ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2544

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)
พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS)
ระยะเวลา	19 – 23 มิถุนายน
ความรุนแรง	120 กม./ชม. (75 ไมล์/ชม.) (10 นาที); 965 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.5 นิ้วปรอท)

พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA)
พายุโซนร้อน (SSHWS)
ระยะเวลา	6 – 14 พฤษภาคม
ความรุนแรง	95 กม./ชม. (60 ไมล์/ชม.) (10 นาที); 985 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.09 นิ้วปรอท)

ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2544
	แผนที่สรุปฤดูกาล
ขอบเขตฤดูกาล
ระบบแรกก่อตัว	17 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2544
ระบบสุดท้ายสลายตัว	29 ธันวาคม พ.ศ. 2544
พายุมีกำลังมากที่สุด
ชื่อ	ฟ้าใส
• ลมแรงสูงสุด	195 กม./ชม. (120 ไมล์/ชม.); (เฉลี่ย 10 นาที)
• ความกดอากาศต่ำที่สุด	915 hPa (มิลลิบาร์)
สถิติฤดูกาล
พายุดีเปรสชันทั้งหมด	45 ลูก
พายุโซนร้อนทั้งหมด	26 ลูก
พายุไต้ฝุ่น	16 ลูก
พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่น	3 ลูก (ไม่เป็นทางการ)
ผู้เสียชีวิตทั้งหมด	1,287 คน
ความเสียหายทั้งหมด	2.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ; (ค่าเงิน USD ปี 2001)
	ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก; 2542, 2543, 2544, 2545, 2546

ฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก พ.ศ. 2544 เป็นฤดูกาลในอดีตที่เคยมีการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ฤดูกาลดังกล่าวจะลากยาวตลอด พ.ศ. 2544 โดยพายุหมุนส่วนใหญ่จะก่อตัวขึ้นระหว่างเดือนพฤษภาคมถึงเดือนพฤศจิกายน

ขอบเขตของบทความนี้จำกัดเฉพาะมหาสมุทรแปซิฟิกที่อยู่เหนือเส้นศูนย์สูตร ระหว่างเมอริเดียนที่ 100 และ 180 ตะวันออก ในบริเวณมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ มีสองหน่วยงานที่กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งอาจเป็นผลให้พายุลูกหนึ่งมีสองชื่อ กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) จะตั้งชื่อพายุถ้าพายุลูกนั้นมีความเร็วลมที่รอบศูนย์กลางพายุที่สูงสุด 10 นาที อย่างน้อย 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง ไม่ว่าจะเกิดขึ้นที่ใดในแอ่ง ขณะที่สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) กำหนดชื่อพายุหมุนซึ่งเคลื่อนเข้าสู่หรือก่อตัวขึ้นเป็นดีเปรสชันเขตร้อนในพื้นที่รับผิดชอบของสำนักงานฯ ซึ่งตั้งอยู่ระหว่างลองจิจูด 135 และ 115 องศาตะวันออก และระหว่างละติจูด 5 ถึง 25 องศาเหนือ แม้พายุนั้นจะมีชื่อที่กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นตั้งแล้วก็ตาม นอกจากนี้พายุดีเปรสชันเขตร้อนซึ่งถูกเฝ้าติดตามโดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ของสหรัฐยังได้รับการกำหนดหมายเลขและเติมตัวอักษร "W" ต่อท้ายเป็นรหัสเรียกด้วย

ภาพรวมฤดูกาล

**มาตราพายุหมุนเขตร้อนในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก (คณะกรรมการไต้ฝุ่น)**
พายุดีเปรสชัน (≤61 กม./ชม.)	พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (118–156 กม./ชม.)
พายุโซนร้อน (62–88 กม./ชม.)	พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (157–193 กม./ชม.)
พายุโซนร้อนกำลังแรง (89–117 กม./ชม.)	พายุไต้ฝุ่นรุนแรง (≥194 กม./ชม.)

