสมัยราชวงศ์หยวนรัชศกจื้อเจิ้งปีที่ 4 (พ.ศ. 1887) เกิดภัยแล้งและโรคระบาดครั้งใหญ่ในหวยเป่ย (淮北) ทำให้จักรพรรดิชุ่น, จักรพรรดินีชุ่น และหนานชางอ๋องเสด็จสวรรคต
ในสมัยรัชศกหลงเฟิ่งปีที่ 9 (พ.ศ. 1906) พระเจ้าเซี๋ยวหมิ่งแห่งราชวงศ์ฮั่นซ่ง (韩宋小明王) ได้พระราชทานตำแหน่งย้อนหลังแด่ จู ซื่อเจิน ภายหลังการสวรรคตเป็น ไคฟู๋ยี่ทงซานซือ (開府儀同三司), มหาจอมพล (ซ่างจู้กั่ว,上柱國), หลู้จวินกั่วจงซื้อ (錄軍國重事), เสนาธิบดีฝ่ายขวาแห่งสำนักราชเลขาธิการกลาง (中書右丞相), ไท่เหว่ย (太尉), และพระราชอิสริยยศอู่กั่วกง (吳國公)[2]
ในสมัยราชวงศ์หมิงรัชศกหงหวู่ปีที่ 1 (พ.ศ. 1911) จูหยวนจาง พระราชโอรสได้สถาปนาราชวงศ์หมิงขึ้นที่เมืองหนานจิง และได้ถวายพระเกียรติยศแด่ จู ซื่อเจิน ' เป็นจักรพรรดิ โดยถวายนามพระอารามนามว่า เหรินจู่ (仁祖) [3]และพระสมัญญานามว่า ชุ่นห่วงตี้ (淳皇帝)
สวรรคต
[แก้]จักรพรรดิชุ่นหลังจากที่เสด็จสวรรคตแล้ว ด้วยฐานะตระกูลที่ยากจนไม่มีแม้แต่เงินที่จะซื้อโลงใส่พระบรมศพหรือที่ดินที่จะฝัง ทำให้พระบรมศพถูกห่อด้วยผ้าเน่าๆ และฝังไว้บนที่ดินของเพื่อนบ้านนามว่า หลิวจี้จู่ (刘继祖) ต่อมาเมื่อจักรพรรดิหงอู่สถาปนาชวงศ์หมิง ได้สร้างสุสานหลวงหมิงหวง (明皇陵) ถวายให้พระชนก[4]