วัดป่าเป้า (อำเภอเมืองเชียงใหม่)

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
วัดป่าเป้า
แผนที่
ที่ตั้งตำบลศรีภูมิ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่
ประเภทวัดราษฎร์
นิกายมหานิกาย
พระพุทธศาสนา ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา

วัดป่าเป้า เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ริมถนนมณีนพรัตน์ ในตำบลศรีภูมิ อำเภอเมืองเชียงใหม่ จังหวัดเชียงใหม่ มีที่ดินตั้งวัดเนื้อที่ 10 ไร่ 81 ตารางวา และเขตภายนอกกำแพงวัดเป็นเขตธรณีสงฆ์อีก 1 ไร่ 2 งาน 73 ตารางวา เป็นวัดไทใหญ่แห่งแรกของเชียงใหม่

วัดป่าเป้าตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2429[1] โดยเมื่อ พ.ศ. 2426 หม่อมบัวไหล (แม่นางไหล) พระสนมเชื้อสายไทใหญ่ในพระเจ้าอินทวิชยานนท์ ได้นำชาวไทใหญ่พัฒนาพื้นที่คุ้มเก่า ซึ่งเป็นวังเก่าของพระเจ้ากือนาธรรมิกราช ตั้งเป็นวัด และเมื่อ พ.ศ. 2432 พระเจ้าอินทวิชยานนท์ ได้เป็นองค์ประธานสร้างเจดีย์และวิหารไม้ ศิลปะแบบไทใหญ่ วัดได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2449[2]

ภายในวัดป่าเป้ามีพระธาตุที่มีลักษณะแบบไทใหญ่ และพิพิธภัณฑ์ชาวเงี้ยว[3] วัดเป็นที่ร่ำลือกันมากกับประเพณีงานปอยส่างลองที่เริ่มจัดเมื่อ พ.ศ. 2537 เป็นงานประเพณีปีใหม่ของชาวไทใหญ่ ช่วง 26–27 พฤษภาคมของทุกปี โดยภายในงานจะมีการจำลองวัฒนธรรมไทใหญ่ในรูปแบบต่าง ๆ เช่น การแต่งกาย การฟ้อนดาบ ฟ้อนโต ฟ้อนกิ่งกะหล่า การสาธิตการทำอาหาร เป็นต้น[4] และยังมีโรงเรียนสอนภาษาไทใหญ่ให้แก่เด็ก ๆ ในละแวกนั้นอีกด้วย

อ้างอิง[แก้]

  1. "รายงานทะเบียนวัดจังหวัดเชียงใหม่". สำนักงานพระพุทธศาสนาแห่งชาติ.
  2. ""ป่าเป้า" วัดในวังเวียงเชียงใหม่ ศูนย์รวมใจไทใหญ่ แห่งแรกในไทย". เชียงใหม่นิวส์.
  3. "วัดป่าเป้า". การท่องเที่ยวแห่งประเทศไทย (ททท.).
  4. "วัด"ป่าเป้า-กู่เต้า"เชียงใหม่ ศูนย์รวมศรัทธาชาวไทใหญ่". เชียงใหม่นิวส์.