เคนต์

เคนต์
เคนต์
	เทศมณฑลของอังกฤษ
ภูมิศาสตร์
ฐานะเทศมณฑล	มณฑลภูมิศาสตร์ & มณฑลนอกเมโทรโพลิตัน
ภาค	ตะวันออกเฉียงใต้
ลำดับเนื้อที่; -เนื้อที่; - ลำดับเนื้อที่นอกเมโทร; เนื้อที่	10; 3,736 กม² (1,442 ตร.ไมล์); 10; 3,544 กม² (1,368 ตร.ไมล์)
เมืองเทศมณฑล	เมดสตัน
ISO 3166-2	GB-KEN
รหัส ONS	29
รหัส NUTS 3	UKJ42
ประชากร
ลำดับ; - จำนวน (กลางปี ค.ศ. 2014); - ความหนาแน่น; - ลำดับนอกเมโทร; - จำนวน	7; 1,647,100; 441/กม² (1,142/ตร.ไมล์) ; 1; 1,394,900
เชื้อชาติ	96.9% ขาว; 1.9% เอเชีย
การปกครอง
	เทศบาลมณฑลเคนต์; http://www.kent.gov.uk/; เทศบาลเมดเวย์; http://www.medway.gov.uk/
ฝ่ายบริหาร
สมาชิกรัฐสภา	Julian Brazier (C); Greg Clark (C); Paul Clark (L); Michael Fallon (C); Roger Gale (C); Damian Green (C); Adam Holloway (C); Michael Howard (C); Stephen Ladyman (L); Bob Marshall-Andrews (L); Gwyn Prosser (L); Hugh Robertson (C); Jonathan Shaw (L); John Stanley (C); Howard Stoate (L); Ann Widdecombe (C); Derek Wyatt (L);
เขต
	เซเว็นโอ้คส; ดาร์ทฟอร์ด; เกรฟแชม; ทันบริดจ์และมอลลิง; เมดเวย์; เมดสตัน; ทันบริดจ์เวลล์ส; สเวล; แอชฟอร์ด; แคนเตอร์บรี; เช็พเวย์; เธนเน็ต; โดเวอร์;

เคนต์ (อังกฤษ: Kent) เป็นมณฑลในอังกฤษในสหราชอาณาจักรที่ตั้งอยู่ทางตะวันออกเฉียงใต้ของสหราชอาณาจักร และเป็นหนึ่งใน “มณฑลรอบนครลอนดอน” (Home Counties) เคนต์มีเขตแดนติดกับอีสต์ซัสเซ็กซ์, เซอร์รีย์ และนครลอนดอนและปริมณฑล และมีปากแม่น้ำเทมส์ขวางกับเอสเซ็กซ์ มณฑลภูมิศาสตร์เคนต์ประกอบด้วยเทศบาลมณฑลเคนต์ และรัฐบาลท้องถิ่นระดับเดียวของเมดเวย์ เคนต์ตั้งอยู่ไม่ไกลจากฝรั่งเศสที่แยกโดยช่องแคบอังกฤษและครึ่งทางระหว่างอุโมงค์ช่องแคบอังกฤษ

เคนต์แบ่งการปกครองเป็นสิบสามแขวง: เซเวนโอกส์, ดาร์ทฟอร์ด, เกรฟแชม, ทันบริดจ์และมอลลิง, เมดเวย์, เมดสตัน, ทันบริดจ์เวลล์ส, สเวล, แอชฟอร์ด, แคนเตอร์บรี, เชปเวย์, เธนเน็ต และ โดเวอร์โดยมีเมืองหลวงของมณฑลอยู่ที่ เมดสตัน เดิมโรเชสเตอร์ และแคนเตอร์บรี เป็นเมืองที่มีฐานะเป็นนครแต่ปัจจุบันเมืองหลังเท่านั้นที่ยังเป็นนคร

ที่ตั้งของเคนต์ระหว่างลอนดอนและแผ่นดินใหญ่ยุโรปทำให้เป็นมณฑลหน้าด่านและเป็นยุทธภูมิในความขัดแย้งหลายครั้งเช่นในระหว่างยุทธการแห่งบริเตนระหว่างสงครามโลกครั้งที่สอง เคนต์ตะวันออกได้ชื่อว่าเป็น “Hell Fire Corner” ระหว่างความขัดแย้ง ระหว่าง 800 ปีที่ผ่านมาอังกฤษพึ่งเคนต์ในด้านกองเรือ ท่าเรือซิงก์ (Cinque Ports) ระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 12 ถึง 14 และอู่เรือแช็ทแธมในระหว่างคริสต์ศตวรรษที่ 16 ถึง 20 มีความสำคัญต่อความปลอดภัยและความมั่นคงของอังกฤษ ฝั่งทะเลฝรั่งเศสสามารถมองเห็นได้จากไวท์คลิฟฟ์สที่โดเวอร์ ในวันที่อากาศแจ่มใส

เคนต์เป็นอาณาบริเวณที่มีการเกษตรกรรมในด้านสวนผลไม้และการปลูกฮ็อปส์ที่ใช้ในการทำเบียร์ เคนต์ได้ชื่อว่าเป็น “สวนแห่งอังกฤษ”^[1]^[2] อุตสาหกรรมหลักของเคนต์ก็ได้แก่การทำซีเมนต์ สินค้ากระดาษ และการสร้างเรือบินแต่ความสำคัญของอุตสาหกรรมเหล่านี้ลดถอยลง ทางด้านใต้และตะวันออกขึ้นอยู่กับอุตสาหกรรมการท่องเที่ยวและการเกษตรกรรม