ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อำเภอมะนัง"

อำเภอมะนัง
อำเภอมะนัง
	อำเภอ
การถอดเสียงอักษรโรมัน
• อักษรโรมัน	Amphoe Manang
	คำขวัญ: ยาง ปาล์มป่า ดารดาษ; ราษฎร์รักสามัคคี ถิ่นนี้มะนัง
	แผนที่จังหวัดสตูล เน้นอำเภอมะนัง
	พิกัด: 7°0′0″N 99°55′18″E / 7.00000°N 99.92167°E
ประเทศ	ไทย
จังหวัด	สตูล
พื้นที่
• ทั้งหมด	207.8 ตร.กม. (80.2 ตร.ไมล์)
ประชากร (2563)
• ทั้งหมด	18,509 คน
• ความหนาแน่น	89.07 คน/ตร.กม. (230.7 คน/ตร.ไมล์)
รหัสไปรษณีย์	91130
รหัสภูมิศาสตร์	9107
ที่ตั้งที่ว่าการ	ที่ว่าการอำเภอมะนัง หมู่ที่ 1 ตำบลปาล์มพัฒนา อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล 91130
	ส่วนหนึ่งของสารานุกรมประเทศไทย

เรียกดูประวัติแบบโต้ตอบ

← การแก้ไขก่อนหน้า การแก้ไขถัดไป →

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

เห็นภาพข้อความวิกิ

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 21:35, 19 กรกฎาคม 2564

อำเภอมะนัง เป็นอำเภอหนึ่งของจังหวัดสตูล

ที่ตั้งและอาณาเขต

อำเภอมะนังตั้งอยู่ทางทิศเหนือของจังหวัด มีอาณาเขตติดต่อกับเขตการปกครองข้างเคียงดังต่อไปนี้

ทิศเหนือ ติดต่อกับอำเภอทุ่งหว้า
ทิศตะวันออก ติดต่อกับอำเภอควนกาหลง
ทิศใต้ ติดต่อกับอำเภอควนกาหลง
ทิศตะวันตก ติดต่อกับอำเภอละงู

ที่มาของชื่ออำเภอ

ชื่ออำเภอมะนังมาจากคำว่า "ม้ายัง" ม้าหรือรูปม้า ทั้งนี้เนื่องมาจากในท้องถิ่นของอำเภอ มีถ้ำอยู่ถ้ำหนึ่ง ชื่อ ถ้ำระฆังทอง ภายในถ้ำมีรูปปั้นม้าหินอยู่ 1 ตัว เป็นที่รู้จักกันทั่วไปในหมู่บ้านเป็นสัญลักษณ์ในการเดินทางนัดหมาย ต่อมาเพี้ยนมาเป็น "มะนัง"

ประวัติ

ท้องที่อำเภอมะนังเดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลแป-ระ อำเภอควนกาหลง ในวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2513 มีประกาศกระทรวงมหาดไทยให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลแป-ระ รวมตั้งเป็นตำบลนิคมพัฒนา^[1] และในวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2526 มีประกาศกระทรวงมหาดไทยให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลนิคมพัฒนา รวมตั้งเป็นตำบลปาล์มพัฒนา^[2]

ต่อมาได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ 26 มิถุนายน พ.ศ. 2539 ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองตำบลปาล์มพัฒนา และตำบลนิคมพัฒนา อำเภอควนกาหลง ออกมาตั้งเป็น กิ่งอำเภอมะนังโดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 15 กรกฎาคม ปีเดียวกัน^[3] และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น อำเภอมะนัง ในวันที่ 24 สิงหาคม พ.ศ. 2550 มีผลบังคับตั้งแต่วันที่ 8 กันยายน ปีเดียวกัน^[4]

การแบ่งเขตการปกครอง

การปกครองส่วนภูมิภาค

อำเภอมะนังแบ่งเขตการปกครองออกเป็น 2 ตำบล 19 หมู่บ้าน ได้แก่

1.	ปาล์มพัฒนา			(Palm Phatthana)			10 หมู่บ้าน
2.	นิคมพัฒนา			(Nikhom Phatthana)			9 หมู่บ้าน

