โจเซ
 | บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
| เป็นส่วนหนึ่งของซีรีส์เกี่ยวกับ |
| อนิเมะและมังงะ |
|---|
 |
 สถานีย่อยการ์ตูนญี่ปุ่น |
มังงะโจเซ (ญี่ปุ่น: 女性漫画 โรมาจิ: Josei Manga) รู้จักกันในชื่อ เลดีส์คอมิกส์ (; ญี่ปุ่น: レディースコミック อังกฤษ: Ladies Comics) และในชื่อย่อว่า เรดิโกมิ (ญี่ปุ่น: レディコミ; โรมาจิ: redikomi) เป็นคำเรียกกลุ่มการ์ตูนญี่ปุ่นที่ก่อกำเนิดในคริสต์ทศวรรษ 1980 ในความหมายเฉพาะ โจเซ สื่อถึงมังงะที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นผู้หญิงวัยผู้ใหญ่ ซึ่งตรงข้ามกับโชโจะที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นเด็กผู้หญิงและวัยรุ่นหญิงตอนปลาย[a] แต่ในเชิงปฏิบัติ การแยกระหว่าง โชโจะ กับ โจเซ มักคลุมเครือ
การ์ตูนแนวโจเซส่วนใหญ่จะเกี่ยวกับชีวิตประจำวันของผู้ใหญ่เพศหญิงในญี่ปุ่น แต่ก็มีบ้างเรื่องที่มีเนื้อหาเกี่ยวกับนักเรียนมัธยม สไตล์การวาดภาพคล้ายกับการ์ตูนแนวโชโจะ แต่ตาไม่หวานและเป็นประกายเท่า และภาพโดยรวมดูเหมือนจริงมากขึ้น การ์ตูนโจเซจะเล่าเรื่องและมีมุมมองของความรักอย่างสมจริงสมจริงและบางครั้งก็มีเซ็กส์เป็นองค์ประกอบของเรื่อง ผิดกับความรักในการ์ตูนโชโจะซึ่งมักเป็นความรักในอุดมคติในวัยเรียน การ์ตูนโจะเซอีกกลุ่มหนึ่งมีเนื้อหาเกี่ยวกับความรักระหว่างผู้ชายกับผู้ชาย คล้าย ๆ กับการ์ตูนแนวยาโออิ โดยการ์ตูนเหล่านั้นจะมีเนื้อหาสมจริงสมจังกว่าโดยเน้นเรื่องความเป็นจริงในชีวิตเป็นหลัก
ศัพท์มูล
[แก้]มีบางคำที่ใช้สื่อถึงมังงะที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นผู้หญิงวัยผู้ใหญ่:
- เลดีส์คอมิก (ญี่ปุ่น
- レディースコミック)
- ศัพท์แรกที่ใช้ระบุกลุ่มมังงะ[1] ถือเป็นคำแบบ วาเซ-เอโงะ ที่ "สตรี" จะเข้าใจเป็นคำพ้องของ "ผู้หญิง" ซึ่งบ่งบอกถึงการเน้นผู้ชมที่เป็นผู้ใหญ่[2] ต่อมาคำนี้ได้รับความหมายเชิงลบในคริสต์ทศวรรษ 1990 เนื่องมากมีการเชื่อมโยงกับมังงะลามและคุณภาพต่ำ ถึงแม้ว่าความเชื่อมโยงนี้เสื่อมสลายในคริสต์ทศวรรษ 2000[1][3] คำย่อสำหรับเลดีส์คอมิคือ เรดิโกมิ (ญี่ปุ่น: レディコミ; โรมาจิ: redikomi) และในประเทศญี่ปุ่น คำย่อนี้เป็นศัพท์ที่ใช้งานมากที่สุดสำหรับหมวดหมู่มังงะนี้[4][5]
- ยังเลดีส์ (อังกฤษ
- Young ladies; ญี่ปุ่น: ヤングレディース )
- ศัพท์ทาง วาเซ-เอโงะ ที่ระบุหมวดหมู่ตรงกลางระหว่างมังงะสำหรับผู้ใหญ่กับมังงะโชโจะ[6]
- มังงะโจเซ (ญี่ปุ่น
- 女性漫画)
- คิดค้นโดยนักวิจารณ์และนักวิชาการในช่วงปลายคริสต์ทศวรรษ 1990 เพื่อแยกมังงะทั้งหมดที่มีกลุ่มเป้าหมายเป็นผู้หญิงวัยผู้ใหญ่จากมังงะโชโจะ[3] แม้ว่าผู้ชมฝั่งญี่ปุ่นไม่ค่อยนิยมใช้คำนี้[7] แต่ผู้ชมฝั่งตะวันตกใช้คำนี้กันโดยทั่วไป[8]
หมายเหตุ
[แก้]อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Ito 2011, p. 12.