พายุ

พายุโซนร้อนกำลังแรงซีมารอน

ชื่อของ PAGASA: กรีซิง

พายุโซนร้อนซีมารอนก่อตัวในวันที่ 6 พฤษภาคม เคลื่อนผ่านฟิลิปปินส์เคลื่อนไปทางเหนือ และสลายตัวในวันที่ 14 พฤษภาคม

พายุไต้ฝุ่นเชบี

ชื่อของ PAGASA: เอโมง

พายุโซนร้อนกำลังแรงทุเรียน

0103 (JMA)・05W (JTWC)

พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA)

พายุโซนร้อน (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS)

ระยะเวลา

29 มิถุนายน – 2 กรกฎาคม พ.ศ. 2544

ความรุนแรง

110 กม./ชม. (70 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
970 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.64 นิ้วปรอท)

วันที่ 29 มิถุนายน ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้สังเกตบริเวณที่เริ่มมีการพาความร้อนในตอนกลางของทะเลจีนใต้ และประเมินว่าหย่อมความกดอากาศต่ำนี้มีโอกาสก่อตัวเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนจากภาพดาวเทียมช่วงเช้า พบแนวเมฆที่โค้งหมุนตามลมหมุนวน และการหมุนเวียนลมภายในร่องมรสุม แม้จะมีแรงลมเฉือนแนวตั้งในระดับปานกลางที่ส่งผลยับยั้งการพัฒนาอยู่บ้างก็ตาม ต่อมาสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้ยกระดับหย่อมความกดอากาศต่ำให้กลายเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน และทางศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมก็ได้ออกประกาศการแจ้งเตือนการก่อตัวของพายุหมุนเขตร้อนภายในไม่กี่ชั่วโมงถัดมา หลังได้รับรายงานการลดลงของความกดอากาศ และความเร็วลมที่เพิ่มขึ้นในพื้นที่ เมื่อเวลา 13:00 น. (06:00 น. เวลาสากลเชิงพิกัด) ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมได้ยกระดับหย่อมความกดอากาศต่ำให้กลายเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน และกำหนดหมายเลขอย่างเป็นทางการว่า 05W
วันที่ 30 มิถุนายน ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้ยกระดับพายุดีเปรสชันเขตร้อนให้กลายเป็นพายุโซนร้อน และสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้ยกระดับพายุดีเปรสชันเขตร้อนให้กลายเป็นพายุโซนร้อนเช่นกัน และกำหนดให้ชื่อว่า ทุเรียน ในเวลา 13:00 น. (06:00 น. เวลาสากลเชิงพิกัด) พายุโซนร้อนทุเรียนได้เคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือ เนื่องจากอิทธิพลของสันเขาสูงกึ่งเขตร้อนที่แผ่ลงมาจากทางตอนใต้ของเกาะคีวชู และเมื่อถึงเวลา 01:00 น. (18:00 น. เวลาสากลเชิงพิกัด) ทางสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นก็ได้ยกระดับพายุโซนร้อนให้กลายเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง
วันที่ 1 กรกฎาคม ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้ยกระดับพายุโซนร้อนให้กลายเป็นพายุไต้ฝุ่น หลังจากที่พายุอยู่ห่างไปทางตะวันตกเฉียงใต้ของฮ่องกงอยู่ประมาณ 370 กิโลเมตร (230 ไมล์) และข้อมูลดาวเทียมก็ได้พบว่าตาพายุเริ่มปรากฏชัด และมีเส้นผ่านศูนย์กลางประมาณ 20 กิโลเมตร (12 ไมล์) สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) รายงานว่าพายุโซนร้อนกำลังแรงทุเรียนมีกำลังแรงสูงสุดด้วยความเร็วลมสูงสุด 10 นาทีที่ 110 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (70 ไมล์ต่อชั่วโมง) และความกดอากาศที่ 970 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.64 นิ้วของปรอท) เมื่อเวลา 01:00 น. (18:00 น. เวลาสากลเชิงพิกัด) โดยพื้นที่ที่มีลมแรงครอบคลุมรัศมีประมาณ 280 กิโลเมตร (170 ไมล์) พายุได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งบริเวณมณฑลกวางตุ้งในขณะที่ยังมีความรุนแรงเต็มที่ หลังจากเคลื่อนตัวขึ้นฝั่งพายุเริ่มอ่อนกำลังลงอย่างรวดเร็ว และลดระดับจากพายุไต้ฝุ่นเมื่อเคลื่อนตัวเข้าสู่ทางตอนบนของอ่าวตังเกี๋ย และเขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง
วันที่ 2 กรกฎาคม ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้ออกคำเตือนเป็นครั้งสุดท้ายเมื่อเวลา 01:00 น. (18:00 น. เวลาสากลเชิงพิกัด)
วันที่ 3 กรกฎาคม สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้ลดระดับพายุโซนร้อนให้กลายเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนเมื่อพายุเคลื่อนตัวอยู่ใกล้หนานหนิง และพายุก็ได้สลายตัวลงอย่างสมบูรณ์ หลังเคลื่อนตัวเข้าสู่พื้นที่ภูเขาในทางตอนเหนือของประเทศเวียดนาม

