วัดกลาง (อำเภอนครหลวง)
| วัดกลาง | |
|---|---|
 | |
| ที่ตั้ง | ตำบลนครหลวง อำเภอนครหลวง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา |
| ประเภท | วัดราษฎร์ |
| นิกาย | มหานิกาย |
 ส่วนหนึ่งของสารานุกรมพระพุทธศาสนา | |
วัดกลาง เป็นวัดราษฎร์สังกัดคณะสงฆ์ฝ่ายมหานิกาย ตั้งอยู่ริมแม่น้ำป่าสัก ในตำบลนครหลวง อำเภอนครหลวง จังหวัดพระนครศรีอยุธยา
วัดกลางตั้งวัดเมื่อ พ.ศ. 2320 ในสมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้น ได้รับพระราชทานวิสุงคามสีมาเมื่อ พ.ศ. 2445[1]
มณฑป (หรือวิหาร) วัดกลางเชื่อว่าสร้างในสมัยพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัว[2] เป็นอาคารก่ออิฐถือปูนในผังสี่เหลี่ยมจัตุรัส สร้างขึ้นด้วยงานช่างแบบพื้นบ้านโดยมีอิทธิพลจากงานแบบประเพณีนิยมที่ผสมผสานอิทธิพลจากตะวันตก มีทางเข้าสีทางโดยทางเข้าหลักอยู่ทางทิศเหนือ เพราะได้พบร่องรอยาการสร้างทางเดินปูอิฐตรงไปสู่แม่น้ำป่าสัก ซุ้มประตูทางเข้าทำเป็นวงโค้งเลียนแบบศิลปะตะวันตก หลังคามณฑปเป็นทรงจอม ประกอบด้วยหลังคาที่เอียงลาดเข้าหากันทั้งสี่ด้านจนถึงคอสอง แล้วจึงมีหลังคายอดทรงกรวยเหลี่ยมคล้ายปีรามิดสี่ด้านต่อขึ้นไป เป็นเครื่องไม้มุงกระเบื้อง ยอดของหลังคาทำคล้ายปล้องไฉน เป็นทรงกรวยแหลม ชายคาทั้งสี่ด้านรองรับด้วยผนังอาคารไม่มีเสารับชายคาด้านนอก มีรูปปูนปั้นหางหงส์เป็นรูหงอนนาค ครีบเรียงกันตามแนวหลังคาสันหลังคา
ภายในมณฑปประดิษฐานประติมากรรมชุดพระกัสสปะเถรถวายบังคมพระศพพระพุทธองค์ ประกอบด้วยรูปโลงที่ทีพระบาทตั้งตรงโผล่ออกมาทางทิศเหนือ มีสาวกคือพระกัสสปะยืนประคองอัญชลีอยู่ด้านข้างพระพุทธบาท โลงแต่งด้วยลายทองบนพื้นสีแดง งานศิลปกรรมโดยรวมเล่าเรื่องราวพระกัสสปะในคราวถวายพระเพลิงพระพุทธเจ้า