จูน โรส เบลลามี
จูน โรส เบลลามี | |
|---|---|
| ရတနာနတ်မယ် | |
 | |
| สุภาพสตรีหมายเลขหนึ่งของพม่า | |
| ดำรงตำแหน่ง 24 ธันวาคม ค.ศ. 1976 – พฤษภาคม ค.ศ. 1977 | |
| ประธานาธิบดี | เนวี่น |
| ก่อนหน้า | Ni Ni Myint |
| ถัดไป | Ni Ni Myint (แต่งงานใหม่) |
| ข้อมูลส่วนบุคคล | |
| เกิด | ยะดะหน่านะเม 1 มิถุนายน ค.ศ. 1932 ย่างกุ้ง บริติชพม่า |
| เสียชีวิต | 1 ธันวาคม ค.ศ. 2020 (88 ปี)[1] ฟลอเรนซ์ ประเทศอิตาลี |
| คู่สมรส |
|
| บุตร | ไมเคิล เบลลามี ปอสตีลยีโอเน มอริซ ปอสตีลยีโอเน |
| บุพการี | Herbert Bellamy (orchid collector) Hteiktin Ma Lat |
| เป็นที่รู้จักจาก | พระราชปนัดดาในเจ้าชายกะนอง อดีตภรรยาของเนวี่น |
| ชื่อเล่น | June Rose Babo Yadana MariaLucia |
จูน โรส เบลลามี (อังกฤษ: June Rose Bellamy) หรือชื่อพม่า ยะดะหน่านะเม (พม่า: ရတနာနတ်မယ် "เทพีแห่งนพรัตน์"; 1 มิถุนายน ค.ศ. 1931 – 1 ธันวาคม ค.ศ. 2020) เป็นภริยาคนที่สี่ของนายพล เน วิน ผู้นำเผด็จการทหารชาวพม่า
ประวัติ[แก้]
จูน โรส เป็นธิดาของเฮอร์เบิร์ต เบลลามี (Herbert Bellamy) นักสะสมกล้วยไม้ชาวออสเตรเลีย กับมารดาคือเจ้าหญิงเทะตินมะละ (ထိပ်တင်မလတ် Hteiktin Ma Lat) พระนัดดาในเจ้าชายกะนอง (ကနောင်မင်းသား Kanaung Mintha) แห่งราชวงศ์อลองพญา
จูน โรสสมรสครั้งแรกกับมารีโอ ปอสตีลยีโอเน (Mario Postiglione) แพทย์และที่ปรึกษาโรคมาเลเรียขององค์การอนามัยโลกในร่างกุ้ง, ดามัสกัส, เจนีวา และมะนิลา มีบุตรชายด้วยกันสองคน ก่อนหย่าจากกันในปี ค.ศ. 1954
ต่อมาเธอพบกับนายพลเน วินครั้งแรกเมื่อปี ค.ศ. 1963 ที่ยุโรปซึ่งเธอพำนักอยู่ในขณะนั้น เน วินได้ชี้ชวนให้เธอกลับประเทศมาตุภูมิ แม้จะไม่เต็มใจนักแต่เธอก็ทำตามข้อเสนอของเขาแล้วออกมาจากอิตาลี จูน โรสสมรสกับเน วินเมื่อปี ค.ศ. 1976 แต่ชีวิตสมรสรื่นรมย์อยู่เพียงห้าเดือนและลงเอยด้วยการหย่า[2]
หลังจากนั้นจูน โรสย้ายกลับไปอยู่ที่อิตาลี ซึ่งเธอสอนภาษาพม่า และสอนทำอาหารอิตาลีที่เมืองฟลอเรนซ์ และร่วมองค์กรการกุศลบริจาคทรัพย์แก่นักศึกษาแพทย์ผ่านสถาบันศึกษาด้านการแพทย์ที่ย่างกุ้ง[2] จนกระทั่งเสียชีวิตในปี ค.ศ. 2020 ด้วยวัย 88 ปี[3]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "ဦးနေဝင်း၏ ဇနီးဟောင်း ရတနာနတ်မယ် ကွယ်လွန်". Mizzima Daily (ภาษาพม่า). 2 December 2020.[ลิงก์เสีย]
- ↑ 2.0 2.1 "Hamish McDonald, "Between two worlds", Griffith REVIEW Edition 27: Food Chain". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2010-06-13. สืบค้นเมื่อ 2016-05-28.
- ↑ "ကုန်းဘောင်မင်းဆက် ကနောင်မင်းသားကြီး၏ မြစ်တော်စပ်သူ ရတနာနတ်မယ် ကံတော်ကုန်လွန်". The Myanmar Times (ภาษาพม่า). 2 December 2020. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2021-02-19. สืบค้นเมื่อ 2020-12-03.