เดลตา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
เดลตา
อักษรกรีก
Αα แอลฟา Νν นิว
Ββ บีตา Ξξ ไซ
Γγ แกมมา Οο โอไมครอน
Δδ เดลตา Ππ พาย
Εε เอปไซลอน Ρρ โร
Ζζ ซีตา Σσς ซิกมา
Ηη อีตา Ττ เทา
Θθ ทีตา Υυ อิปไซลอน
Ι ι ℩ ไอโอตา Φφ ฟาย
Κκ แคปปา Χχ ไค
Λλ แลมดา Ψψ พไซ
Μμ มิว Ωω โอเมกา
ใกล้คลาสสิก
Ϝϝ เวา ϘϙϞϟ คอปปา
Ϻϻ แซน ͲͲϠϡ แซมไพ
Ϛϛ สติกมา Ͱͱ ฮีตา
Ϸϸ โช

เครื่องหมายเสริมอักษร

เดลตา[1] (อังกฤษ: delta; กรีก: δέλτα, ตัวใหญ่ Δ, ตัวเล็ก δ) เป็นอักษรกรีกตัวที่ 4 และมีค่าของเลขกรีกเท่ากับ 4 ใช้แทนตัวอักษร d เมื่อมีการใช้งานแทนแล้ว

การใช้ตัวพิมพ์ใหญ่[แก้]

  • ใช้ในการแทนตัวแปรค่าความเปลี่ยนแปลงใด ๆ ในทางคณิตศาสตร์และวิทยาศาสตร์ เช่น Q = mcΔt (คิว เท่ากับ เอ็ม-ซี-เดลตา-ที) Δt ในที่นี้หมายถึงค่าความเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ (temperature; t) สันนิษฐานมาจากคำว่า "difference" ในภาษาอังกฤษ

อ้างอิงและเชิงอรรถ[แก้]

  1. เทียบกับศัพท์บัญญัติราชบัณฑิตยสถาน เช่น epsilon-delta notation = สัญกรณ์เอปไซลอน-เดลตา