ข้ามไปเนื้อหา

เดอะคอส์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เดอะคอส์
ที่เกิดไอร์แลนด์
แนวเพลงป็อป, ร็อก, เคลติก
ช่วงปีค.ศ. 1990 - ปัจจุบัน
ค่ายเพลง143 Records
Lava Records
Atlantic Records
Warner Music Group
สมาชิกจิม คอร์
ชารอน คอร์
แคโรไลน์ คอร์
แอนเดรีย คอร์
เว็บไซต์thecorrswebsite.com

เดอะคอส์ (อังกฤษ: The Corrs) เป็นวงดนตรี 4 พี่น้องจากประเทศไอร์แลนด์ มียอดขายอัลบั้มกว่า 30 ล้านแผ่นทั่วโลก[1] โดยมีเพลงดังอย่าง What Can I Do, Dreams และ Breathless เป็นต้น ในปี 2005 เดอะคอส์ ได้รับพระราชทานเครื่องราชอิสริยาภรณ์ (MBE) จากสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 เนื่องจากความสามารถทางดนตรี รวมถึงการออกแสดงหรือทำกิจกรรมเพื่อหาเงินช่วยเหลือในงานการกุศลต่าง ๆ[2]

สมาชิก

[แก้]

ทั้ง 4 พี่น้องเกิดใน ดันดอล์ก มณฑลเลาท์ ประเทศไอร์แลนด์ เป็นลูกของนักดนตรี เจอร์รี่ กับ จีน คอร์ และเป็นหลานของ ปีเตอร์ คอร์ (มีศักดิ์เป็นลุง) อดีตนักฟุตบอลอาชีพที่เคยเล่นให้กับสโมสรเอฟเวอร์ตัน และทีมชาติไอร์แลนด์

ช่วงปลายปี 1995 ทางวงได้เพิ่มนักดนตรีอีก 2 คนคือ แอนโธนี เดรนแนน (กีตาร์) และ คีธ ดัฟฟี (กีตาร์เบส) ต่อมาในช่วงปี 2004 เจสัน ดัฟฟี น้องชายของ คีธ ดัฟฟี ได้เข้าวงมาเล่นกลองและเพอร์คัชชันแทนในช่วงที่แคโรไลน์ไม่สามารถเล่นกลอง หรือไปร่วมออกทัวร์คอนเสิร์ตได้ และมี คีแรน ไคลี เล่นแอกคอร์เดียน กับ คีย์บอร์ด

ประวัติ

[แก้]

เนื่องจากพ่อและแม่เป็นนักร้องนักดนตรี ทั้ง 4 พี่น้องจึงได้คลุกคลีอยู่กับดนตรีมาตั้งแต่สมัยเด็ก ๆ พวกเขาได้รับการสอนเปียโนจากเจอร์รี ผู้เป็นพ่อ และมักฝึกร้องเพลง-เล่นดนตรีกันในห้องนอนของจิม พี่ชายคนโตอยู่เสมอ ในปี 1990 สี่พี่น้องได้เริ่มก่อตั้งวง เดอะคอส์ ขึ้น เพื่อเข้ารับการทดสอบคัดเลือกตัวแสดงประกอบสำหรับเข้าฉากในภาพยนตร์เรื่อง The Commitments ของผู้กำกับ อลัน ปาร์คเกอร์ โดยจิม ชารอน แคโรไลน์ รับบทเล็ก ๆ เป็นวงดนตรีไอริชในเรื่อง ส่วนแอนเดรีย ได้แสดงเป็นน้องสาวของพระเอก และมีบทพูดด้วยเล็กน้อย จากผลงานชิ้นนี้ทำให้พวกเขาได้พบกับ จอห์น ฮิวจ์ส ผู้รับหน้าที่จัดหาตัวแสดงให้กับภาพยนตร์ในขณะนั้น และกลายเป็นผู้จัดการของวง เดอะคอส์ ในเวลาต่อมา

