เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ
Let's Talk About Love
ภาพปกอัลบั้ม เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ
สตูดิโออัลบั้มโดย
เซลีน ดิออน
วางตลาดสหภาพยุโรป 17 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540
สหรัฐ 18 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540
ญี่ปุ่น 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540
แนวเพลงป็อป
ความยาว74:35
ค่ายเพลงโคลัมเบีย โซนี่ บีเอ็มจี
โปรดิวเซอร์Walter Afanasieff, David Foster, Humberto Gatica, Corey Hart, James Horner, George Martin, Billy Pace, Tony Renis, Jim Steinman, Ric Wake
ลำดับอัลบั้มของเซลีน ดิออน
เดอะคอลเลกชัน 1982-1988
(2540) 		เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ
(2540) 		ซีลซูฟฟีเซแดมเม
(2541)
ซิงเกิลจากเล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ
  1. "เทลล์ฮิม"
    จำหน่าย: 3 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540
  2. "บีเดอะแมน"
    จำหน่าย: 13 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540
  3. "เดอะรีซัน"
    จำหน่าย: 8 ธันวาคม พ.ศ. 2540
  4. "มายฮาร์ตวิลโกออน"
    จำหน่าย: 8 ธันวาคม พ.ศ. 2540
  5. "อิมมอร์ทอลิตี"
    จำหน่าย: 8 มิถุนายน พ.ศ. 2541
  6. "เว็นไอนีดยู"
    จำหน่าย: 7 กันยายน พ.ศ. 2541
  7. "ไอเฮตยูเด็นไอเลิฟยู"
    จำหน่าย: 7 กันยายน พ.ศ. 2541
  8. "ไมล์สทูโก (บีฟอร์ไอสลีป)"
    จำหน่าย: 7 กันยายน พ.ศ. 2541
  9. "ทรีตเฮอร์ไลค์อะเลดี"
    จำหน่าย: 29 มีนาคม พ.ศ. 2542

เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ (อังกฤษ: Let's Talk About Love) คืออัลบั้มภาษาอังกฤษชุดที่ 5 ของเซลีน ดิออน และเป็นอัลบั้มที่ 23 เมื่อนับรวมอัลบั้มภาษาฝรั่งเศสด้วย วางจำหน่ายครั้งแรกเมื่อวันที่ 15 พฤศจิกายน พ.ศ. 2540 และออกจำหน่ายอีกครั้งรูปแบบซีดี 3 แผ่นรวมกับอัลบั้มฟอลลิงอินทูยู และ อะนิวเดย์แฮสคัม เมื่อเดือนพฤศจิกายน พ.ศ. 2550 ในยุโรป และแคนาดา และเดือนธันวาคม พ.ศ. 2550 ในออสเตรเลีย นอกจากนี้ยังวางจำหน่ายในสหรัฐอเมริกาเมื่อวันที่ 29 มกราคม พ.ศ. 2551 และที่ญี่ปุ่นวันที่ 29 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2551 อีกด้วย

ข้อมูลอัลบั้ม[แก้]

หลังจากความสำเร็จของเซลีน ดิออนกับอัลบั้ม ฟอลลิงอินทูยู (อังกฤษ: Falling into You) แล้ว เซลีนก็ได้ออกอัลบั้มเล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ โดยทำการบันทึกเสียงที่ลอนดอน, นิวยอร์ก และลอสแองเจนลิส ซึ่งมีแขกรับเชิญพิเศษมากมายในอัลบั้มนี้ อาทิ บาบรา สตรัยซันในเพลง "เทลฮิม" ,วง บีจีส์ ในเพลง "อิมมอร์ทอลิตี", ลูชิอาโน ปาวารอตติ นักร้องโอเปร่าชั้นยอด ในเพลง "ไอเฮทยูเด็นไอเลิฟยู" และนักดนตรีคนอื่นๆอย่างคาโรล์ คิงและเซอร์จอร์จ มาร์ติน โปรดิวเซอร์ของเดอะบีทเทิลส์ มาเป็นโปรดิวเซอร์ในเพลง "เดอะรีซัน", ไบรอัน อดัมในเพลง "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ" และเจมีแคน ไดอานาคิง ร้องเสียงประกอบในเพลง "ทรีดเฮอไลค์อะเลดี้"

