ข้ามไปเนื้อหา

ระนาดทุ้มเหล็ก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ระนาดทุ้มเหล็ก

ระนาดทุ้มเหล็ก เป็น เครื่องดนตรีไทย ที่พระบาทสมเด็จพระปิ่นเกล้าเจ้าอยู่หัว ในรัชกาลที่ 4 มีพระราชดำริให้สร้างขึ้น ลูกระนาดทำอย่างเดียวกับ ระนาดเอกเหล็ก ระนาดทุ้มเหล็กมีจำนวน 16 หรือ 17 ลูก ลูกต้นยาวประมาณ 35 ซม กว้างประมาณ 6 ซมและลดหลั่นลงไปจนถึงลูกยอดซึ่งยาวประมาณ 29 ซม กว้างประมาณ 5.5 ซม ตัวรางระนาดยาวประมาณ 1 เมตร ปากราง กว้างประมาณ 20 ซม มีชานยื่นออกไปสองข้างราง ถ้านับส่วนกว้างรวมทั้งชานทั้งสองข้างด้วย รางระนาดทุ้มเหล็กจะกว้าง ประมาณ 36 ซม มีเท้ารองติดลูกล้อ 4 เท้า เพื่อให้เคลื่อนที่ไปมาได้สะดวก ตัวรางสูงจากพื้นถึงขอบบนประมาณ 26 ซมระนาด ทุกชนิดที่กล่าวมานั้น จะใช้ไม้ตี 2 อัน

ระนาดทุ้มเหล็กทำหน้าที่เดินทำนองคล้ายฆ้องวงใหญ่ เพียงแต่เดินทำนองห่างกว่าและคีย์เสียงจะต่ำกว่าและใหญ่กว่าฆ้องวงใหญ่

ระนาดทุ้มเหล็ก ใช้บรรเลงใน วงปี่พาทย์เครื่องใหญ่ วงปี่พาทย์มอญเครื่องใหญ่ วงมโหรีเครื่องใหญ่ [1]

อ้างอิง

[แก้]
  1. หนังสือเครื่องดนตรีไทยพร้อมด้วย ตำนานการผสมวง มโหรี ปี่พาทย์ และเครื่องสาย เรียบเรียงโดย กรมศิลปากร จัดพิมพ์และเผยแพร่เมื่อ พุทธศักราช 2523