วิลเลียมเดอลาโพล ดยุกแห่งซัฟฟอล์กที่ 1
วิลเลียมเดอลาโพล | |
---|---|
ตราที่แบ่งออกเป็นสี่ส่วนของวิลเลียมเดอลาโพล เอิร์ลแห่งซัฟฟอล์ก ขณะได้รับการแต่งตั้งเป็นอัศวินในเครื่องราชอิสริยาภรณ์การ์เทอร์ | |
เกิด | 16 ตุลาคม ค.ศ. 1396 ค็อทตัน ซัฟฟอล์ก ประเทศอังกฤษ |
ถึงแก่กรรม | 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1450 ช่องแคบอังกฤษ (ใกล้โดเวอร์ เคนต์) | (53 ปี)
ที่ฝังศพ | Carthusian Priory, ฮัลล์ |
ตำแหน่ง | ดยุกแห่งซัฟฟอล์กที่ 1 |
ภรรยาเอก | อลิส ชอว์เซอร์ (1430–1450, wid.) |
บิดามารดา |
|
ยศที่ได้รับการแต่งตั้ง | |
รับใช้ | ราชอาณาจักรอังกฤษ |
รับใช้ | ค.ศ. 1415–1437 |
ความขัดแย้ง |
|
วิลเลียมเดอลาโพล ดยุกแห่งซัฟฟอล์กที่ 1 (อังกฤษ: William de la Pole, 1st Duke of Suffolk, KG; 16 ตุลาคม ค.ศ. 1396 - 2 พฤษภาคม ค.ศ. 1450) มีชื่อเล่นว่า แจ็กอะเนปส์ (Jackanapes) เป็นเจ้าสัว, รัฐบุรุษ และผู้บัญชาการทหารชาวอังกฤษในช่วงสงครามร้อยปี เขากลายเป็นที่โปรดปรานของพระเจ้าเฮนรีที่ 6 แห่งอังกฤษ และภายหลังกลายเป็นผู้นำในรัฐบาลอังกฤษซึ่งเขาเกี่ยวข้องกับความล้มเหลวของรัฐบาลในสมัยนั้นอย่างมาก โดยเฉพาะสงครามในประเทศฝรั่งเศส เขาปรากฏในบทละครของวิลเลียม เชกสเปียร์เรื่อง เฮนรีที่ 4, ตอน 1 และ เฮนรีที่ 4, ตอน 2
เขาเคยสู้รบในสงครามร้อยปี และมีส่วนร่วมในการเดินทัพของพระเจ้าเฮนรีที่ 5[1] จากนั้นจึงรับใช้ในการรบที่ฝรั่งเศสให้กับพระเจ้าเฮนรีที่ 6 เขาเป็นหนึ่งในผู้บัญชาการในการล้อมออร์เลอ็องที่ล้มเหลว เขาชื่นชอบวิธีการทางการทูตมากกว่าทางการทหารที่นำไปสู่สถานการณ์ที่เลวร้ายในฝรั่งเศส[1][2]
ซัฟฟอล์กกลายเป็นบุคคลโดดเด่นในรัฐบาล และเป็นแนวหน้าในนโยบายหลักที่ดำเนินการในช่วงเวลานั้น[3] เขามีบทบาทสำคัญในการจัดทำสนธิสัญญาที่ตูร์ (1444) และกษัตริย์ทรงจัดพิธีแต่งงานให้เขากับมาร์กาเรตแห่งอ็องฌู ในช่วงท้ายของชีวิตทางการเมือง มีหลายคนกล่าวหาเขาว่าทำการบริหารที่มิชอบ และบังคับให้เนรเทศออกไป ขณะที่เขากำลังไปอยู่นั้น มีกลุ่มม็อบที่โมโหจับกุมเขา นำไปไต่สวนในศาลจำลอง และถูกตัดหัวในเวลาต่อมา
ทรัพย์สินที่ดินของเขาถูกริบคืนแก่เชื้อพระวงศ์ แต่ภายหลังได้รับการฟื้นฟูให้กับจอห์น ลูกชายคนเดียวของเขา ผู้สืบทอดทางการเมืองต่อจากเขาคือดยุกแห่งซัมเมอร์เซ็ท
การพรรณาในละคร บทกลอน และร้อยแก้ว
[แก้]ส่วนนี้รอเพิ่มเติมข้อมูล คุณสามารถช่วยเพิ่มข้อมูลส่วนนี้ได้ |
- ซัฟฟอล์กเป็นตัวละครหลักในบทละครสองเรื่องของวิลเลียม เชกสเปียร์ โดยการเจรจาขอแต่งงานของเฮนรีและมาร์กาเรตถูกระบุถึงใน เฮนรีที่ 4, ตอน 1 ในฉบับเชกสเปียร์ซัฟฟอล์กตกหลุมรักกับมาร์กาเร็ต เขาเจรจาแต่งงานเพื่อให้ตนอยู่ใกล้ชิดกับเธอมากขึ้น ส่วนความอัปยศและการเสียชีวิตถูกระบุใน เฮนรีที่ 4, ตอน 2 เชกสเปียร์เล่าเรื่องต่างจากประวัติศาสตร์ที่การให้เฮนรีเนรเทศซัฟฟอล์กจากการสมรู้ร่วมคิดในการฆาตกรรมฮัมฟรีย์ ดยุกแห่งกลอสเตอร์ ภายหลังซัฟฟอล์กถูกโจรสลัดนามว่าวอลเตอร์ วิตมอร์ฆ่าตาย (เพื่อเติมเต็มคำทำนายในบทละครก่อนหน้าว่าเขาจะ "ตายด้วยน้ำ") และภายหลังมาร์กาเรตนำหัวของเขาไปที่ปราสาทแล้วร่ำไห้
- การฆาตกรรมของเขากลายเป็นหัวเรื่องของตำนานกลอนพื้นบ้านของอังกฤษชื่อ Six Dukes Went a-Fishing (ดยุกหกคนไปตกปลา; Roud #78)
อ้างอิง
[แก้]- ↑ 1.0 1.1 Kingsford 1911, p. 27.