ซิงเกิลที่ประสพความสำเร็จสูงสุดในอัลบั้มคือ "มายฮาร์ตวิลโกออน" (อังกฤษ: My Heart Will Go On) เรียบเรียงและอำนวยการสร้างโดยโดยเจมส์ ฮอร์เนอร์ และวอลเตอร์ เพลงประกอบภาพยนตร์รักบรรลือโลกจากเรื่อง ไททานิก เพลงนี้ก้าวขึ้นสู่อันดับ 1 ในหลายประเทศทั่วโลก และกลายเป็นสัญลักษณ์ของเซลีน ดิออน เพลงนี้ได้รับรางวัลออสการ์สาขาเพลงต้นตำรับดีเยี่ยม (ปี ค.ศ. 1998), รางวัลแกรมมีสาขาเพลงแห่งปี (ปี ค.ศ. 1999) และรางวัลอื่นๆอีกมากมาย

เพลง "แวร์อิสเดอเลิฟ" เป็นเพลงสุดท้ายที่บรรจุในอัลบั้มนี้ แทนที่เพลง "อิสน็อตติงสแคร์" ซึ่งจิม สตีนแมนอำนวยการสร้าง ซึ่งการนำออกจากอัลบั้มนี้ยังไม่ทราบเหตุผล โดยโปสเตอร์โฆษณาในเอเชียระบุเพลง "อิสน็อตติงสแคร์" ในรายชื่อเพลง

อัลบั้มนี้ประกอบด้วยเพลงนำกลับมาทำใหม่มากมายอย่าง "ทรีดเฮอไลค์อะเลดี้" (ของไดอานา คิง), "เลิฟอิสออนเดอะเวย์" (ของบิลลี พอร์เตอร์), "เว็นไอนีดยู" (ของ ลีโอ เซเยอ), "ไอเฮทยูเด็นไอเลิฟยู" (เปลี่ยนชื่อมาจากเพลง "เนเวอร์, เนเวอร์, เนเวอร์" ของเชอลี แบซซี ปรับปรุงจากเพลงภาษาอิตาลี "Grande, Grande, Grande" ของ Mina Mazzini) และ "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ" (ปรับปรุงเป็นภาษาอังกฤษจากเพลงภาษาฝรั่งเศส "Puisque Tu Pars" โดยชอง-ชาก โกลด์แมน) "Amar Haciendo el Amor" เป็นเพลงนำมาทำใหม่จากเพลง "ยูออนลีเลิฟวันซ์" บันทึกเสียงโดย บิลลี แมนในปี พ.ศ. 2539

เซลีน ดิออน ได้รับรางวัลสำหรับอัลบั้มและซิงเกิลจากอัลบั้มนี้อย่างมากมาย อย่าง รางวัลแกรมมี, รางวัลออสการ์, อเมริกัน มิวสิก อวอร์ดส์, รางวัลบิลบอร์ดมิวสิก และเวิลด์ มิวสิก อวอร์ดส

นอกจากนี้เซลีน ยังจัดคอนเสิร์ตทัวร์เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟเพื่อสนับสนุนอัลบั้มนี้

ความสำเร็จในชาร์ต[แก้]

ก่อนออกจำหน่ายโซนี่ บีเอ็มจีประกาศว่าจะจัดจำหน่ายอัลบั้มนี้กว่า 10 ล้านแผ่นทั่วโลก (10,750,300 แผ่น) เพื่อที่จะทำให้อัลบั้มนี้เป็นอัลบั้มแห่งปี พ.ศ. 2540 แต่การขายนั้นกลับได้รับความนิยมอย่างสูงในตอนแรก อัลบั้มนี้ขาย และติดชาร์ตทั่วโลก ทำลายสถิติการขายในแคนาดา และประเทศอื่นๆ หลัง 3 สัปดาห์ ในแคนาดา ได้รับการรับรองสถานะเป็น ไดมอนด์ (1,000,000 แผ่น) เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ มียอดขายกว่า 31 ล้านแผ่นทั่วโลก และกลายเป็นอัลบั้มที่ขายดีตลอดกาล (20 ล้านแผ่นภายใน 4 สัปดาห์) ในสำหรับอเมริกาได้อันดับที่ 2 กับอัลบั้มยอดขายดีเด่นในปี พ.ศ. 2540

