เชลยศึก

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

เชลยศึก (อังกฤษ: prisoner of war) หมายถึง บุคคลที่อยู่ในการคุมขังของฝ่ายข้าศึกระหว่างหรือหลังการขัดกันด้วยอาวุธทันที ไม่ว่าบุคคลนั้นจะเป็นพลรบหรือผู้ที่มิใช่พลรบก็ตาม วลีดังกล่าวมีบันทึกว่าใช้ครั้งแรกประมาณ ค.ศ. 1660

เชลยศึกชาวเซอร์เบียใน เบลเกรดแห่งกองกำลังออสเตรีย-ฮังการี ระหว่างสงครามโลกครั้งที่หนึ่งในปี ค.ศ. 1915

ผู้จับเก็บพลรบและผู้ที่มิใช่พลรบในการคุมขังต่อเนื่องโดยชอบและมิชอบหลายประการ ตั้งแต่เพื่อแยกจากพลรบที่ยังอยู่ในสนามรบ เพื่อปล่อยตัวและส่งกลับประเทศเดิมอย่างเป็นกิจจะลักษณะหลังความเป็นศัตรูกัน เพื่อแสดงชัยชนะทางทหาร เพื่อลงโทษ เพื่อฟ้องดำเนินคดีฐานอาชญากรรมสงคราม เพื่อหาประโยชน์จากแรงงาน เพื่อเรียกเข้าเป็นทหารหรือเกณฑ์เป็นพลรบของตน เพื่อหาข่าวกรองทางทหารและการเมือง และเพื่อปลูกฝังความเชื่อทางการเมืองหรือศาสนาใหม่[1]

ดูเพิ่ม[แก้]

อ้างอิง[แก้]

  1. John Hickman (2008). "What is a Prisoner of War For". Scientia Militaria. สืบค้นเมื่อ 14 April 2012.