4 พี่น้อง เดอะคอส์ เริ่มประสบความสำเร็จจากการได้แสดงเพลง "Runaway" ซิงเกิลแรกของพวกเขาในรายการ The Late Late Show ในช่วงปี 1993 แต่อย่างไรก็ตาม นอกจากในบ้านเกิดอย่างไอร์แลนด์แล้ว ชื่อเสียงของวงก็ยังไม่เป็นที่รู้จักมากนัก จนกระทั่งในปี 1994 เมื่อ จีน เคนเนดี สมิธ เอกอัคราชทูตอเมริกันประจำประเทศได้เห็นการแสดงของ เดอะคอส์ ที่บาร์เวียลานซ์มิวสิค ในเมืองดับลิน เธอจึงเชิญให้พวกเขาไปแสดงในงานฟุตบอลโลกปี 1994 ที่เมืองบอสตัน สหรัฐอเมริกา โดยก่อนถึงกำหนดกลับไอร์แลนด์ ทั้ง 4 พี่น้องได้ใช้เวลาระหว่างนั้น ตระเวนหาบริษัทแผ่นเสียงที่สนใจจะรับพวกเขาไว้ในสังกัด ซึ่งเจสัน ฟลอม รองประธานบริษัทแอตแลนติกเรคคอร์ดส ในเครือวอร์เนอร์มิวสิกกรุ๊ป แสดงท่าทีให้ความสนใจพวกเขา นี่จึงเป็นส่วนที่ทำให้ เดอะคอส์ ได้พบกับ เดวิด ฟอสเตอร์ โปรดิวเซอร์และนักแต่งเพลงผู้มีชื่อเสียง จากนั้นก็ได้เซ็นสัญญาเข้าเป็นศิลปินในสังกัดแอตแลนติกเรคคอร์ดส รวมทั้งได้แสดงเป็นวงเปิดในคอนเสิร์ตเวิลด์ทัวร์ของ เซลิน ดิออน ในปี 1996 ด้วย[3]

อัลบั้มแรก Forgiven, Not Forgotten ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมากในไอร์แลนด์ ออสเตรเลีย สเปน และสวีเดน นอกจากนี้ยังได้ข้ามมาดังในอังกฤษ และแคนาดาด้วย

ในปี 1997 อัลบั้ม Talk On Corners นอกจากจะประสบความสำเร็จในไอร์แลนด์แล้ว ยังดังในอังกฤษด้วยยอดขายระดับ 9 Platinum ขึ้นอันดับ 1 บนชาร์ตอัลบั้มในประเทศอังกฤษ รวมถึงในประเทศอื่น ๆ และมียอดขายถึงหลัก Gold ในสหรัฐอเมริกา อัลบั้มนี้มีเพลงดังอย่าง "Dreams" เพลงเก่าของ ฟลีทวูด แมค, "What Can I Do?" และ "So Young"

ในปี 2000 อัลบั้ม In Blue มีเพลงฮิตอันดับ 1 ในอังกฤษเพลงแรกของวง คือเพลง "Breathless" [4]

ในปี 2001 ออกอัลบั้มรวมฮิต Best of The Corrs ซึ่งมีเพลง "All The Love In The World" และ "Would You Be Happier"

(จากซ้ายไปขวา) ชารอน แอนเดรีย และจิม ในคอนเสิร์ตที่กรุงเจนีวา เมื่อปี 2004

ในปี 2004 กับอัลบั้มชุดที่ 4 Borrowed Heaven มีเพลงฮิตอันดับ 6 ในอังกฤษเพลง "Summer Sunshine"

เดอะคอส์ ยังได้อัดเสียงร่วมกับ จอช โกรแบน ในเพลง Canto Alla Vita นอกจากนี้ยังได้ร่วมงานกับศิลปินดัง ๆ อย่าง ร็อด สจวร์ต, อเลฮานโดร แซนส์, รอน วู้ด จากวง เดอะโรลลิ่งสโตนส์, เชอริล โครว์ ในเพลง "C'mon, C'mon" และ โบโน จากวง U2

ในปี 2005 ออกอัลบั้ม Home เป็นอัลบั้มเพลงแบบไอริชดั้งเดิม ซึ่งส่วนใหญ่คัดมาจากหนังสือเพลงที่แม่ของ 4 พี่น้องซึ่งเสียชีวิตไปแล้วเขียนเอาไว้[5]

กรกฎาคม 2005 เดอะคอส์ ได้ร่วมคอนเสิร์ตระดับโลก Live 8 ที่เมืองเอดินบะระ โดยได้ร่วมแสดงกับ โบโน ในเพลง "One" ด้วย

มีนาคม 2006 เดอะคอส์ ตัดสินใจหยุดพักงานเพลง เนื่องจากอยากมีเวลาให้กับครอบครัว และแยกย้ายกันไปทำงานในด้านอื่น ๆ[6]

