ผลต่างระหว่างรุ่นของ "ทางรถไฟสายมรณะ"

เนื้อหาที่ลบ เนื้อหาที่เพิ่ม

ในบรรทัด

รุ่นแก้ไขเมื่อ 00:32, 17 ธันวาคม 2550

ภาพทางรถไฟสายมรณะ ที่คดเขี้ยวลัดเลาะไปตามหน้าผา มีทิวทัศน์อันงดงาม

ทางรถไฟสายมรณะ ทางรถไฟสายนี้เริ่มต้นจากสถานีหนองปลาดุก อำเภอบ้านโป่ง จังหวัดราชบุรี ผ่านจังหวัดกาญจนบุรีข้ามแม่น้ำแควใหญ่ โดยสะพานข้ามแม่น้ำแคว ไปทางทิศตะวันตกจนถึงด่านเจดีย์สามองค์ เพื่อให้ถึงปลายทางที่เมืองตันบูซายัด ประเทศพม่า รวมระยะทางในเขตประเทศไทย 300 กิโลเมตร

ประวัติ

ทางรถไฟสายมรณะ สร้างขึ้นในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 ใช้เวลาในการสร้างเสร็จเพียง 1 ปี ตั้งแต่เดือนตุลาคม พ.ศ. 2485 ถึงเดือนตุลาคม พ.ศ. 2486 เพื่อใช้เป็นเส้นทางยุทธศาสตร์ผ่านประเทศพม่า หลังสงครามทางรถไฟบางส่วนถูกเลาะทิ้ง บางส่วนจมอยู่ใต้ทะเลสาบเขื่อนวชิราลงกรณ์ ทางรถไฟสายนี้ถือเป็นอนุสรณ์ให้รำลึกถึงเหตุการณ์สงครามในครั้งนั้น เนื่องจากน้ำพักน้ำแรงของการบุกเบิกก่อสร้าง เป็นของทหารเชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตร ที่กองทัพญี่ปุ่นเกณฑ์มา

เหตุที่ทางรถไฟสายนี้ได้ชื่อว่า ทางรถไฟสายมรณะ ก็เพราะว่า ในสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2 โดยกองทัพญี่ปุ่นได้เกณฑ์เชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตร ได้แก่ ทหารอังกฤษ อเมริกัน ออสเตรเลีย ฮอลันดาและนิวซีแลนด์ ประมาณ 61,700 คนและกรรมกรชาวจีน ญวน ชวา มลายู ไทย พม่า อินเดีย อีกจำนวนมากมาก่อสร้างทางรถไฟสายยุทธศาสตร์ เพื่อเป็นเส้นทางผ่านไปสู่ประเทศพม่า เพื่อลำเลียงอาวุธยุทโธปกร รวมทั้งกำลังพล เพื่อจะไปโจมตีพม่าและอินเดียต่อไป ซึ่งขณะนั้นเป็นดินแดนอาณานิคมของอังกฤษ เส้นทางช่วงหนึ่งจะต้องข้ามแม่น้ำแควใหญ่จึงต้องมีการสร้างสะพานขึ้น การสร้างสะพานและทางรถไฟสายนี้เต็มไปด้วยความยากลำบาก ความทารุณของสงครามและโรคภัยตลอดจนการขาดแคลนอาหาร ทำให้เชลยศึกจำนวนหลายหมื่นคนต้องเสียชีวิตลง

เส้นทางรถไฟสายนี้เป็นอนุสรณ์ของโลกที่จำรึกความโหดร้ายทารุณของสงครามโลกครั้งที่ 2 และเป็นอนุสรณ์แก่ผู้เสียชีวิตในสงครามด้วย

การท่องเที่ยว

ทิวทัศน์ตลอดเส้นทางนี้สวยงามมาก โดยเฉพาะบริเวณถ้ำกระแซ ที่เส้นทางรถไฟจะลัดเลาะไปตามเชิงผาเลียบไปกับลำน้ำแควน้อย ปัจจุบันทางรถไฟสายนี้สุดปลายทางที่บ้านท่าเสาหรือสถานีน้ำตก ระยะทางจากสถานีกาญจนบุรีถึงสถานีน้ำตกเป็นระยะทางประมาณ 77 กิโลเมตร

การรถไฟแห่งประเทศไทยเปิดบริการเดินรถไฟขบวนปกติ ธนบุรี - น้ำตก ทุกวัน และจัดขบวนพิเศษสายกรุงเทพ (หัวลําโพง) - น้ำตกไทรโยคน้อย ทุกวันเสาร์ อาทิตย์ และวันหยุดราชการ ติดต่อสอบถามรายละเอียดได้ที่ การรถไฟแห่งประเทศไทย โทร. 0 2223 7010, 0 2223 7020 หรือ 1690

รายชื่อสถานี

สถานีปัจจุบัน

สถานีสมัยสงครามโลกครั้งที่ 2

ท้องช้าง
ถ้ำผี
หินตก
แคนนิว
ไทรโยค
กิ่งไทรโยค
ริ่นถิ่น
กุย
หินดาด
ปรางกาสี
ท่าขนุน
น้ำโจนใหญ่
ท่ามะยอ
ตำรองผาโท้
บ้านเกริงไกร
คุริคอนตะ
กองกุยตะ
ทิมองตะ
นิเกะ
ซองกาเลีย
ด่านพระเจดีย์สามองค์