เพลงยอดนิยมอันดับ 1 "มายฮาร์ตวิลโกออน" ครองชาร์ตอันดับ 1 ทั่วโลก และยังมีซิงเกิลที่ประสพความสำเร็จอื่นๆได้แก่ "เทลฮิม" (อันดับ 1 ในเนเธอร์แลนด์), "บีเดอะแมน" (อันดับ 24 ในญี่ปุ่น), "เดอะรีซัน" (อันดับ 1 ในฝรั่งเศส), "ทูเลิฟยูมอร์" (อันดับ 1 ในญี่ปุ่น), "อิมมอร์ทอลลิตี" (อันดับ 2 ในเยอรมัน), "ไมล์สทูโก (บีฟอร์ไอสลีป)" (อันดับ 40 ในแคนาดา - ชาร์ตเอซี) และ "ทรีดเฮอไลค์อะเลดี้" (อันดับ 16 ในออสเตรีย)


รายชื่อเพลง[แก้]

# ชื่อเพลง ผู้ประพันธ์ ความยาว
1. "เดอะรีซัน" C. King, M. Hudson, G. Wells 5:01
2. "อิมมอร์ทอลิตี" (ร้องกับ บีจีส์) B. Gibb, R. Gibb, M. Gibb 4:11
3. "ทรีดเฮอไลค์อะเลดี้" (ร้องกับไดอานา คิง) D. King], A. Marvel, B. Mann, C. Dion 4:05
4. "วายโอวาย" M. Sharron, D. Sembello 4:50
5. "เลิฟอิสออนเดอะเวย์" P. Zizzo, D. Rich, T. Shafer 4:25
6. "เทลฮิม" (กับบาบรา สตรัยซัน) L. Thompson, W. Afanasieff, D. Foster] 4:51
7. "เว็นไอนีดยู" A. Hammond], C. Bayer Sager 4:12
8. "ไมล์สทูโก (บีฟอร์ไอสลีป)" C. Hart 4:40
9. "อัส" B. Pace 5:47
10. "จัสอะลิตเติลบิดออฟเลิฟ" M. Christensen, A. Roman, A. Jacobson 4:06
11. "มายฮาร์ตวิลโกออน" (เพลงประกอบภาพยนตร์เรื่อง ไททานิค) J. Horner], W. Jennings 4:40
12. "แวร์อิสเดอะเลิฟ" C. Hart 4:55
13. "ไอเฮทยูเด็นไอเลิฟยู" (ร้องกับ ลูชิอาโน ปาวารอตติ) T. Renis, M. Falla, A. Testa, F. Testa, N. Newell 4:42
14. "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ" B. Adams, J.J. Goldman, E. Kennedy 5:12
เพลงพิเศษในสหรัฐอเมริกา
15. "ทูเลิฟยูมอร์" D. Foster, J. Miles 5:28
เพลงพิเศษในแคนาดา
15. "Amar Haciendo el Amor" B. Mann, D. Rich, M. Benito 4:12
เพลงพิเศษในเอเชีย ออสเตรเลีย ยุโรป
15. "Amar Haciendo el Amor" B. Mann, D. Rich, M. Benito 4:12
16. "บีเดอะแมน" D. Foster, J. Miles 4:39


# ชื่อเพลง ผู้ประพันธ์ ความยาว
แผ่นพิเศษในเอเชีย
1. "มายฮาร์ตวิลโกออน" (Richie Jones mix) J. Horner, W. Jennings 4:16
2. "ทูเลิฟยูมอร์" (มิกซ์ของโทนี มอแรน) D. Foster, J. Miles 5:54
3. "บีเดอะแมน" (ฉบับคาราโอเกะ) D. Foster, J. Miles 4:39
4. "ยูนิซัน" (รีมิกซ์) A. Goldmark, B. Roberts 4:04
5. "เลิฟแคนมูฟเมาดทนส์" (สด) D. Warren 5:25

ชาร์ต[แก้]

การรับรองและยอดขาย[แก้]