ผลงาน

[แก้]
ดูรายละเอียดที่ ผลงานของเดอะคอส์

สตูดิโออัลบั้ม

[แก้]
  • Forgiven, Not Forgotten (1995)
  • Talk On Corners (1997)
  • In Blue (2000)
  • Borrowed Heaven (2004)
  • Home (2005)
  • White Light (2015)
  • Jupiter Calling (2017)

อัลบั้มรวม

[แก้]
  • The Best of The Corrs (2001)
  • Dreams: The Ultimate Corrs Collection (2006)

อัลบั้มแสดงสด

[แก้]
  • The Corrs - Live (1997) - ออกวางขายในญี่ปุ่นเท่านั้น
  • The Corrs Unplugged (1999)
  • VH1 Presents: The Corrs, Live In Dublin (2002) - ออกวางขายในอเมริกาเท่านั้น

รางวัล

[แก้]

รางวัลทางดนตรีที่ เดอะคอส์ เคยได้รับ[7]

ค.ศ. 1993
  • กุมภาพันธ์ : CARA Awards - Best New Comers
ค.ศ. 1996
  • มีนาคม : IRMA Awards - Best New Irish Act
ค.ศ. 1997
  • พฤศจิกายน : Premios Amigo - Best International Album (Forgiven, Not Forgotten)
  • ธันวาคม : Irish National Entertainment Awards - Best Irish Group
ค.ศ. 1998
  • พฤศจิกายน : Premios Amigo - Best International Group, Best International Album (Talk On Corners)
  • ธันวาคม : HMV Awards - HMV International Awards
ค.ศ. 1999
  • กุมภาพันธ์ : Brit Awards - Best International Group
  • พฤษภาคม : World Music Awards - World's Biggest-Selling Irish Act
  • ตุลาคม : Heineken-Hot Press Awards - Best Live Performance In Ireland by an Irish Act (Live at Landsdowne Road), Best Female Singer (แอนเดรีย)
ค.ศ. 2000
  • เมษายน : Capital FM's London Awards - London's Favourite International Group
  • มิถุนายน : Singapore Radio Music Awards - Best Pop Group
  • พฤศจิกายน : My VH1 Music Awards - Best Kept Secret
ค.ศ. 2001
  • มกราคม : NRJ Music Awards - Best International Band
  • เมษายน : Capital FM's London Awards - Concert Capital Award
ค.ศ. 2002
  • เมษายน : HotPress Irish Music Awards - Industry Awards (จอห์น ฮิวจ์ส), Rory Gallagher Musician Awards (แคโรไลน์), Best Pop Act
  • กันยายน : BMI Awards (2001 Pop Award)
ค.ศ. 2003
  • กุมภาพันธ์ : Irish World Awards - Best International Pop Act
ค.ศ. 2004
  • สิงหาคม : Big Buzz Awards - The Pepsi Award For Best Irish Act
ค.ศ. 2005
  • กันยายน : Big Buzz Awards - Best Irish Pop Act [8]
  • พฤศจิกายน : Ondas Awards - Special Jury Award[9]

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ Dreams: The Ultimate Corrs Collection เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน warnermusic.co.th
  2. ↑ Ahern, Bertie Award of Honorary MBE to the Corrs, Roinn an Taoisigh, 7 พฤศจิกายน 2005
  3. ↑ Biography:The Corrs Allmusic.com
  4. ↑ Singer sues for Corrs’ No 1 hit[ลิงก์เสีย] The Sunday Times :March 20, 2005
  5. ↑ Where you live เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน warnermusic.co.th
  6. ↑ Daniel Kilkelly "No new material planned for The Corrs" เก็บถาวร 2007-02-03 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, Digital Spy, 25 มีนาคม 2006
  7. ↑ Premios de THE CORRS เก็บถาวร 2007-08-11 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, disfrutaloscorrs.com
  8. ↑ Big Buzz Magazine - THE WINNERS AND NOMINEES 2005 เก็บถาวร 2007-08-07 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, bigbuzzireland.com
  9. ↑ PREMIOS ONDAS 2005 NACIONALES MÚSICA เก็บถาวร 2007-09-28 ที่ เวย์แบ็กแมชชีน, premiosondas.com

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=เดอะคอส์&oldid=12236113"