- ↑ Wagner 2006, p. 260.
- ↑ Britannica 1998.
ข้อมูล
[แก้]- Bennett, Michael (1991-05-23). Agincourt 1415: Triumph against the odds. Osprey Publishing. ISBN 978-1-85532-132-8.
- Britannica eds. (1998-07-20). "William de la Pole, 1st duke of Suffolk". Encyclopædia Britannica.
{{cite web}}
:|author=
มีชื่อเรียกทั่วไป (help) - Burke, J. (1835). A Genealogical and Heraldic History of the Commoners of Great Britain and Ireland, 2. London: Henry Colburn.
- Davis, N., บ.ก. (1999). The Paston Letters. Oxford University Press. ISBN 978-0-19-283640-3.
- Fox-Davies, A.C. (1909). . London: T.C. & E.C. Jack.
- Hicks, M. (2010). The Wars of the Roses. Yale University Press. ISBN 978-0-300-11423-2.
- HMC (1872). Third Report of the Royal Commission on Historical Manuscripts. London: Stationery Office. OCLC 223375408.
- Kingsford, C.L. (1896). "Pole, William de la, fourth Earl and first Duke of Suffolk (1396–1450)". Sidney Lee, ed. Dictionary of National Biography. 46. London: Smith, Elder & Co.
- บทความนี้ ประกอบด้วยข้อความจากสิ่งพิมพ์ซึ่งปัจจุบันเป็นสาธารณสมบัติ: Kingsford, Charles Lethbridge (1911). . ใน Chisholm, Hugh (บ.ก.). สารานุกรมบริตานิกา ค.ศ. 1911. Vol. 26 (11 ed.). สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเคมบริดจ์. pp. 27–28.
- Page, W., บ.ก. (1974). A History of the County of York: Volume 3. Victoria County History.
- Richardson, D. (2011). Kimball G. Everingham (บ.ก.). Magna Carta Ancestry. Vol. 4 (2nd ed.). Salt Lake City. p. 144. ISBN 978-1-4609-9270-8.
- Wagner, J.A. (2006). Encyclopedia of the Hundred Years War. Greenwood Press. ISBN 978-0-313-32736-0.
- Watts, J. (2004). "Pole, William de la, first duke of Suffolk (1396–1450)". Oxford Dictionary of National Biography (online ed.). Oxford University Press. doi:10.1093/ref:odnb/22461. (ต้องรับบริการหรือเป็นสมาชิกหอสมุดสาธารณะสหราชอาณาจักร)
บรรณานุกรม
[แก้]- Curran, Susan (2011). The English Friend. Norwich: Lasse Press. ISBN 978-0-9568758-0-8.
- Fryde, E.B. (1964). The Wool Accounts of William de la Pole: a study of some aspects of the English wool trade at the start of the Hundred Years' War. St. Anthony's Press, Borthwick Institute of Historical Research. ISBN 978-0-900701-26-9.
- Griffiths, R.A. (1981). The Reign of King Henry VI. University of California Press. ISBN 978-0-520-04372-5.
- Richardson, Douglas (2004). Kimball G. Everingham (บ.ก.). Plantagenet Ancestry. Baltimore, MD: Genealogical Publishing Co. ISBN 978-0-8063-1750-2.
- Watts, J. (1996). Henry VI and the Politics of Kingship. Cambridge UP. ISBN 978-0-521-42039-6.
- Williams, E.T.; Nicholls, C.S., บ.ก. (1981). Dictionary of National Biography (8th supplement). Oxford University Press. ISBN 978-0-19-865207-6.
- Wikipedia articles incorporating a citation from the ODNB
- บุคคลที่เกิดในปี พ.ศ. 1939
- ขุนนางอังกฤษ
- บุคคลในสงครามดอกกุหลาบ
- บุคคลในสงครามร้อยปี
- บุคคลในคริสต์ศตวรรษที่ 15
- นักการทหารชาวอังกฤษ
- ผู้ถูกประหารชีวิตในอังกฤษ
- ดยุกแห่งซัฟโฟล์ค
- เอิร์ลแห่งซัฟฟอล์ก
- บุคคลที่เสียชีวิตในปี พ.ศ. 1993
- บทความเกี่ยวกับ ชีวประวัติ ที่ยังไม่สมบูรณ์