ประเทศ การรับรอง จำนวนหน่วยที่รับรอง/ยอดขาย
Argentina (CAPIF)[68] 2× Platinum 120,000^
Australia (ARIA)[69] 6× Platinum 420,000^
Austria (IFPI Austria)[70] 2× Platinum 100,000*
Belgium (BEA)[71] 4× Platinum 200,000*
Canada (Music Canada)[73] Diamond 1,700,000[72]
Denmark (IFPI Danmark)[74] 11× Platinum 550,000double-dagger
Finland (Musiikkituottajat)[75] 2× Platinum 97,744[75]
France (SNEP)[77] Diamond 1,327,400[76]
Germany (BVMI)[78] 3× Platinum 1,500,000^
Hong Kong (IFPI Hong Kong)[79][80] 2× Platinum 40,000*
Japan (RIAJ)[81] Million 1,000,000^
Netherlands (NVPI)[82] 5× Platinum 500,000^
New Zealand (RMNZ)[83] 9× Platinum 135,000^
Norway (IFPI Norway)[84] 4× Platinum 200,000*
Poland (ZPAV)[85] 2× Platinum 200,000*
Spain (PROMUSICAE)[38] 4× Platinum 400,000^
Sweden (GLF)[86] 3× Platinum 240,000^
Switzerland (IFPI Switzerland)[87] 6× Platinum 300,000^
United Kingdom (BPI)[88] 6× Platinum 1,984,152[65]
United States (RIAA)[92] Diamond 10,711,000[A]
Uruguay (CUD)[93] Gold 3,000^
สรุป
Europe (IFPI)[94] 10× Platinum 10,000,000*

*ตัวเลขยอดขายขึ้นกับการรับรองอย่างเดียว
^ตัวเลขการจัดส่งขึ้นอยู่กับการรับรองเพียงอย่างเดียว

รางวัล[แก้]

ปี งานประกาศรางวัล รางวัล
2541 รางวัลออสการ์ แด่เจมส์ ฮอร์เนอร์ และวิล เจนนิงส์สำหรับเพลงยอดเยี่ยม "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2541 อเมริกัน มิวสิก อวอร์ดส์ นักร้องป๊อปหญิงยอดนิยม
2541 รางวัลลูกโลกทองคำ แด่เจมส์ ฮอร์เนอร์ และวิล เจนนิงส์สำหรับเพลงต้นตำหรับยอดเยี่ยม "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2541 รางวัลบิลบอดร์ดมิวสิก อัลบั้มศิลปินหญิงแห่งปี "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ"
2541 รางวัลบิลบอดร์ดมิวสิก ซิงเกิลประกอบภาพยนตร์แห่งปี "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2541 รางวัลบิลบอดร์ดมิวสิก ศิลปินอัลบั้มแห่งปี
2541 รางวัลบิลบอดร์ดมิวสิก นักร้องเพลงร่วมสมัยแห่งปี
2541 รางวัลบิลบอดร์ดมิวสิก อัลบั้มแห่งปี "ไททานิค"
2541 รางวัลบิลบอดร์ดมิวสิก อัลบั้มเพลงประกอบภาพยนตร์แห่งปี "ไททานิค"
2541 รางวัลโวตจากผู้ชมของวีเอชวัน ศิลปินหญิงยอดเยี่ยม
2541 รางวัลโวตจากผู้ชมของวีเอชวัน ดีว่าส์แห่งปี
2541 รางวัลโวตจากผู้ชมของวีเอชวัน ศิลปินแห่งปี
2541 รางวัลจากผู้อ่านนิตยสารเพอร์ฟอร์แนซ์ ป๊อปแห่งปี
2541 รางวัลเพลงญี่ปุ่น ประสพความสำเร็จอย่างมาก (ศิลปินสากล) "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2541 รางวัลแกรนด์พิกซ์ญี่ปุ่น รางวัลแผ่นเสียงทองคำสำหรับอัลบั้มเพลงป๊อปสากลแห่งปี "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ"
2541 รางวัลแกรนด์พิกซ์ญี่ปุ่น รางวัลแผ่นเสียงทองคำสำหรับนักร้องแห่งปีเพลงสากล
2541 รางวัลป๊อปคอร์นมิวสิก นักร้องหญิงยอดเยี่ยมแห่งปี
2541 รางวัลอุตสากหรรมดนตรีฮังการี อัลบั้มสากลแห่งปี "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ"