พายุโซนร้อนกำลังแรงทุเรียนได้สร้างความเสียหายอย่างหนักในประเทศจีนโดยเฉพาะในพื้นที่มณฑลกวางตุ้ง เขตปกครองตนเองกว่างซีจ้วง และมณฑลไหหลำ มีผู้เสียชีวิตอย่างน้อยประมาณ 65 ราย มีผู้ได้รับบาดเจ็บมากกว่าประมาณ 500 คน บ้านเรือนได้พังเสียหายประมาณกว่า 13,000 หลัง และมีประชาชนได้รับผลกระทบมากกว่าประมาณ 4.3 ล้านคน เกิดความเสียหายต่อพื้นที่เกษตรกรรมประมาณกว่า 180,000 เฮกตาร์ โดยเฉพาะไร่อ้อย และสวนกล้วย ในจั้นเจียงที่ได้รับความเสียหายอย่างหนัก อีกทั้งมีสัตว์เลี้ยงประมาณกว่า 52,000 ตัว ได้เสียชีวิตลงในเขตชายฝั่งของมณฑลกวางตุ้ง พบผู้สูญหายจากพายุอีกประมาณ 21 ราย ในขณะอยู่ในทะเล เขตปริมณฑลของเมืองได้รับผลกระทบจากฝนตกหนัก และลมแรง ทำให้เกิดน้ำท่วมหลายจุด และมีรายงานความเสียหายสะสมคิดเป็นมูลค่ารวมอยู่ที่ประมาณ 4.5 พันล้านหยวนจีน (449 ล้านดอลลาร์สหรัฐ)^[1] นอกจากนี้ ยังมีรายงานผู้ได้รับบาดเจ็บ 1 ราย ในฮ่องกง^[2]

พายุโซนร้อนกำลังแรงอูตอร์

พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS)

ระยะเวลา

30 มิถุนายน – 7 กรกฎาคม

ความรุนแรง

110 กม./ชม. (70 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
960 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.35 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: เฟเรีย

พายุโซนร้อนจ่ามี

พายุโซนร้อน (JMA)

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

8 – 13 กรกฎาคม

ความรุนแรง

75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
994 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.35 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: โกรีโย

พายุก่อตัวขึ้นทางตะวันออกของฟิลิปปินส์ จ่ามีเคลื่อนไปในแนวทิศตะวันตกเฉียงเหนือตลอดช่วงอายุของมัน และสลายตัวลงในวันที่ 13 กรกฎาคม เหนือด้านตะวันออกเฉียงใต้ของจีน

พายุไต้ฝุ่นกองเร็ย

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 2 (SSHWS)

ระยะเวลา

21 – 28 กรกฎาคม

ความรุนแรง

130 กม./ชม. (80 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
955 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.2 นิ้วปรอท)

กองเร็ยก่อตัวทางใต้ของญี่ปุ่น ซึ่งในช่วงแรกเคลื่อนไปทางทิศตะวันตกแต่ต่อมาระบบได้เคลื่อนที่โค้งไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และสลายตัวในวันที่ 28 กรกฎาคม

พายุโซนร้อนกำลังแรงยวี่ถู่

พายุโซนร้อนกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 2 (SSHWS)

ระยะเวลา

23 – 26 กรกฎาคม

ความรุนแรง

100 กม./ชม. (65 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
975 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.79 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: ฮัวนิง

ยวี่ถู่เข้าพัดขึ้นแผ่นดินของฮ่องกง และสลายตัวลงในวันที่ 26 กรกฎาคม

พายุไต้ฝุ่นโทราจี

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS)

ระยะเวลา

25 กรกฎาคม – 1 สิงหาคม

ความรุนแรง

140 กม./ชม. (85 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
960 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.35 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: อิซัง

พายุไต้ฝุ่นหม่านหยี่

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS)

ระยะเวลา

1 – 9 สิงหาคม

ความรุนแรง

150 กม./ชม. (90 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
955 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.2 นิ้วปรอท)

พายุโซนร้อนอูซางิ

พายุโซนร้อน (JMA)

พายุดีเปรสชัน (TMD)