- ↑ Ito 2011, p. 11.
- ↑ 3.0 3.1 Thorn, Rachel. "What Shôjo Manga Are and Are Not: A Quick Guide for the Confused". Matt-Thorn.com. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 18, 2015. สืบค้นเมื่อ March 10, 2022.
- ↑ ดูหนัง18+
- ↑ Ito 2002, p. 69.
- ↑ Ogi 2003, p. 792.
- ↑ Ogi 2003, p. 791.
- ↑ Pham 2010, p. 81.
บรรณานุกรม
[แก้]- Ito, Kinko (August 2002). "The World of Japanese Ladies' Comics: From Romantic Fantasy to Lustful Perversion". The Journal of Popular Culture. Wiley-Blackwell. 36 (1): 68–85. doi:10.1111/1540-5931.00031.
- Ito, Kinko (2009). "New Trends in the Production of Japanese Ladies' Comics: Diversification and Catharsis" (PDF). Japan Studies Review. 13. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ August 1, 2019.
- Ito, Kinko (2010). A Sociology of Japanese Ladies' Comics: Images of the Life, Loves, and Sexual Fantasies of Adult Japanese Women. Edwin Mellen Press. ISBN 978-0-7734-1675-8.
- Ito, Kinko (2011). "Chikae Ide, the Queen of Japanese Ladies' Comics: Her Life and Manga". ใน Perper, Timothy; Cornog, Martha (บ.ก.). Mangatopia: Essays on Manga and Anime in the Modern World. Libraries Unlimited. ISBN 978-1591589082.
- Ogi, Fusami (May 2003). "Female Subjectivity and Shoujo (Girls) Manga (Japanese Comics) : Shoujo in Ladies' Comics and Young Ladies' Comics". The Journal of Popular Culture. Wiley-Blackwell. 36 (4): 780–803. doi:10.1111/1540-5931.00045.
- Pham, Bruno (2010). "Le Manga au Féminin: Shōjo/Josei, La Frontière Floue". ใน Brient, Hervé (บ.ก.). Manga 10,000 Images (ภาษาฝรั่งเศส). H Editions. ISBN 978-2-9531781-4-2.
- Shamoon, Deborah (2004). Williams, Linda (บ.ก.). "Office Sluts and Rebel Flowers: The Pleasure of Japanese Pornographic Comics for Women". Porn Studies: 77–103.
- Shamoon, Deborah (2012). "The Revolution in 1970s Shōjo Manga". Passionate Friendship: The Aesthetics of Girl's Culture in Japan. Honolulu: University of Hawaii Press. ISBN 978-0-82483-542-2.
- Toku, Masami (2015). International Perspectives on Shojo and Shojo Manga: The Influence of Girl Culture. Routledge. ISBN 978-1-31761-075-5.
อ่านเพิ่ม
[แก้]- Clements, Jonathan (2010). "Living Happily Never After in Women's Manga". ใน Steiff, Josef; Barkman, Adam (บ.ก.). Manga & Philosophy. Open Court. ISBN 978-0812696790.
- Jones, Gretchen (2003). "'Ladies' Comics': Japan's Not-So-Underground Market in Pornography for Women". US-Japan Women's Journal English Supplement. 22: 3–30.
- Jones, Gretchen (2005). "Bad Girls Like to Watch: Writing and Reading Ladies' Comics". ใน Miller, Laura; Bardsley, Jan (บ.ก.). Bad Girls of Japan. Palgrave Macmillan. ISBN 978-1403969477.