สาธารณรัฐอิรัก (ค.ศ. 1958–1968)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
สาธารณรัฐอิรัก

الجمهورية العراقية
al-Jumhūrīyah al-'Irāqīyah
كۆماری عێراقی
Komar-î 'Êraqî
1958–1968
เพลงชาติ"เมาฏินี" (1958–1965)
(ไทย: "แผ่นดินของข้า")

"วัลลอฮ์ซะมานยาซิลาฮี" (1965–1968)
(ไทย: "เป็นเวลานานมากแล้ว โอ้อาวุธของข้า!")
ที่ตั้งของอิรัก
เมืองหลวง
และเมืองใหญ่สุด
แบกแดด
ภาษาทั่วไปภาษาอาหรับ และ ภาษาเคิร์ด
ศาสนา
อิสลาม, คริสต์, ลัทธิมันแด, และ ลัทธิยัซดาน
การปกครองรัฐเดี่ยว ระบบพรรคเดียว สาธารณรัฐสังคมนิยม ภายใต้ คณะผู้ยึดอำนาจการปกครอง
ลัทธิบะอัธ เผด็จการทหาร
(8 กุมภาพันธ์–18 พฤศจิกายน 1963)
ประธานาธิบดี 
• 1958–1963
มูฮัมหมัด นาจิบ
• 1963–1966
อับดุล ซาลาม อารีฟ
• 1966–1968
อับดุล รามาน อารีฟ
นายกรัฐมนตรี 
• 1958–1963 (คนแรก)
อับดุลกะรีม กอซิม
• 1967–1968 (คนสุดท้าย)
ทาฮีร์ ญะห์ยา
สภานิติบัญญัติคณะบัญชาการปฎิวัติ
ยุคประวัติศาสตร์สงครามเย็น
14 กรกฎาคม 1958
8 กุมภาพันธ์ 1963
13–18 พฤศจิกายน 1963
17 กรกฎาคม 1968
สกุลเงินดีนาร์อิรัก (IQD)
ก่อนหน้า
ถัดไป
สหพันธรัฐอาหรับ
สาธารณรัฐอิรัก (พรรคบะอษ์)
ปัจจุบันเป็นส่วนหนึ่งของอิรัก

สาธารณรัฐอิรัก (อาหรับ: الجمهورية العراقية, อักษรโรมัน: al-Jumhūrīyah al-'Irāqīyah), หรือเป็นที่เรียกขานอีกนามหนึ่งว่า สาธารณรัฐอิรักที่หนึ่ง,เป็นรัฐที่ก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ. 2501 ภายใต้การปกครองของประธานาธิบดี มูฮัมหมัด นาจิบ อาร์-รูไบ และนายกรัฐมนตรี อับดุลกะรีม กอซิม,ขึ้นสู่อำนาจครั้งแรกผ่านการปฏิวัติ 14 กรกฎาคม ซึ่งราชวงศ์ฮัชไมต์ของราชอาณาจักรอิรักถูกโค่นล้ม ส่งผลให้ราชอาณาจักรและสหพันธรัฐอาหรับล่มสลายและก่อตั้งสาธารณรัฐอิรักขึ้น ต่อมากลุ่มชาตินิยมอาหรับเข้ายึดอำนาจและโค่นล้มกอซิมในการปฏิวัติรอมฎอนในเดือนกุมภาพันธ์ 1963 จากนั้นกลุ่มนัสเซอริสต์ก็รวมอำนาจของตนหลังจากการรัฐประหารอีกครั้งในเดือนพฤศจิกายน 1963 ยุคนั้นสิ้นสุดลงด้วยการที่พรรคบะอัธขึ้นสู่อำนาจในการทำรัฐประหารในเดือนกรกฎาคม 1968

การเปลี่ยนแปลงอาณาเขต[แก้]

อิรักได้ควบคุมดินแดนของอดีตราชอาณาจักรอิรักทั้งหมด และจอร์แดนก็กลายเป็นรัฐเอกราชอีกครั้ง

จุดมุ่งหมายในอาณาเขต[แก้]

รัฐบาลกอซิมในอิรักและผู้สนับสนุนสนับสนุนลัทธิไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใดของชาวเคิร์ดต่อสิ่งที่พวกเขาเรียกว่า "เคอร์ดิสถานที่ผนวกเข้ากับอิหร่าน" ซึ่งหมายความว่าอิรักสนับสนุนการรวมรัฐเคอร์ดิสถานของอิหร่านเข้ากับเคอร์ดิสถานของอิรัก[1] รัฐบาลกอซิมยื่นข้อเรียกร้องที่ไม่เปิดเผยต่อคูเซสถาน[2] โดยอ้างสิทธิเหนือคูเวตอย่างไม่เปิดเผย ซึ่งในขณะนั้นถูกอังกฤษควบคุมจนกระทั่งได้รับเอกราชในปี 1961[3]

เศรษฐกิจ[แก้]

ภายใต้ระบอบการปกครองของกอซิม รัฐบาลอิรักดำเนินการและวางแผนเกี่ยวกับเศรษฐกิจได้ส่งเสริมหลักการทางเศรษฐกิจเก้าประการ: (1) การวางแผนเศรษฐกิจทั่วทั้งเศรษฐกิจ; (2) รื้อการผูกขาดและเสริมสร้างความเข้มแข็งให้กับชนชั้นกลาง (3) ปลดปล่อยเศรษฐกิจจากจักรวรรดินิยม (4) การยกเลิกระบบการถือครองที่ดิน (5) สร้างการค้ากับทุกประเทศ (6) ความสัมพันธ์ทางเศรษฐกิจที่ใกล้ชิดกับประเทศอาหรับ (7) การขยายภาครัฐ (8) การให้กำลังใจภาคเอกชน และ (9) สร้างอัตราการเติบโตทางเศรษฐกิจที่สูงขึ้น[4]

ธงชาติและตราแผ่นดิน[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. Wadie Jwaideh. The Kurdish national movement: its origins and development. Syracuse, New York, USA: Syracuse University Press, 2006. Pp. 289.
  2. Helen Chapin Metz, ed., Iraq A Country Study. Kessinger Publishing, 2004 Pp. 65.
  3. Raymond A. Hinnebusch. The international politics of the Middle East. Manchester, England, UK: Manchester University Press, 2003 Pp. 209.
  4. Abbas Alnasrawi. "The economy of Iraq: oil, wars, destruction of development and prospects, 1950-2010", Issue 154 of Contributions in economics and economic history. ABC-CLIO, 2004. Pp. 37.