สมิงนครอินทร์

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

สมิงนครอินทร์ (พม่า: မဟာစော လဂွန်းအိန်, ออกเสียง: [məhà sɔ́ ləɡʊ́ɰ̃ ʔèɪ̯ɰ̃]; ? – ประมาณ มีนาคม 1413) หรือ ละกู้นเอน ตามพงศาวดารมอญขุนพลคนสำคัญของ พระเจ้าราชาธิราช กษัตริย์องค์ที่ 9 แห่ง อาณาจักรหงสาวดี ระหว่างคริสต์ทศวรรษ 1380 ถึง ค.ศ. 1413 โดยมีความสามารถในการคุมทั้งกองทัพบกและกองทัพทัพเรือต้านทานการรุกรานจาก อาณาจักรอังวะ ของชาวพม่าจากตอนเหนือ ในช่วง สงครามสี่สิบปี

สมิงนครอินทร์เริ่มมีชื่อเสียงจากการโจมตีและยึดเรือของกองทัพอังวะได้ในสงครามครั้งแรกหลังจากเลื่อนตำแหน่งขึ้นเป็นนายพลและชื่อเสียงของเขายังเลื่องลือไปถึงกองทัพอังวะด้วยความเคารพในฐานะที่สมิงนครอินทร์บัญชาการรบด้วยความกล้าหาญและองอาจ

สมิงนครอินทร์ถึงแก่กรรมระหว่างบัญชาการรบเมื่อประมาณเดือนมีนาคม ค.ศ. 1413 ทางกองทัพอังวะภายใต้การบัญชาการของ พระเจ้าฝรั่งมังฆ้อง และองค์รัชทายาท มังรายกะยอชวา ได้ส่งศพของสมิงนครอินทร์กลับสู่ กรุงหงสาวดี โดยล่องลงมาตามแม่น้ำอิระวดีอย่างสมเกียรติ