รูปภาพ

เส้นทางเลียบเชิงผาไปกับลำน้ำแควน้อย]]

สถานที่ที่เกี่ยวข้องกับทางรถไฟสายมรณะ

@@ บรรทัด 7: / บรรทัด 7: @@
 '''ทางรถไฟสายมรณะ''' สร้างขึ้นในสมัย[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] ใช้เวลาในการสร้างเสร็จเพียง 1 ปี ตั้งแต่เดือน[[ตุลาคม]] [[พ.ศ. 2485]] ถึงเดือน[[ตุลาคม]] [[พ.ศ. 2486]] เพื่อใช้เป็นเส้นทางยุทธศาสตร์ผ่านประเทศ[[พม่า]] หลังสงครามทางรถไฟบางส่วนถูกเลาะทิ้ง บางส่วนจมอยู่ใต้ทะเลสาบ[[เขื่อนวชิราลงกรณ์]] ทางรถไฟสายนี้ถือเป็นอนุสรณ์ให้รำลึกถึงเหตุการณ์สงครามในครั้งนั้น เนื่องจากน้ำพักน้ำแรงของการบุกเบิกก่อสร้าง เป็นของทหารเชลยศึกฝ่ายสัมพันธมิตร ที่กองทัพ[[ประเทศญี่ปุ่น|ญี่ปุ่น]]เกณฑ์มา
-เหตุที่ทางรถไฟสายนี้ได้ชื่อว่า ทางรถไฟสายมรณะ ก็เพราะว่า ในสมัยสมัย[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] โดยกองทัพ[[ประเทศญี่ปุ่น|ญี่ปุ่น]]ได้เกณฑ์เชลยศึก[[ฝ่ายสัมพันธมิตร]] ได้แก่ ทหาร[[ประเทศอังกฤษ|อังกฤษ]] [[อเมริกัน]] [[ออสเตรเลีย]] [[ฮอลแลนด์|ฮอลันดา]]และ[[นิวซีแลนด์]] ประมาณ 61,700 คนและกรรมกรชาว[[ชาวจีน|จีน]] [[ญวน]] [[ชวา]] [[มลายู]] [[ประเทศไทย|ไทย]] [[พม่า]] [[อินเดีย]] อีกจำนวนมากมาก่อสร้างทางรถไฟสายยุทธศาสตร์ เพื่อเป็นเส้นทางผ่านไปสู่ประเทศ[[พม่า]] เพื่อลำเลียงอาวุธยุทโธปกร รวมทั้งกำลังพล เพื่อจะไปโจมตี[[พม่า]]และ[[อินเดีย]]ต่อไป ซึ่งขณะนั้นเป็นดินแดนอาณานิคมของ[[สหราชอาณาจักร|อังกฤษ]] เส้นทางช่วงหนึ่งจะต้องข้าม[[แม่น้ำแควใหญ่]]จึงต้องมีการสร้างสะพานขึ้น การสร้างสะพานและทางรถไฟสายนี้เต็มไปด้วยความยากลำบาก ความทารุณของสงครามและโรคภัยตลอดจนการขาดแคลนอาหาร ทำให้เชลยศึกจำนวนหลายหมื่นคนต้องเสียชีวิตลง
+เหตุที่ทางรถไฟสายนี้ได้ชื่อว่า ทางรถไฟสายมรณะ ก็เพราะว่า ในสมัย[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] โดยกองทัพ[[ประเทศญี่ปุ่น|ญี่ปุ่น]]ได้เกณฑ์เชลยศึก[[ฝ่ายสัมพันธมิตร]] ได้แก่ ทหาร[[ประเทศอังกฤษ|อังกฤษ]] [[อเมริกัน]] [[ออสเตรเลีย]] [[ฮอลแลนด์|ฮอลันดา]]และ[[นิวซีแลนด์]] ประมาณ 61,700 คนและกรรมกรชาว[[ชาวจีน|จีน]] [[ญวน]] [[ชวา]] [[มลายู]] [[ประเทศไทย|ไทย]] [[พม่า]] [[อินเดีย]] อีกจำนวนมากมาก่อสร้างทางรถไฟสายยุทธศาสตร์ เพื่อเป็นเส้นทางผ่านไปสู่ประเทศ[[พม่า]] เพื่อลำเลียงอาวุธยุทโธปกร รวมทั้งกำลังพล เพื่อจะไปโจมตี[[พม่า]]และ[[อินเดีย]]ต่อไป ซึ่งขณะนั้นเป็นดินแดนอาณานิคมของ[[สหราชอาณาจักร|อังกฤษ]] เส้นทางช่วงหนึ่งจะต้องข้าม[[แม่น้ำแควใหญ่]]จึงต้องมีการสร้างสะพานขึ้น การสร้างสะพานและทางรถไฟสายนี้เต็มไปด้วยความยากลำบาก ความทารุณของสงครามและโรคภัยตลอดจนการขาดแคลนอาหาร ทำให้เชลยศึกจำนวนหลายหมื่นคนต้องเสียชีวิตลง
 เส้นทางรถไฟสายนี้เป็นอนุสรณ์ของโลกที่จำรึกความโหดร้ายทารุณของ[[สงครามโลกครั้งที่ 2]] และเป็นอนุสรณ์แก่ผู้เสียชีวิตในสงครามด้วย