พระนางศุภยาจี
| พระนางศุภยาจี စုဖုရားကြီး | |
|---|---|
 | |
| สมเด็จพระราชินีนาถแห่งพม่า | |
| ดำรงพระยศ | 30 ตุลาคม พ.ศ. 2421 – 12 เมษายน พ.ศ. 2422 |
| ก่อนหน้า | พระนางสิริปวรมหาราชินทารตนาเทวี |
| ถัดไป | พระนางศุภยาลัต |
| เจ้าหญิงแห่งMong Nawng | |
| ดำรงพระยศ | พ.ศ. 2397 – 2421 |
| ถัดไป | ยุบเลิก |
| ประสูติ | พ.ศ. 2397 มัณฑะเลย์ พม่า |
| สวรรคต | 25 กุมภาพันธ์ ค.ศ. 2455 (57 พรรษา) มี่นกู้น บริติชพม่า |
| ฝังพระศพ | เจดีย์ชเวดากอง ย่างกุ้ง ประเทศพม่า |
| คู่อภิเษก | พระเจ้าธีบอ |
| พระราชบุตร | ไม่มี |
| ราชวงศ์ | โก้นบอง |
| พระราชบิดา | พระเจ้ามินดง |
| พระราชมารดา | พระนางอเลนันดอ |
| ศาสนา | พุทธนิกายเถรวาท |
พระนางศุภยาจี (พม่า: စုဖုရားကြီး; พ.ศ. 2397 – 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2455) เป็นพระอัครมเหสีในพระเจ้าธีบอ พระมหากษัตริย์พระองค์สุดท้ายแห่งราชวงศ์โก้นบอง
พระประวัติ[แก้]
พระนางศุภยาจี พระราชสมภพใน พ.ศ. 2397[1] พระนามเดิมว่า อไท้ซุ พญาจี (ထိပ်စုဖုရားကြီး) เป็นพระราชธิดาพระองค์ใหญ่ในสามพระองค์ของพระเจ้ามินดงและพระนางอเลนันดอ พระองค์เป็นพระเชษฐภคินีในพระนางศุภยาลัตและพระนางศุภยาเล แฮโรลด์ ฟีลดิ้ง ฮอลล์ บรรยายว่า เจ้าหญิงศุภยาจี ไม่ค่อยเป็นที่รู้จักนัก เป็นคนเงียบๆ เรียบร้อย พร้อมที่จะทำตามคำสั่ง ต่อมาพระนางอเลนันดอได้จัดการให้พระเจ้าธีบอได้ครองบัลลังค์ แล้วจึงได้เสนอให้ อไท้ซุ พญาจี พระราชธิดาพระองค์ใหญ่ เป็นพระราชินี เมื่อเจ้าหญิงศุภยาลัตทรงทราบว่าพระเจ้าธีบออภิเษกสมรสกับเจ้าหญิงศุภยาจี เจ้าหญิงศุภยาลัต ทรงเขียนจดหมายถึงพระเจ้าธีบอ และเสด็จไปเข้าเฝ้า ทรงมุ่งตรงไปยังที่ประทับของกษัตริย์และพำนักที่นั่น แม้ว่าพระชนนีจะทรงรับสั่งอย่างไร เหล่าเสนาบดีทูลทัดทานอย่างไร ก็ไม่เป็นผล พระองค์จึงรับพระนางไว้ เหตุการณ์ที่น้องสาวแย่งสิทธิครอบครองจากพี่สาว และสถาปนาตัวเองเป็นราชินีถือว่าเป็นเรื่องที่ไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนในรัชสมัยก่อนหน้านี้ และเป็นการฝ่าฝืนประเพณีโบราณ
รัชสมัยของพระราชวงศ์กินเวลาเพียงเจ็ดปี เมื่อพระเจ้าธีบอพ่ายแพ้ในสงครามอังกฤษ–พม่าครั้งที่สามและถูกบังคับให้สละราชสมบัติโดยอังกฤษในปี พ.ศ. 2428 เมื่อวันที่ 25 พฤศจิกายน พ.ศ. 2428 เหล่าพระราชวงศ์ทรงถูกเชิญออกจากพระราชวังมัณฑะเลย์ผ่านประตูทางทิศใต้ของเมืองที่มีกำแพงล้อมรอบ ตามถนนที่เรียงรายไปด้วยทหารอังกฤษและอาสาสมัครที่ร่ำไห้ไปยังแม่น้ำอิรวดีที่ซึ่งเรือกลไฟรอคอยอยู่ พระนางศุภยาจีและพระราชชนนีถูกส่งไปทวาย[2] พระองค์สวรรคตในวันที่ 25 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2455 ในเมืองมี่นกู้นหลังจากพระชนนีของพระองค์สวรรคตในปี พ.ศ. 2443[1] พระศพถูกฝังไว้ทางตอนใต้ของเจดีย์ชเวดากองในย่างกุ้งในปัจจุบัน[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ 1.0 1.1 Shah, Sudha (2012-06-14). The King In Exile : The Fall Of The Royal Family Of Burma (ภาษาอังกฤษ). Harper Collins. ISBN 9789350295984.
- ↑ "Forty Years in Burma, by John Ebenezer Marks". anglicanhistory.org. สืบค้นเมื่อ 2018-10-04.
- ↑ "Not the right time to repatriate King Thibaw, says descendant". The Myanmar Times (ภาษาอังกฤษ). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2022-01-18. สืบค้นเมื่อ 2018-10-04.