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

8 – 11 สิงหาคม

ความรุนแรง

65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
992 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.29 นิ้วปรอท)

พายุไต้ฝุ่นปาบึก

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 2 (SSHWS)

ระยะเวลา

13 – 22 สิงหาคม

ความรุนแรง

130 กม./ชม. (80 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
960 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.35 นิ้วปรอท)

พายุไต้ฝุ่นหวู่ติบ

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS)

ระยะเวลา

26 สิงหาคม – 2 กันยายน

ความรุนแรง

165 กม./ชม. (105 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
930 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 27.46 นิ้วปรอท)

พายุโซนร้อนเซอปัต

พายุโซนร้อน (JMA)

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

26 – 29 สิงหาคม

ความรุนแรง

85 กม./ชม. (50 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
990 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.23 นิ้วปรอท)

พายุโซนร้อนฟิโทว์

พายุโซนร้อน (JMA)

พายุโซนร้อน (TMD)

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

28 สิงหาคม – 1 กันยายน

ความรุนแรง

65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
990 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.23 นิ้วปรอท)

พายุไต้ฝุ่นดานัส

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS)

ระยะเวลา

3 – 12 กันยายน

ความรุนแรง

155 กม./ชม. (100 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
945 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 27.91 นิ้วปรอท)

พายุไต้ฝุ่นนารี

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS)

ระยะเวลา

5 – 21 กันยายน

ความรุนแรง

140 กม./ชม. (85 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
960 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.35 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: กีโก

พายุไต้ฝุ่นวิภา

0117 (JMA)・21W (JTWC)

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุโซนร้อน (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS)

ระยะเวลา

17 กันยายน – 21 กันยายน พ.ศ. 2544

ความรุนแรง

120 กม./ชม. (75 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
975 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.79 นิ้วปรอท)

วันที่ 17 กันยายน ศูนย์กลางของพายุเริ่มมีการพาความร้อนลึกปกคลุมบริเวณใจกลางของพายุจนนำไปสู่การประกาศของศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ให้พายุลูกนี้เป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อน และได้กำหนดหมายเลขอย่างเป็นทางการว่า 21W เมื่อเวลา 07:00 น. (00:00 น. เวลาสากลเชิงพิกัด) หลังจากนั้นเวลาประมาณ 18 ชั่วโมง ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วมได้ยกระดับพายุดีเปรสชันเขตร้อนให้กลายเป็นพายุโซนร้อน และในขณะที่สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ยังไม่ได้ยกระดับพายุในทันที
วันที่ 18 กันยายน สำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้กำหนดให้ชื่อว่า วิภา พายุมีลักษณะตาขนาดเล็ก และเต็มไปด้วยเมฆ ด้วยเหตุนี้ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้ยกระดับพายุโซนร้อนให้กลายเป็นพายุไต้ฝุ่น และในขณะเดียวกันสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่นก็ได้ยกระดับพายุโซนร้อนให้กลายเป็นพายุโซนร้อนกำลังแรง
วันที่ 19 กันยายน พายุไต้ฝุ่นวิภาได้เคลื่อนตัวไปทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือ และศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) เริ่มรายงานว่าพายุกำลังจะเข้าสู่ช่วงเปลี่ยนผ่านเป็นพายุหมุนนอกเขตร้อน อย่างไรก็ตาม ในช่วงเปลี่ยนผ่านนั้น ตาพายุก็เริ่มขยายตัวขึ้น และพายุไต้ฝุ่นวิภากลับมามีกำลังแรงขึ้นอีกครั้งในระดับหนึ่ง
วันที่ 20 กันยายน ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) ได้ยกระดับพายุให้กลายเป็นพายุไต้ฝุ่นระดับ 1 ชั่วคราวอีกครั้ง
วันที่ 21 กันยายน กำแพงตาของพายุเริ่มสลายตัวจากการแทรกตัวของอากาศแห้ง ศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) รายงานว่าพายุได้เข้าสู่ระดับความรุนแรงสูงสุดโดยมีกำลังแรงสูงสุดด้วยความเร็วลม 1 นาทีที่ 140 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (85 ไมล์ต่อชั่วโมง) และด้วยความเร็วลมสูงสุด 10 นาทีที่ 120 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (75 ไมล์ต่อชั่วโมง) หลังจากนั้นทั้งศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม (JTWC) และสำนักงานอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ได้ออกคำเตือนเป็นครั้งสุดท้ายโดยระบุว่าพายุได้เปลี่ยนสภาพเป็นพายุหมุนนอกเขตร้อนเป็นที่เรียบร้อยแล้ว เศษซากของพายุถูกตรวจพบเป็นครั้งสุดท้ายในบริเวณทะเลเบริงในสองวันหลังจากนั้น