2541 เกียรติยศแห่งแคนาดา Appointed Officer of the Order of Canada for
Outstanding Contribution to the World of contemporary music
2541 เกียรติยศแห่งควิเบก Appointed Officer of the National Order of Quebec
2541 รางวัลโวตจากชาวมัชมิวสิก รางวัลวิดีโอสำหรับศิลปินแคนาดา
2541 รางวัลเอเอ็มไอจีโอ ศิลปินหญิงสากลยอดเยี่ยม
2541 รางวัลแกรนด์พิกซ์ญี่ปุ่น ศิลปินแคนาดายอดขายทั่วโลกยอดเยี่ยมแห่งปี
2542 รางวัลแกรมมี นักร้องหญิงป๊อปเพลงยอดเยี่ยม "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2542 รางวัลแกรมมี เพลงแห่งปี "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2542 รางวัลแกรมมี แด่เจมส์ ฮอร์เนอร์ และวิลล์ เจนนิงส์สำหรับเพลงแห่งปี "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2542 รางวัลแกรมมี แด่เจมส์ ฮอร์เนอร์ และวิลล์ เจนนิงส์ สำหรับบทประพันธ์เพลงยอดเยี่ยมสำหรับภาพยนตร์, โทรทัศน์ และสื่ออื่นๆ "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2542 รางวัลบล็อกบลาสเตอร์ เพลงสำหรับภาพยนตร์ที่เป็นที่ชื่นชอบ "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2542 อเมริกัน มิวสิก อวอร์ดส์ นักร้องป๊อป/ร็อกหญิงแห่งปี
2542 อเมริกัน มิวสิก อวอร์ดส์ นักร้องเพลงรว่มสมัยยอดนิยม
2542 อเมริกัน มิวสิก อวอร์ดส์ เพลงประกอบภาพยนตร์– ไททานิค
2542 รางัวลขวัญใจประชาชน ผู้แสดงหญิงแห่งปี
2542 รางวัลนิตยสารเพอร์ฟอร์แมนซ์ แด่เรอเน แองเจลลิล ผู้จัดการส่วนตัวแห่งปี
2542 รางวัลจูโน่ นักร้องหญิงแห่งปี
2542 รางวัลจูโน่ อัลบั้มแห่งปี "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ"
2542 รางวัลจูโน่ ยอดขายอัลบั้มยอดเยี่ยม "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ"
2542 รางวัลจูโน่ รางวัลความสำเร็จระดับสากล
2542 รางวัลเฟลิกซ์ Félix de l’artiste Québécois S’étant Le Plus Illustré Dans Une Autre Langue Que Le Français
2542 Félix Awards Most Successful Quebecois Artist in a Language Other Than French
2542 วอลค์ออฟเฟม Inducted into Canada’s Walk of Fame
2542 แคนาเดียนบรอดแคสฮอลออฟเฟม Inducted into the Canadian Broadcast Hall of Fame
2542 รางวัลเอคโ ศิลปินหญิงสากลที่ประสพความสำเร็จสูงสุด
2542 รางวัล BAMBI สำหรับยอดขายมากกว่า 10 ล้านแผ่นในเยอรมนี, ออสเตรีย และสวิตเซอร์แลนด์
2542 รางวัลแผ่นเสียงทองคำ ศิลปินแห่งปี (ประเภทดนตรีสากล)
2542 รางวัลแผ่นเสียงทองคำ เพลงแห่งปี (ประเภทดนตรีสากล) "มายฮาร์ตวิลโกออน"
2542 รางวัลดนตรีแอฟริกาใต้ ยอดขายอัลบั้มสากลแห่งปี "เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ"
2542 เวิลด์ มิวสิก อวอร์ดส ศิลปินป๊อปหญิงยอดขายทั่วโลกยอดเยี่ยม
2545 รางวัลบิลบอร์ดละติน รางวัลพิเศษสำหรับ "มายฮาร์ตวิลโกออน" ในฐานะที่เป็นเพลงภาษาอังกฤษเพลงแรกที่ขึ้นชารืตอันดับ 1 ชาร์ตบิลบอร์ดละติน
2546 รางวัล IFPI To Commemorate the Sale 10 Millions Copies of Let's Talk About Love in Europe

