นวน เจีย
นวน เจีย | |
---|---|
នួន ជា | |
นวน เจียใน ค.ศ. 2013 | |
ประธานคณะกรรมาธิการสามัญประจำสภา สภาผู้แทนราษฎรกัมพูชา | |
ดำรงตำแหน่ง 13 เมษายน ค.ศ. 1976 – 7 มกราคม ค.ศ. 1979 | |
ประธานาธิบดี | เขียว สัมพัน |
รอง | ฌิต เชือน |
ผู้นำ | พล พต (เลขาธิการทั่วไป) |
ก่อนหน้า | ก่อตั้งตำแหน่ง |
ถัดไป | ยุบเลิกตำแหน่ง |
นายกรัฐมนตรีกัมพูชาประชาธิปไตย | |
รักษาการ | |
ดำรงตำแหน่ง 27 กันยายน ค.ศ. 1976 – 25 ตุลาคม ค.ศ. 1976 | |
ประธานาธิบดี | เขียว สัมพัน |
ผู้นำ | พล พต (เลขาธิการทั่วไป) |
ก่อนหน้า | พล พต |
ถัดไป | พล พต |
รองเลขาธิการพรรคคอมมิวนิสต์กัมปูเจีย | |
ดำรงตำแหน่ง 30 กันยายน ค.ศ. 1960 – 6 ธันวาคม ค.ศ. 1981 | |
เลขาธิการทั่วไป | ตู สามุต พล พต |
ก่อนหน้า | ก่อตั้งตำแหน่ง |
ถัดไป | ไม่มี ถูกยุบ |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | เล้า กิมลอน 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1926 วัดกร จังหวัดพระตะบอง กัมพูชา อินโดจีนของฝรั่งเศส |
เสียชีวิต | 4 สิงหาคม ค.ศ. 2019 พนมเปญ ประเทศกัมพูชา | (93 ปี)
ที่ไว้ศพ | ศาลานอก จังหวัดไพลิน ประเทศกัมพูชา |
เชื้อชาติ | อินโดจีนของฝรั่งเศส (1926–1941) ไทย (1941–1960) กัมพูชา (1960–2019) |
พรรคการเมือง | พรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา (1960–1981) |
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น | พรรคคอมมิวนิสต์สยาม[1] |
คู่สมรส | ลี กิมเซ้ง[2] |
บุตร | 4 คน[3] |
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ |
นวน เจีย (เขมร: នួន ជា นวน ชา; 7 กรกฎาคม ค.ศ. 1926 – 4 สิงหาคม ค.ศ. 2019[4]) อาจรู้จักในชื่อ ลอง บุญรอด[5] หรือ ฬง บุนรวต[6] (เขมร: ឡុង រិទ្ធិ ฬง ริทฺธิ; อังกฤษ: Long Bunruot) และมีชื่อภาษาไทยว่า รุ่งเลิศ เหล่าดี[7][8] เป็นนักการเมืองสายคอมมิวนิสต์ของกัมพูชา เป็นผู้นำอันดับสองของเขมรแดงรองจากพล พต จนถูกเรียกกันว่า "พี่ชายหมายเลขสอง"[8] หรือ "พี่รอง"[9]
เขาเป็นที่ต้องการตัวจากสหประชาชาติ เพื่อนำตัวไปดำเนินคดีข้อหาฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ ที่ศาลพิเศษคดีอาชญากรสงคราม กรุงพนมเปญ ประเทศกัมพูชา พร้อมกับเอียง ซารี, เขียว สัมพัน และเอียง ธิริทธ์ (เขียว ธิริทธ์) ภริยาของนายเอียง ซารี[10] โดยวันที่ 7 สิงหาคม พ.ศ. 2557 นวน เจีย และเขียว สัมพัน ถูกตัดสินให้จำคุกตลอดชีวิต ในคดีฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวเขมรกว่าสองล้านคนช่วงเขมรแดงเรืองอำนาจ[11]
ประวัติ
[แก้]นวน เจีย หรือ รุ่งเลิศ เหล่าดี เกิดที่จังหวัดพระตะบองช่วงที่เป็นส่วนหนึ่งของประเทศไทย มีชื่อแต่แรกเกิดว่า เล้า กิมลอน (Lau Kim Lorn) เป็นชาวกัมพูชาเชื้อสายจีนแต้จิ๋ว โดยบรรพบุรุษฝ่ายบิดาอพยพมาจากเมืองซัวเถา ทางตอนใต้ของจีน[12] สำเร็จการศึกษาจากโรงเรียนมัธยมวัดเบญจมบพิตร จังหวัดพระนคร และศึกษาต่อที่โรงเรียนเตรียมปริญญา มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์[7] และทำงานชั่วคราวที่กระทรวงการต่างประเทศของไทย[13]
นวน เจีย ได้เริ่มกิจกรรมทางการเมืองกับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย[14] แต่หลังจากนั้นไม่นานหลังเขาทราบข่าวว่าฝรั่งเศสสังหารชาวลาวที่เรียกร้องเอกราช เขาจึงแอบหนีออกจากไทยที่จังหวัดบึงกาฬ ผ่านเข้าแดนลาวที่เมืองปากซัน แล้วไปรับการฝึกโดยเวียดมินห์ในสมรภูมิเดียนเบียนฟู จนกระทั่งเดินทางถึงกัมพูชาอันเป็นบ้านเกิดในเวลาต่อมา ที่นั่นเขาได้เปลี่ยนกลับมาใช้ชื่อ นวน เจีย อีกครั้ง[7][8] และได้รับเลือกเป็นรองเลขาธิการพรรคแรงงานกัมพูชา ซึ่งต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็นพรรคคอมมิวนิสต์กัมพูชา[15] นวน เจียเป็นผู้นำเขมรแดงเพียงคนเดียวที่ไม่ได้จบการศึกษาจากปารีส
นวนเจีย เสียชีวิตเมื่อวันที่ 4 สิงหาคม ค.ศ. 2019 ที่กรุงพนมเปญขณะอายุได้ 93 ปี[16]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "NUON Chea". Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia. สืบค้นเมื่อ 17 เมษายน 2014.