พายุไต้ฝุ่นวิภาไม่ได้เคลื่อนตัวขึ้นฝั่งประเทศใดโดยตรง และไม่มีรายงานความเสียหายหรือการเสียชีวิตจากพายุลูกนี้^[3]

พายุไต้ฝุ่นฟรานซิสโก

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS)

ระยะเวลา

18 – 25 กันยายน

ความรุนแรง

155 กม./ชม. (100 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
945 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 27.91 นิ้วปรอท)

พายุไต้ฝุ่นเลกีมา

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 2 (SSHWS)

ระยะเวลา

22 – 30 กันยายน

ความรุนแรง

130 กม./ชม. (80 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
965 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.5 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: ลาบูโย

พายุไต้ฝุ่นกรอซา

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 3 (SSHWS)

ระยะเวลา

3 – 9 ตุลาคม

ความรุนแรง

150 กม./ชม. (90 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
950 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.05 นิ้วปรอท)

พายุไต้ฝุ่นไห่เยี่ยน

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรง (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 2 (SSHWS)

ระยะเวลา

11 – 18 ตุลาคม

ความรุนแรง

130 กม./ชม. (80 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
960 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 28.35 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: มาริง

พายุไต้ฝุ่นพอดึล

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (JMA)

พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)

ระยะเวลา

18 – 27 ตุลาคม

ความรุนแรง

185 กม./ชม. (115 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
925 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 27.32 นิ้วปรอท)

พายุไต้ฝุ่นเหล่งเหล่ง

พายุไต้ฝุ่นกำลังแรงอย่างมาก (JMA)

พายุไต้ฝุ่น (TMD)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 4 (SSHWS)

ระยะเวลา

5 – 12 พฤศจิกายน

ความรุนแรง

155 กม./ชม. (100 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
940 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 27.76 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: นานัง

พายุโซนร้อนคาจิกิ

พายุโซนร้อน (JMA)

พายุโซนร้อน (TMD)

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

4 – 9 ธันวาคม

ความรุนแรง

65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
996 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.41 นิ้วปรอท)

ชื่อของ PAGASA: เกดัน

พายุโซนร้อน 31W

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

10 – 12 ธันวาคม

ความรุนแรง

65 กม./ชม. (40 ไมล์/ชม.) (1 นาที)
997 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.44 นิ้วปรอท)

พายุไต้ฝุ่นฟ้าใส

พายุไต้ฝุ่นรุนแรง (JMA)

พายุซูเปอร์ไต้ฝุ่นระดับ 5 (SSHWS)

ระยะเวลา

13 – 25 ธันวาคม

ความรุนแรง

195 กม./ชม. (120 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
915 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 27.02 นิ้วปรอท)

พายุโซนร้อนฮวาเหม่ย์

พายุโซนร้อน (JMA)

พายุไต้ฝุ่นระดับ 1 (SSHWS)

ระยะเวลา

26 – 29 ธันวาคม (ออกนอกแอ่ง)

ความรุนแรง

85 กม./ชม. (50 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1006 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.71 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน

รายการพายุหมุนเขตร้อนที่มีความรุนแรงสูงสุดเป็นเพียงพายุดีเปรสชัน โดยอาจเป็นพายุที่มีรหัสเรียกตามหลังด้วยตัวอักษร W โดยศูนย์เตือนไต้ฝุ่นร่วม หรืออาจได้รับชื่อท้องถิ่นจากสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) แต่ไม่ถูกตั้งชื่อตามเกณฑ์ของกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) ซึ่งหน่วยงานดังกล่าวระบุเพียงแต่คำว่า TD (Tropical Depression) หรือพายุดีเปรสชันเท่านั้น

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 01W (เอาริง)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (PAGASA)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

17 – 21 กุมภาพันธ์

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1002 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.59 นิ้วปรอท)

ในช่วงกลางเดือนกุมภาพันธ์ พายุดีเปรสชันเขตร้อนเคลื่อนผ่านประเทศฟิลิปปินส์

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 02W (บาโรก)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (PAGASA)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

16 – 18 เมษายน

ความรุนแรง

45 กม./ชม. (30 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1004 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.65 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนดาร์นา