นอกจากนี้เซลีน ดิออน ยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงอีก 2 รางวัลจากรางวัลแกรมมี :

  • เพลงนักร้องหญิงแห่งปี – "เทลฮิม" (2541)
  • อัลบั้มป๊อปแห่งปี – เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ (2542)

เซลีน ดิออน ยังได้รับการเสนอชื่อเข้าชิงอีก 2 รางวัลจากอเมริกัน มิวสิก อวอร์ดส์:

  • ศิลปินเพลงร่วมสมัย (2541)
  • อัลบั้มป๊อปร็อกที่ชื่นชอบ- เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ (2542)

หมายเหตุ[แก้]

  1. ↑ As of February 2013, Let's Talk About Love has sold 9,601,000 copies in the United States according to Nielsen SoundScan,[89] with an additional 1,110,000 units sold at BMG Music Club.[90] SoundScan does not count albums sold through clubs like the BMG Music Service, which were significantly popular in the 1990s.[91]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Australiancharts.com – Céline Dion – Let's Talk About Love". Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  2. ↑ "Austriancharts.at – Céline Dion – Let's Talk About Love" (ภาษาเยอรมัน). Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  3. ↑ "Ultratop.be – Céline Dion – Let's Talk About Love" (ภาษาดัตช์). Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  4. ↑ "Ultratop.be – Céline Dion – Let's Talk About Love" (ภาษาฝรั่งเศส). Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  5. ↑ "Top RPM Albums: Issue 3394". RPM. Library and Archives Canada. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  6. ↑ "Celine Dion Chart History (Canadian Albums)". Billboard. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  7. ↑ "Top National Sellers: Czech Republic" (PDF). Music & Media. 28 March 1998. p. 15. สืบค้นเมื่อ 4 May 2019.
  8. ↑ "Top National Sellers: Denmark" (PDF). Music & Media. 16 May 1998. p. 12. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
  9. ↑ "Dutchcharts.nl – Céline Dion – Let's Talk About Love" (ภาษาดัตช์). Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  10. ↑ "European Top 100 Albums" (PDF). Music & Media. 6 December 1997. p. 13. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
  11. ↑ "Celine Dion: Let's Talk About Love" (ภาษาฟินแลนด์). Musiikkituottajat – IFPI Finland. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  12. ↑ "Lescharts.com – Céline Dion – Let's Talk About Love". Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  13. ↑ "Offiziellecharts.de – Céline Dion – Let's Talk About Love" (ภาษาเยอรมัน). GfK Entertainment Charts. สืบค้นเมื่อ 4 September 2016.
  14. ↑ 14.0 14.1 "Top National Sellers" (PDF). Music & Media. 27 December 1997. p. 19. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
  15. ↑ "Album Top 40 slágerlista – 1998. 9. hét" (ภาษาฮังการี). MAHASZ. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  16. ↑ "Top National Sellers: Ireland" (PDF). Music & Media. 6 December 1997. p. 14. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
  17. ↑ "Top National Sellers: Italy" (PDF). Music & Media. 14 February 1998. p. 12. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
  18. ↑ セリーヌ・ディオンのアルバム売り上げランキング (ภาษาญี่ปุ่น). Oricon. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 26 October 2014. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  19. ↑ "Hits of the World" (PDF). Billboard. 27 December 1997. p. 61. สืบค้นเมื่อ 10 May 2015.
  20. ↑ "Charts.nz – Céline Dion – Let's Talk About Love". Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  21. ↑ "Norwegiancharts.com – Céline Dion – Let's Talk About Love". Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  22. ↑ "Palmarès des ventes d'albums au Québec" (ภาษาฝรั่งเศส). BAnQ. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2018-08-09. สืบค้นเมื่อ 12 March 2019.
  23. ↑ "Official Scottish Albums Chart Top 100". Official Charts Company. สืบค้นเมื่อ 13 May 2015.
  24. ↑ "Top National Sellers: Spain" (PDF). Music & Media. 13 December 1997. p. 19. สืบค้นเมื่อ 5 May 2019.
  25. ↑ "Swedishcharts.com – Céline Dion – Let's Talk About Love". Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  26. ↑ "Swisscharts.com – Céline Dion – Let's Talk About Love". Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  27. ↑ "Official Albums Chart Top 100". Official Charts Company. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  28. ↑ "Celine Dion Chart History (Billboard 200)". Billboard. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  29. ↑ "ARIA Charts - End Of Year Charts - Top 100 Albums 1997". ARIA. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  30. ↑ "Jaaroverzichten 1997" (ภาษาดัตช์). Ultratop. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  31. ↑ "Rapports annueles 1997" (ภาษาฝรั่งเศส). Ultratop. สืบค้นเมื่อ 1 July 2014.
