โคลัมเบียเรเคิดส์

โคลัมเบียเรเคิดส์
โคลัมเบียเรเคิดส์
บริษัทแม่	โซนี่มิวสิกเอ็นเตอร์เทนเมนต์; (1988–2004, 2008–ปัจจุบัน); บริษัทกราโฟโฟนโคลัมเบีย; (5 ตุลาคม 1925–31 มีนาคม 1931); บริษัท Grigsby-Grunow; (ปลายปี 1931–1934); บรรษัทอเมริกันเรเคิดส์; (1934–1938); ซีบีเอส; (1938–1988); โซนี บีเอ็มจี; (2004–2008);
ก่อตั้ง	15 มกราคม 1889; 134 ปีก่อน (ในชื่อ บริษัทแผ่นเสียงโคลัมเบีย)
ผู้ก่อตั้ง	เอ็ดเวิร์ด ดี. อีสต์ตัน
จัดจำหน่าย	โซนี่มิวสิกเอ็นเตอร์เทนเมนต์
แนวเพลง	หลากหลาย
ประเทศต้นกำเนิด	สหรัฐ
ที่ตั้ง	รัฐนิวยอร์ก สหรัฐ
เว็บไซต์	www.columbiarecords.com

โคลัมเบียเรเคิดส์ (อังกฤษ: Columbia Records) เป็นค่ายเพลงอเมริกัน ภายใต้โซนี่มิวสิกเอ็นเตอร์เทนเมนต์ ก่อตั้งขึ้นเมื่อวันที่ 15 มกราคม พ.ศ. 2432 โดยพัฒนามาจาก บริษัทกราโฟโฟนอเมริกัน ซึ่งเป็นบริษัทสืบทอดจาก โวลตากราโฟโฟน โดยโคลัมเบียเรเคิดส์เป็นเครื่องหมายการค้าในการบันทึกเสียง (ค่ายเพลง) ที่เก่าแก่ที่สุดที่ยังเหลืออยู่ในปัจจุบัน^[1]^[2]^[3] และเป็นค่ายเพลงขนาดใหญ่เป็นอันดับสองของสหรัฐอเมริกา^[4]

ศิลปินที่เคยมีผลงานกับโคลัมเบียเรเคิดส์ ได้แก่ เอซี/ดีซี, อะเดล, แอโรสมิธ, หลุยส์ อาร์มสตรอง, เคาท์ เบซี, โทนี เบนเนต, เลนนาร์ด เบิร์นสไตน์, บียอนเซ่ โนวส์, มารายห์ แครี, จอห์นนี แคช, โรสแมรี คลูนีย์, ลีโอนาร์ด โคเฮน, เอลวิส คอสเทลโล, ไมลส์ เดวิส, นีล ไดอะมอนด์, เซลีน ดิออน, บ็อบ ดิลลัน, เอิร์ธ, วินด์แอนด์ไฟร์, ดุค เอลลิงตัน, บิลลี ฮอลิเดย์, วลาดิมีร์ โฮโรวิตซ์, บิลลี โจเอล, รอเบิร์ต จอห์นสัน, แจนิส จอปลิน, โยโย มา, จอร์จ ไมเคิล, ทีโลเนียส มังค์, วิลลี เนลสัน, นิวยอร์กฟิลฮาร์มอนิก, พิงก์ฟลอยด์, แฟรงก์ ซินาตรา, ไซมอนแอนด์การ์ฟังเกล, บรูซ สปริงส์ทีน, บาร์บรา สไตรแซนด์, เจมส์ เทย์เลอร์, แอนดี วิลเลียมส์, บิล วิเทอส์ เป็นต้น

อ้างอิง[แก้]

↑ Nielsen Business Media, Inc. (September 17, 1955). Billboard. Nielsen Business Media, Inc. p. 35. ISSN 0006-2510.
↑ Ben Sisario (October 30, 2012). "From One Mine, the Gold of Pop History". The New York Times. สืบค้นเมื่อ February 28, 2013.
↑ "125 Years of Columbia Records - An Interactive Timeline". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 14, 2017. สืบค้นเมื่อ November 8, 2016.
↑ "Emile Berliner and the Birth of the Recording Industry: The Gramophone". สืบค้นเมื่อ November 8, 2016.

บทความเกี่ยวกับเพลง ดนตรี หรือ เครื่องดนตรีนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล
ดูเพิ่มที่ สถานีย่อย:ดนตรี

[1] Nielsen Business Media, Inc. (September 17, 1955). Billboard. Nielsen Business Media, Inc. p. 35. ISSN 0006-2510.

[2] Ben Sisario (October 30, 2012). "From One Mine, the Gold of Pop History". The New York Times. สืบค้นเมื่อ February 28, 2013.

[3] "125 Years of Columbia Records - An Interactive Timeline". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ November 14, 2017. สืบค้นเมื่อ November 8, 2016.

[4] "Emile Berliner and the Birth of the Recording Industry: The Gramophone". สืบค้นเมื่อ November 8, 2016.

[1]

[2]

[3]

[4]