เก็นโตกุ

964–968	โคโฮ
968–970	อันนะ
970–973	เท็นโรกุ
973–976	เท็นเอ็ง
976–978	โจเง็ง
978–983	เท็งเง็ง
983–985	เอกัง
985–987	คันนะ
987–988	เอเอ็ง
988–990	เอโซะ
990–995	โชเรียกุ
995–999	โชโตกุ
999–1004	โชโฮ
1004–1012	คันโก
1012–1017	โชวะ
1017–1021	คันนิน
1021–1024	จีอัง
1024–1028	มันจุ
1028–1037	โชเง็ง
1037–1040	โชเรียกุ

806–810	ไดโด
810–824	โคนิง
824–834	เท็นโจ
834–848	โจวะ
848–851	คาโช
851–854	นินจู
854–857	ไซโก
857–859	เท็งอัง
859–877	โจงัง
877–885	กังเงียว
885–889	นินนะ
889–898	คัมเปียว
898–901	โชไต
901–923	เอ็งงิ
923–931	เอ็นโจ
931–938	โจเฮ
938–947	เท็งเงียว
947–957	เท็นเรียกุ
957–961	เท็นโตกุ
961–964	โอวะ

645–650	ไทกะ
650–654	ฮากูจิ
686–686	ชูโจ
701–704	ไทโฮ
704–708	เคอุง
708–715	วาโด
นาระ
715–717	เรกิ
717–724	โยโร
724–729	จินกิ
729–749	เท็มเปียว
749	เท็มเปียว-คัมโป
749–757	เท็มเปียว-โชโฮ
757–765	เท็มเปียว-โฮจิ
765–767	เท็มเปียว-จิงโงะ
767–770	จิงโงะ-เคอุง
770–781	โฮกิ
781–782	เท็นโอ
782–806	เอ็นเรียกุ

เก็นโตกุ (ญี่ปุ่น: 元徳) เป็นศักราชของญี่ปุ่นที่อยู่ถัดจากคาเรียกุและก่อนเก็นโก ซึ่งอยู่ในเดือนสิงหาคม ค.ศ. 1329 ถึงเมษายน ค.ศ. 1331^[1] ในราชสำนักใต้ แต่ราชสำนักเหนือยังคงใช้ต่อถึง ค.ศ. 1332 จักรพรรดิที่ครองราชย์ในศักราชนี้คือ จักรพรรดิโกไดโงะ (後醍醐天皇)^[2]

จุดเปลี่ยนศักราช[แก้]

ค.ศ. 1329 เก็นโตกุกันเน็ง (ญี่ปุ่น: 元徳元年; โรมาจิ: Gentoku gannen): มีการตั้งชื่อศักราชใหม่ ศักราชเก่าสิ้นสุดลงในปี คาเรียกุที่ 4

เหตุการณ์ในศักราช เก็นโตกุ[แก้]

27 มีนาคม ค.ศ. 1330 (ปีเก็นโตกุที่ 2 วันที่ 8 เดือน 3): จักรพรรดิเสด็จไปที่โทไดจิกับโคฟูกูจิที่นาระ^[3]

อ้างอิง[แก้]

↑ Nussbaum, Louis-Frédéric. (2005). "Gentoku" in Japan encyclopedia, p. 240; n.b., Louis-Frédéric is a pseudonym of Louis-Frédéric Nussbaum, see Deutsche Nationalbibliothek Authority File.
↑ Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, pp. 278-281; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki. pp. 239-241.
↑ McCullough, Helen Craig. (2004). The Taiheiki, p.28.