อิควานมุสลิมีน
อิควานมุสลิมีน (อาหรับ: الإخوان المسلمين; gammāʿat al-ʾiḫwān/al-ikhwan/el-ekhwan al-muslimīn) เป็นขบวนการขับเคลื่อนทางการเมือง สังคม และเศรษฐกิจตามแนวทางของอิสลาม[1] จัดเป็นกองกำลังทางการเมืองที่มีขนาดใหญ่และมีการจัดองค์กรที่ดีที่สุดในอียิปต์[2][3] คาดว่ามีสมาชิกประมาณ 2 ล้านคน[4] หรือ 2.5 ล้านคน[2] ก่อตั้งโดย ฮาซัน อัลบันนา ชาวอียิปต์ เมื่อ พ.ศ. 2471 ขบวนการนี้ในอียิปต์สนับสนุนการประท้วงต่อต้านรัฐบาลใน พ.ศ. 2491 2497 2508 และ 2556[5][6][7]
ขบวนการภราดรภาพมุสลิมอียิปต์ หรืออิควานุลมุสลิมูนได้สนับสนุนปาเลสไตน์โดยใน พ.ศ. 2491 ได้ส่งอาสาสมัครไปยับยั้งการก่อสร้างรัฐอิสราเอลทำให้ถูกประธานาธิบดีญะมัล อับดุลนาซิรหรือนัสเซอร์ปราบปรามอย่างรุนแรง ขบวนการภราดรภาพมุสลิมได้รับแรงบันดาลใจจากขบวนการวะฮาบีย์ ก่อตั้งเมื่อ พ.ศ. 2471 ผู้ก่อตั้งคือ ฮะซัน อัล-บันนา ที่มีอาชีพเป็นครู ขบวนการนี้ได้รับการสนับสนุนจากชนทุกชั้น ขบวนการนี้ถูกปราบปรามโดยอับดุลนาซิรจนกระทั่งนาซิรเสียชีวิตใน พ.ศ. 2513 ขบวนการได้ฟื้นตัวขึ้นมาอีกครั้งใน พ.ศ. 2519 โดยมีหนังสือพิมพ์ของตนเอง จนกระทั่งขบวนการได้ใช้การญิฮาดต่อต้านอิสราเอลใน พ.ศ. 2522 รัฐบาลของซาดัตจึงเริ่มปราบปรามขบวนการอย่างรุนแรงโดยใช้เหตุจลาจลในเดือนมกราคม พ.ศ. 2520 เป็นข้ออ้างในการปราบปรามกลุ่มที่สุดโต่งในขบวนการ [8]
อ้างอิง[แก้]
- ↑ *Mura, Andrea (2012). "A genealogical inquiry into early Islamism: the discourse of Hasan al-Banna". Journal of Political Ideologies 17 (1): 61–85. doi:10.1080/13569317.2012.644986.
- ↑ 2.0 2.1 Eric Trager, "The Unbreakable Muslim Brotherhood", Foreign Affairs, September October 2011, p. 114–222. (full text not available for free on internet)
- ↑ Hans Dembowski interviewed Yasser Alwan (January 2013). "Jobs are very hard to find". D+C Development and Cooperation.
- ↑ ATRAN, SCOTT (2 February 2011). "In Egypt today, the Brotherhood counts perhaps some 2 million adherents" "Egypt’s Bumbling Brotherhood". The New York Times
- ↑ "'Shariah in Egypt is enough for us,' Muslim Brotherhood leader says". Hürriyet Daily News, 23 May 2011
- ↑ Inside Egypt: The Land of the Pharaohs on the Brink of a Revolution by John R. Bradley, (Palgrave MacMillan, 2008), p.49
- ↑ Egypt global security.org
- ↑ จรัญ มะลูลีม. อิสลามการเมืองในการเมืองตะวันออกกลาง. กทม. ศยาม. 2555. หน้า 147 - 164