การปกครองส่วนท้องถิ่น

ท้องที่อำเภอมะนังประกอบด้วยองค์กรปกครองส่วนท้องถิ่น 2 แห่ง ได้แก่

องค์การบริหารส่วนตำบลปาล์มพัฒนา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลปาล์มพัฒนาทั้งตำบล
องค์การบริหารส่วนตำบลนิคมพัฒนา ครอบคลุมพื้นที่ตำบลนิคมพัฒนาทั้งตำบล

อ้างอิง

↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่กิ่งอำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 87 (92 ง): 2884–2889. October 6, 1970.
↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 100 (129 ง): 2543–2544. August 6, 1983.
↑ "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล ตั้งเป็นกิ่งอำเภอมะนัง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (พิเศษ 18 ง): 34. June 26, 1996.
↑ "พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอฆ้องชัย...และอำเภอเหล่าเสือโก้ก พ.ศ. ๒๕๕๐" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 124 (46 ก): 14–21. August 24, 2007.

บทความเขตการปกครองของประเทศไทยนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

[1] "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่กิ่งอำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 87 (92 ง): 2884–2889. October 6, 1970.

[2] "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 100 (129 ง): 2543–2544. August 6, 1983.

[3] "ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล ตั้งเป็นกิ่งอำเภอมะนัง" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 113 (พิเศษ 18 ง): 34. June 26, 1996.

[4] "พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอฆ้องชัย...และอำเภอเหล่าเสือโก้ก พ.ศ. ๒๕๕๐" (PDF). ราชกิจจานุเบกษา. 124 (46 ก): 14–21. August 24, 2007.