  32. ↑ "Chart of the Year 1997". Mogens Nielsen. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 December 2014. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  33. ↑ "Jaaroverzichten - Album 1997" (ภาษาดัตช์). Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  34. ↑ "Year in Focus" (PDF). Music & Media. 27 December 1997. p. 7. สืบค้นเมื่อ 2 May 2019.
  35. ↑ "Tops de l'année - Top Albums 1997" (ภาษาฝรั่งเศส). Syndicat National de l'Édition Phonographique. สืบค้นเมื่อ 11 June 2020.
  36. ↑ "Top 100 Album-Jahrescharts" (ภาษาเยอรมัน). GfK Entertainment. สืบค้นเมื่อ 5 June 2015.
  37. ↑ "Top Selling Albums of 1997". RIANZ. สืบค้นเมื่อ 7 May 2015.
  38. ↑ 38.0 38.1 38.2 Fernando Salaverri (September 2005). Sólo éxitos: año a año, 1959–2002 (1st ed.). Spain: Fundación Autor-SGAE. ISBN 84-8048-639-2.
  39. ↑ "End of Year Album Chart Top 100 - 1997". Official Charts Company. สืบค้นเมื่อ 16 May 2015.
  40. ↑ "ARIA Charts - End Of Year Charts - Top 100 Albums 1998". ARIA. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  41. ↑ "Jahreshitparade Alben 1998" (ภาษาเยอรมัน). Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  42. ↑ "Jaaroverzichten 1998" (ภาษาดัตช์). Ultratop. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  43. ↑ "Rapports annueles 1998" (ภาษาฝรั่งเศส). Ultratop. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  44. ↑ "Top Albums/CDs - Volume 68, No. 12, December 14 1998". RPM. 14 December 1998. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  45. ↑ "Int'l Outreach Pays Off" (PDF). Billboard. 14 August 1999. p. 111. สืบค้นเมื่อ 16 May 2015.
  46. ↑ "Chart of the Year 1998". Mogens Nielsen. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 December 2014. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  47. ↑ "Jaaroverzichten - Album 1998" (ภาษาดัตช์). Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  48. ↑ "Year in Focus" (PDF). Music & Media. 19 December 1998. p. 8. สืบค้นเมื่อ 2 May 2019.
  49. ↑ "Tops de l'année - Top Albums 1998" (ภาษาฝรั่งเศส). Syndicat National de l'Édition Phonographique. สืบค้นเมื่อ 11 June 2020.
  50. ↑ "Top 100 Album-Jahrescharts" (ภาษาเยอรมัน). GfK Entertainment. สืบค้นเมื่อ 5 June 2015.
  51. ↑ "1998年 アルバム年間TOP100" [Oricon Year-end Albums Chart of 1998] (ภาษาญี่ปุ่น). สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  52. ↑ "Top Selling Albums of 1998". RIANZ. สืบค้นเมื่อ 7 May 2015.
  53. ↑ "Topp 40 Album Vinter 1998" (ภาษานอร์เวย์). VG-lista. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 19 August 2014. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  54. ↑ "Swiss Year-end Charts 1998". Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  55. ↑ "End of Year Album Chart Top 100 - 1998". Official Charts Company. สืบค้นเมื่อ 16 May 2015.
  56. ↑ "1998: Billboard 200 Albums". Billboard. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  57. ↑ "Najlepiej sprzedające się albumy w W.Brytanii w 1999r" (ภาษาโปแลนด์). Z archiwum...rocka. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 September 2012. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  58. ↑ "1999: Billboard 200 Albums". Billboard. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  59. ↑ "Myydyimmät ulkomaiset albumit vuonna 2000" (ภาษาฟินแลนด์). Musiikkituottajat – IFPI Finland. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2015-05-11. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  60. ↑ "Bestenlisten - 90er-Album" (ภาษาเยอรมัน). Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  61. ↑ "Top Pop Albums of the '90s" (PDF). Billboard. 25 December 1999. p. 20. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  62. ↑ Karen Bliss (29 June 2017). "Canada 150: Celine Dion & Shania Twain Lead Nielsen Music Canada's Top Canadian Artists Chart". Billboard. สืบค้นเมื่อ 29 June 2017.
  63. ↑ "Les Meilleures Ventes de CD / Albums "Tout Temps"" (ภาษาฝรั่งเศส). InfoDisc. สืบค้นเมื่อ 29 March 2019.
  64. ↑ "Ireland's Top 50 biggest female artist albums". Official Charts Company. สืบค้นเมื่อ 23 March 2019.
  65. ↑ 65.0 65.1 Bill Harris (17 November 2006). "Queen rules - in album sales". Jam!. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 29 June 2012. สืบค้นเมื่อ 17 November 2006.{{cite web}}: CS1 maint: bot: original URL status unknown (ลิงก์)
  66. ↑ "Greatest of All Time Billboard 200 Albums". Billboard. สืบค้นเมื่อ 18 January 2016.
  67. ↑ "Greatest of All Time Billboard 200 Albums by Women". Billboard. สืบค้นเมื่อ 29 April 2019.