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (PAGASA)

ระยะเวลา

17 – 19 มิถุนายน

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1000 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.53 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 08W

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

10 – 11 กรกฎาคม

ความรุนแรง

45 กม./ชม. (30 ไมล์/ชม.) (1 นาที)
1002 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.59 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 08W เป็นระบบพายุช่วงอายุสั้น ซึ่งก่อตัวอยู่ในที่ห่างไกลจากแผ่นดินในช่วงกลางเดือนกรกฎาคม

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 10

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

16 – 19 กรกฎาคม

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1004 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.65 นิ้วปรอท)

พายุช่วงอายุสั้นอีกลูกก่อตัวในวันที่ 16 ถึง 19 กรกฎาคม

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 15

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

1 – 8 สิงหาคม

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1000 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.53 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนโฮลีนา

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (PAGASA)

ระยะเวลา

16 – 19 สิงหาคม

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
998 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.47 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 15W

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

24 – 27 สิงหาคม

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
998 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.47 นิ้วปรอท)

ระบบพายุอายุสั้นที่ไม่ส่งผลกระทบกับแผ่นดิน

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 25

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

5 – 12 กันยายน

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1000 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.53 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 26

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

7 – 12 กันยายน

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1002 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.59 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อนลูกที่ 27

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (JMA)

ระยะเวลา

21 – 22 ตุลาคม

ความรุนแรง

45 กม./ชม. (30 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1002 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.59 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 28W (โอนโดย)

พายุโซนร้อน (PAGASA)

พายุดีเปรสชัน (TMD)

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

16 – 25 กันยายน

ความรุนแรง

75 กม./ชม. (45 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
997 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.44 นิ้วปรอท)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน 29W (ปาบลิง)

พายุดีเปรสชันเขตร้อน (PAGASA)

พายุดีเปรสชัน (TMD)

พายุโซนร้อน (SSHWS)

ระยะเวลา

18 – 24 พฤศจิกายน

ความรุนแรง

55 กม./ชม. (35 ไมล์/ชม.) (10 นาที)
1004 เฮกโตปาสกาล (มิลลิบาร์ 29.65 นิ้วปรอท)

รายชื่อพายุ

ภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกเฉียงเหนือ ทั้งกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) และสำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) ต่างทำหน้าที่กำหนดชื่อของพายุหมุนเขตร้อนซึ่งก่อตัวภายในมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตก ซึ่งเป็นผลให้พายุหมุนเขตร้อนอาจมีสองชื่อ^[4] RSMC โตเกียวโดยกรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น — ศูนย์ไต้ฝุ่นจะกำหนดชื่อสากลให้กับพายุหมุนเขตร้อนในนามของคณะกรรมการไต้ฝุ่นขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลก ซึ่งพวกเขาจะประมาณความเร็วลมเฉลี่ยภายใน 10 นาทีของพายุหมุนเขตร้อน หากมีความเร็วลมถึง 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (40 ไมล์ต่อชั่วโมง) พายุหมุนเขตร้อนดังกล่าวจะได้รับชื่อ^[5] ส่วน PAGASA จะกำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อน ซึ่งเคลื่อนตัวเข้าหรือก่อตัวขึ้นเป็นพายุดีเปรสชันเขตร้อนภายในพื้นที่รับผิดชอบของฟิลิปปินส์ มีขอบเขตอยู่ระหว่างเส้นเมริเดียนที่ 135°ดะวันออก ถึง 115°ตะวันออก และระหว่างเส้นขนานที่ 5°เหนือ ถึง 25°เหนือ แม้ว่าพายุหมุนเขตร้อนลูกนั้นจะได้รับชื่อสากลแล้วก็ตาม^[4] โดยชื่อของพายุหมุนเขตร้อนที่มีนัยสำคัญจะถูกถอนโดยทั้ง PAGASA และ คณะกรรมการไต้ฝุ่น^[5] ในระหว่างฤดูกาล หากรายชื่อของภูมิภาคฟิลิปปินส์ที่เตรียมไว้ถูกใช้จนหมด PAGASA จะใช้ชื่อจากรายชื่อเพิ่มเติม ซึ่งถูกกำหนดขึ้นไว้ในแต่ละฤดูกาลมาใช้กับพายุหมุนเขตร้อนแทนชื่อที่หมดไป

