โรคเหน็บชา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
(เปลี่ยนทางจาก เหน็บชา)
โรคเหน็บชา
Beriberi
บัญชีจำแนกและลิงก์ไปภายนอก
ICD-10E51.1
ICD-9265.0
DiseasesDB14107
MedlinePlus000339
eMedicineped/229 med/221
MeSHD001602

โรคเหน็บชา (อังกฤษ: beriberi) หมายถึงกลุ่มอาการที่เกิดจากการขาดวิตามินบี1 (ไทอามีน) จากอาหารเป็นหลัก โรคเหน็บชาปกติแบ่งเป็นสามอย่างสัมพันธ์กับระบบร่างกายที่เกี่ยวข้องเป็นหลัก (ระบบประสาทนอกส่วนกลางหรือระบบหัวใจหลอดเลือด) หรืออายุของบุคคล (ทารก) โรคเหน็บชาเป็นภาวะที่เกี่ยวข้องกับการขาดไทอามีนชนิดหนึ่งจากหลายชนิดที่อาจเกิดร่วมกัน ได้แก่ โรคสมองเวร์นิคา (กระทบระบบประสาทส่วนกลางเป็นหลัก) กลุ่มอาการคอร์ซาคอฟฟ์ (ภาวะเสียความจำโดยมีอาการแสดงทางจิตเวชอื่น) และกลุ่มอาการเวร์นิคา-คอร์ซาคอฟฟ์ (มีทั้งอาการทางประสาทและจิตเวช)

ในอดีต พบโรคเหน็บชาทั่วไปในภูมิภาคที่รับประทานข้าวขาวขัดสีเป็นหลัก ข้าวชนิดนี้มีการนำเปลือก (husk) ออกเพื่อยืดอายุการเก็บรักษา แต่ยังมีผลข้างเคียงที่ไม่ได้ตั้งใจคือ เอาแหล่งไทอามีนหลักไปด้วย[1]

อ้างอิง[แก้]

  1. Kennedy, Ron (2013). "Doctors' Medical Library – Beriberi (Thiamine Deficiency) (B1 Deficiency)". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2013-08-16. สืบค้นเมื่อ 2016-02-01.

แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]