  68. ↑ "Discos de Oro y Platino" (ภาษาสเปน). CAPIF. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 6 July 2011. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  69. ↑ "ARIA Charts – Accreditations – 1998 Albums" (PDF). Australian Recording Industry Association. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  70. ↑ "Austrian album certifications – Celine Dion – Let's Talk About Love" (ภาษาเยอรมัน). IFPI Austria. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  71. ↑ "Ultratop − Goud en Platina – albums 1998". Ultratop. Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  72. ↑ Larry LeBlanc (26 December 1998). "Seagram, Dion Led Canadian Biz" (PDF). Billboard. p. 61. สืบค้นเมื่อ 11 June 2020.
  73. ↑ "Canadian album certifications – Celine Dion – Let's Talk About Love". Music Canada. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  74. ↑ "Danish album certifications – Celine Dion – Let's Talk About Love". IFPI Danmark. สืบค้นเมื่อ 8 October 2019.
  75. ↑ 75.0 75.1 "Celine Dion" (ภาษาฟินแลนด์). Musiikkituottajat – IFPI Finland. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  76. ↑ "Les Meilleures Ventes de CD / Albums "Tout Temps"" (ภาษาฝรั่งเศส). InfoDisc. สืบค้นเมื่อ 17 April 2016.
  77. ↑ "French album certifications – Celine Dion – Let?s Talk About Love" (ภาษาฝรั่งเศส). Syndicat National de l'Édition Phonographique. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  78. ↑ "Gold-/Platin-Datenbank (Celine Dion; 'Let's Talk About Love')" (ภาษาเยอรมัน). Bundesverband Musikindustrie. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  79. ↑ "1997 International Platinum Disc". IFPI HK. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 October 2007. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  80. ↑ "1998 International Platinum Disc". IFPI HK. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 October 2007. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  81. ↑ "Japanese album certifications" (ภาษาญี่ปุ่น). Recording Industry Association of Japan. สืบค้นเมื่อ 5 August 2014. Select 1998年5月 on the drop-down menu
  82. ↑ "Dutch album certifications – Celine Dion – Let's Talk About Love" (ภาษาดัตช์). Nederlandse Vereniging van Producenten en Importeurs van beeld- en geluidsdragers. สืบค้นเมื่อ 28 July 2006. Enter Let's Talk About Love in the "Artiest of titel" box. Select 1997 in the drop-down menu saying "Alle jaargangen".
  83. ↑ Dean Scapolo (2007). The Complete New Zealand Music Charts 1966-2006. RIANZ. ISBN 978-1-877443-00-8.
  84. ↑ "IFPI Norsk platebransje" (ภาษานอร์เวย์). IFPI Norway. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 25 July 2012. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  85. ↑ "Wyróżnienia – Platynowe płyty CD - Archiwum - Przyznane w 1998 roku" (ภาษาโปแลนด์). Polish Society of the Phonographic Industry. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  86. ↑ "Guld- och Platinacertifikat − År 1999" (PDF) (ภาษาสวีเดน). IFPI Sweden. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2011-05-17. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  87. ↑ "The Official Swiss Charts and Music Community: Awards (Dion; 'Let's Talk About Love')". IFPI Switzerland. Hung Medien. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  88. ↑ "British album certifications – Celine Dion – Let's Talk About Love". British Phonographic Industry. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014. Select albums in the Format field. Select Platinum in the Certification field. Type Let's Talk About Love in the "Search BPI Awards" field and then press Enter.
  89. ↑ Paul Grein (20 February 2013). "Week Ending Feb. 17, 2013. Albums: Mumford's Grammy Surge". Yahoo!. สืบค้นเมื่อ 29 April 2019.
  90. ↑ Barry David (18 February 2003). "Shania, Backstreet, Britney, Eminem and Janet Top All Time Sellers". Music Industry News Network. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 November 2018. สืบค้นเมื่อ 29 April 2019.
  91. ↑ Keith Caulfield (25 January 2008). "Ask Billboard". Billboard. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 January 2019. สืบค้นเมื่อ 29 April 2019.
  92. ↑ "American album certifications – Celine Dion – Let's Talk About Love". Recording Industry Association of America. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  93. ↑ "Premios – 1999" (ภาษาสเปน). Cámara Uruguaya del Disco. สืบค้นเมื่อ 28 July 2014.
  94. ↑ "IFPI Platinum Europe Awards: Best-selling albums in Europe over the past decade (1998-2007)" (PDF). IFPI. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 25 July 2013. สืบค้นเมื่อ 18 August 2014.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เล็ตส์ทอล์กอะเบาต์เลิฟ&oldid=11201023"