ชื่อสากล

กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (JMA) จะเป็นหน่วยงานที่กำหนดชื่อให้กับพายุหมุนเขตร้อน เมื่อระบบได้รับการประมาณว่า มีความเร็วลมเฉลี่ยภายใน 10 นาที ที่ 65 กิโลเมตรต่อชั่วโมง (40 ไมล์ต่อชั่วโมง)^[6] โดย JMA จะคัดเลือกชื่อจากรายการ 140 ชื่อ ซึ่งได้รับการปรับปรุงโดย 14 ประเทศสมาชิกและดินแดนของคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งเอเชียและแปซิฟิก (ESCAP)/WMO คณะกรรมการไต้ฝุ่น^[7] โดยรายชื่อด้านล่างจะเป็นรายชื่อ พร้อมเลขรหัสพายุ ชื่อที่ใช้เป็นชื่อแรกของฤดูกาล 2544 คือ ซีมารอน จากชุดที่ 1 และชื่อที่ใช้เป็นชื่อสุดท้ายคือ ฮวาเหม่ย์ จากชุดที่ 2 รวมมีชื่อจากชุดรายชื่อถูกใช้ 26 ชื่อ

รายชื่อพายุหมุนเขตร้อนสากลของมหาสมุทรแปซิฟิกตะวันตกในฤดูกาล 2544
ชุด	รหัสพายุ	ชื่อพายุ	ชุด	รหัสพายุ	ชื่อพายุ	ชุด	รหัสพายุ	ชื่อพายุ	ชุด	รหัสพายุ	ชื่อพายุ
ชุดที่ 1	0101	ซีมารอน (Cimaron)	ชุดที่ 2	0108	โทราจี (Toraji)	ชุดที่ 2	0115	ดานัส (Danas)	ชุดที่ 2	0122	โพดุล (Podul)
	0102	เชบี (Chebi)		0109	หม่านหยี่ (Man-yi)		0116	นารี (Nari)		0123	เหล่งเหล่ง (Lingling)
	0103	ทุเรียน (Durian)		0110	อูซางิ (Usagi)		0117	วิภา (Vipa)		0124	คาจิกิ (Kajiki)
	0104	อูตอร์ (Utor)		0111	ปาบึก (Pabuk)		0118	ฟรานซิสโก (Francisco)		0125	ฟ้าใส (Faxai)
	0105	จ่ามี (Trami)		0112	หวู่ติบ (Wutip)		0119	เลกีมา (Lekima)		0126	ฮวาเหม่ย์ (Vamei)
ชุดที่ 2	0106	กองเร็ย (Kong-rey)		0113	เซอปัต (Sepat)		0120	กรอซา (Krosa)
ชุดที่ 2	0107	ยวี่ถู่ (Yutu)		0114	ฟิโทว์ (Fitow)		0121	ไห่เยี่ยน (Haiyan)

หมายเหตุ: ครั้งนี้เป็นเพียงครั้งเดียวที่ใช้ชื่อ "วิภา" ที่สะกดด้วยอักษรโรมันว่า "Vipa" ก่อนจะมีการแก้ไขการสะกดเป็น "Wipha" ในปี พ.ศ. 2545^[8]

ฟิลิปปินส์

สำนักงานบริหารบรรยากาศ ธรณีฟิสิกส์ และดาราศาสตร์แห่งฟิลิปปินส์ (PAGASA) จะใช้ชื่อของตัวเองหากมีพายุใดก่อตัวหรือเคลื่อนผ่านพื้นที่รับผิดชอบของตน^[9] ชุดรายชื่อแบบใหม่นี้เริ่มใช้ตั้งแต่ พ.ศ. 2544 โดยชุดรายชื่อนี้มีกำหนดจะถูกนำมาใช้อีกครั้งในฤดูกาล ค.ศ. 2005 (พ.ศ. 2548) ด้วย^[9] เนื่องจากเป็นชุดรายชื่อที่เริ่มใหม่ จึงไม่มีชื่อใดในรายการนี้ที่ถูกถอนเลย ส่วนชื่อที่ไม่ถูกใช้จะทำเป็น อักษรสีเทา