- ↑ "Provisional Detention Order (Ordonnance de placement en détention provisoire)" (PDF). Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 ตุลาคม 2008. สืบค้นเมื่อ 7 สิงหาคม 2009.
- ↑ Voun, Dara (6 สิงหาคม 2019). "Brother No 2 Nuon Chea's body taken to Pailin". The Phnom Penh Post. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 สิงหาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 6 สิงหาคม 2019.
- ↑ "Nuon Chea said to have ordered torture". Associated Press. Tehran Times. 22 กันยายน 2007.
- ↑ "พลิกปูม..นวน เจีย อดีตผู้นำเขมรแดงจอมโหด เป็นศิษย์เก่าธรรมศาสตร์". 19 กันยายน 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 8 ตุลาคม 2007. สืบค้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2011.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ รุ่งมณี เมฆโสภณ (มีนาคม 2008). คนสองแผ่นดิน. กรุงเทพฯ: บ้านพระอาทิตย์. p. 204. ISBN 978-974-05-7842-0.
- ↑ 7.0 7.1 7.2 "รู้หรือไม่? "นวน เจีย" จำเลยฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวเขมร เคยเรียนมหาวิทยาลัยใดในเมืองไทย". มติชน. 7 สิงหาคม 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 สิงหาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2014.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ 8.0 8.1 8.2 "พลิกปูม 'นวน เจีย' อาชญากรสงครามฆ่าล้างเผ่าพันธุ์ชาวกัมพูชา เคยเป็นคนไทย?". ไทยพีบีเอส. 7 สิงหาคม 2014. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 14 สิงหาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2014.
- ↑ "ย้อน 'ตำนานสังหารโหด' - โลกไม่มีวันลืม!! จำคุกตลอดชีวิต 'นวน เจีย-เขียว สัมพัน'". ไทยรัฐ. 8 สิงหาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2014.
- ↑ "U.N. court likely to try Khmer Rouge leaders in mid 2011: official+". Associated Press – Kyodo. 7 กันยายน 2010. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 12 มิถุนายน 2011. สืบค้นเมื่อ 11 กุมภาพันธ์ 2011.
{{cite web}}
: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์) - ↑ "ศาลพิเศษเขมรลงดาบจำคุกตลอดชีวิต 'นวน เจีย-เขียว สัมพัน'". ไทยรัฐ. 7 สิงหาคม 2014. สืบค้นเมื่อ 15 สิงหาคม 2014.
- ↑ Eiji Murashima (มีนาคม 2009). "The Young Nuon Chea in Bangkok (1942–1950) and the Communist Party of Thailand: The Life in Bangkok of the Man Who Became "Brother No. 2" in the Khmer Rouge" (PDF). Journal of Asia-Pacific Studies. Waseda University (12). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 15 สิงหาคม 2011. สืบค้นเมื่อ 29 ตุลาคม 2013.
- ↑ เออิจิ มูราชิมา (January–March 2011). แปลโดย ปราการ กลิ่นฟุ้ง. "นวน เจียวัยหนุ่ม กับพรรคคอมมิวนิสต์แห่งประเทศไทย (2485-2493)" (PDF). ฟ้าเดียวกัน. 9 (1): 186–221. ISSN 1685-6880.
- ↑ Frings, K. Viviane (ตุลาคม 1997). "Rewriting Cambodian History to 'Adapt' It to a New Political Context: The Kampuchean People's Revolutionary Party's Historiography (1979-1991)". Modern Asian Studies. Cambridge University Press. 31 (4): 807–846. doi:10.1017/S0026749X00017170.
- ↑ Chandler, David P. (Summer 1983). "Revising the Past in Democratic Kampuchea: When Was the Birthday of the Party?: Notes and Comments". Pacific Affairs. University of British Columbia. 56 (2): 288–300. doi:10.2307/2758655.
- ↑ "Nuon Chea, ideologue of Cambodia's Khmer Rouge, dies at 93". Bangkok Post. 4 สิงหาคม 2019. สืบค้นเมื่อ 4 สิงหาคม 2019.
แหล่งข้อมูลอื่น
[แก้]- Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia. Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia.
- 571-page closing brief, Chea’s version of Khmer Rouge history. Extraordinary Chambers in the Courts of Cambodia.
- The Rape Of Khmer Muslim Women. Union of Catholic Asian News.
- "Brother Number Two Enjoys Retirement" Full Transcript. BBC.
- Cambodia Tribunal Monitor. Northwestern University School of Law Center for International Human Rights and Documentation Center of Cambodia.
- Documentary Feature Film featuring interviews with Nuon Chea. Enemies of the People.