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ บรรทัด 30: / บรรทัด 30: @@
 == ประวัติ ==
-ท้องที่อำเภอมะนังเดิมเป็นส่วนหนึ่งของ[[อำเภอควนกาหลง]] ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองออกมาตั้งเป็น '''กิ่งอำเภอมะนัง''' ตามประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ [[26 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2539]] โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ [[15 กรกฎาคม]] ปีเดียวกัน<ref>{{cite journal|journal=ราชกิจจานุเบกษา|volume=113|issue=พิเศษ 18 ง |pages=34|title=ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล ตั้งเป็นกิ่งอำเภอมะนัง|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2539/E/018/34.PDF|date=26 มิถุนายน 2539|language=}}</ref> และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น '''อำเภอมะนัง''' ในวันที่ [[24 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2550]] มีผลบังคับตั้งแต่วันที่ [[8 กันยายน]] ปีเดียวกัน<ref>{{cite journal|journal=ราชกิจจานุเบกษา|volume=124|issue=46 ก|pages=14-21|title=พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอฆ้องชัย...และอำเภอเหล่าเสือโก้ก พ.ศ. ๒๕๕๐|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2550/A/046/14.PDF|date=24 สิงหาคม 2550|language=}}</ref>
+ท้องที่อำเภอมะนังเดิมเป็นส่วนหนึ่งของตำบลแป-ระ [[อำเภอควนกาหลง]] ในวันที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2513 มีประกาศ[[กระทรวงมหาดไทย]]ให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลแป-ระ รวมตั้งเป็นตำบลนิคมพัฒนา<ref>{{cite journal|date=October 6, 1970|title=ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่กิ่งอำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2513/D/092/2884.PDF|journal=ราชกิจจานุเบกษา|language=|volume=87|issue=92 ง|pages=2884-2889}}</ref> และในวันที่ 2 สิงหาคม พ.ศ. 2526 มีประกาศ[[กระทรวงมหาดไทย]]ให้แยกบางหมู่บ้านออกมาจากการปกครองของตำบลนิคมพัฒนา รวมตั้งเป็นตำบลปาล์มพัฒนา<ref>{{cite journal|date=August 6, 1983|title=ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง ตั้งและเปลี่ยนแปลงเขตตำบลในท้องที่อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2526/D/129/2543.PDF|journal=ราชกิจจานุเบกษา|language=|volume=100|issue=129 ง|pages=2543-2544}}</ref>
+ต่อมาได้มีประกาศกระทรวงมหาดไทยลงวันที่ [[26 มิถุนายน]] [[พ.ศ. 2539]] ทางราชการได้แบ่งพื้นที่การปกครองตำบลปาล์มพัฒนา และตำบลนิคมพัฒนา [[อำเภอควนกาหลง]] ออกมาตั้งเป็น '''กิ่งอำเภอมะนัง'''โดยมีผลบังคับตั้งแต่วันที่ [[15 กรกฎาคม]] ปีเดียวกัน<ref>{{cite journal|date=June 26, 1996|title=ประกาศกระทรวงมหาดไทย เรื่อง แบ่งเขตท้องที่อำเภอควนกาหลง จังหวัดสตูล ตั้งเป็นกิ่งอำเภอมะนัง|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2539/E/018/34.PDF|journal=ราชกิจจานุเบกษา|language=|volume=113|issue=พิเศษ 18 ง|pages=34}}</ref> และต่อมาได้มีพระราชกฤษฎีกายกฐานะขึ้นเป็น '''อำเภอมะนัง''' ในวันที่ [[24 สิงหาคม]] [[พ.ศ. 2550]] มีผลบังคับตั้งแต่วันที่ [[8 กันยายน]] ปีเดียวกัน<ref>{{cite journal|date=August 24, 2007|title=พระราชกฤษฎีกาตั้งอำเภอฆ้องชัย...และอำเภอเหล่าเสือโก้ก พ.ศ. ๒๕๕๐|url=http://www.ratchakitcha.soc.go.th/DATA/PDF/2550/A/046/14.PDF|journal=ราชกิจจานุเบกษา|language=|volume=124|issue=46 ก|pages=14-21}}</ref>[[ไฟล์:คลองลำโลน อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล.jpg|280x280px|thumb|คลองลำโลน อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล เป็นคลองสายหลักที่สำคัญ
-== ประชากร ==
-ส่วนใหญ่เป็นคนที่อพยพมาจากจังหวัดใกล้เคียงอย่าง[[พัทลุง]] [[สงขลา]] และ[[นครศรีธรรมราช]]ที่เข้าตั้งถิ่นฐาน และเป็นคนพื้นถิ่นด้วย ประชากรที่นี่ส่วนมากนับถือ[[ศาสนาพุทธ]]ประมาณร้อยละ 60 มี[[วัด]]พุทธอยู่ 8 วัด [[สำนักสงฆ์]] 3 แห่ง มีชาว[[มุสลิม]]อยู่ประมาณร้อยละ 40 [[มัสยิด]] 7 แห่ง [[สุเหร่า]] 5 แห่ง โรงเรียนสอนศาสนาอิสลาม(ปอเนาะ) 2 แห่ง (จากข้อมูลสำรวจ ในเดือนตุลาคม 2559)
-==ด้านทรัพยากรธรรมชาติที่สำคัญของอำเภอ==
-ทรัพยากรป่าไม้ที่อุดมสมบูรณ์ แหล่งต้นน้ำ ลำธาร และ สัตว์ป่า
-[[ไฟล์:คลองลำโลน อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล.jpg|150px|thumb|คลองลำโลน อำเภอมะนัง จังหวัดสตูล เป็นคลองสายหลักที่สำคัญ
 ]]
-===สถานที่ท่องเที่ยว===
-*'''ถ้ำภูผาเพชร
-*'''ถ้ำระฆังทอง
-*'''ถ้ำเจ็ดคต
-*'''วิหารจตุคามรามเทพ
-*'''น้ำตกวังใต้หนาน
-*'''พิพิธภัณฑ์บ้านรากไม้
-*'''เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่าเทิอกเขาบรรทัด
 == การแบ่งเขตการปกครอง ==