รายชื่อพายุหมุนเขตร้อนท้องถิ่นฟิลิปปินส์ในฤดูกาล 2544
เอาริง (Auring)	เฟเรีย (Feria) (0104)	กีโก (Kiko) (0116)	ปาบลิง (Pabling)	อูบเบง (Ubbeng) (ไม่ถูกใช้)
บาโรก (Barok)	โกรีโย (Gorio) (0105)	ลาบูโย (Labuyo) (0119)	เกดัน (Quedan) (0124)	บินตา (Vinta) (ไม่ถูกใช้)
กรีซิง (Crising) (0101)	ฮัวนิง (Huaning) (0107)	มาริง (Maring) (0121)	โรเลตา (Roleta) (ไม่ถูกใช้)	วิลมา (Wilma) (ไม่ถูกใช้)
ดาร์นา (Darna)	อิซัง (Isang) (0108)	นานัง (Nanang) (0123)	ซีบัก (Sibak) (ไม่ถูกใช้)	ยานิง (Yaning) (ไม่ถูกใช้)
เอโมง (Emong) (0102)	โฮลีนา (Jolina)	โอนโดย (Ondoy)	ตาลาฮีบ (Talahib) (ไม่ถูกใช้)	ซูมา (Zuma) (ไม่ถูกใช้)
รายชื่อเพิ่มเติม
อาลามิด (Alamid) (ไม่ถูกใช้)	โกนชิง (Conching) (ไม่ถูกใช้)	เอร์นี (Ernie) (ไม่ถูกใช้)	เกราร์โด (Gerardo) (ไม่ถูกใช้)	อิสโก (Isko) (ไม่ถูกใช้)
บรูโน (Bruno) (ไม่ถูกใช้)	โดโลร์ (Dolor) (ไม่ถูกใช้)	โฟลรันเต (Florante) (ไม่ถูกใช้)	เฮร์นัน (Hernan) (ไม่ถูกใช้)	เจอโรม (Jerome) (ไม่ถูกใช้)

การถอนชื่อ

ชื่อ ฮวาเหม่ย์ ถูกถอนออกโดยคณะกรรมการเศรษฐกิจและสังคมแห่งเอเชียและแปซิฟิก (ESCAP)/คณะกรรมการไต้ฝุ่นขององค์การอุตุนิยมวิทยาโลก (WMO) โดยมีการนำชื่อ เผ่ย์ผ่า มาใช้แทน ส่วนชื่อ นานัง ถูกถอนโดย PAGASA โดยนำชื่อ นันโด มาใช้แทนในปี ค.ศ. 2005 (พ.ศ. 2548)

ผลกระทบ

ตารางนี้รวมเอาทั้งหมดของระบบพายุที่ก่อตัวภายใน หรือ เคลื่อนตัวเข้ามาในมหาสมุทรแปซิฟิกเหนือ ทางฝั่งตะวันตกของเส้นแบ่งวันสากล ภายในปี พ.ศ. 2544 ประกอบด้วยชื่อพายุ ความรุนแรง บริเวณที่มีผลกระทบ จำนวนผู้เสียชีวิต และความเสียหาย ความเสียหายทั้งหมดเป็นค่าเงินดอลลาร์สหรัฐปี ค.ศ. 2001 (พ.ศ. 2544) ความเสียหายและผู้เสียชีวิตจากพายุนั้นรวมไปถึงตั้งแต่ครั้งเมื่อพายุยังเป็นเพียงหย่อมความกดอากาศต่ำ หรือเปลี่ยนผ่านไปเป็นความกดอากาศต่ำนอกเขตร้อนแล้ว

ชื่อพายุ	ช่วงวันที่	ระดับความรุนแรง ขณะมีกำลังสูงสุด	ความเร็วลมต่อเนื่อง (เฉลี่ย 10 นาที)	ความกดอากาศ	พื้นที่ผลกระทบ	ความเสียหาย (USD)	ผู้เสียชีวิต
01W (เอาริง)	17 – 20 กุมภาพันธ์	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	55 กม./ชม.	1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์	ไม่ทราบ	15
02W (บาโรก)	16 – 18 เมษายน	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	45 กม./ชม.	1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
TD	6 – 7 พฤษภาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์	ไม่มี	ไม่มี
ซีมารอน (กรีซิง)	9 – 14 พฤษภาคม	พายุโซนร้อนกำลังแรง	95 กม./ชม.	985 hPa (29.09 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน	&0000000000555000000000555 พันดอลลาร์สหรัฐ	ไม่มี
ดาร์นา	17 – 19 มิถุนายน	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	55 กม./ชม.	1000 hPa (29.53 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน	ไม่ทราบ	ไม่มี
เชบี (เอโมง)	19 – 24 มิถุนายน	พายุไต้ฝุ่น	120 กม./ชม.	965 hPa (28.5 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, จีน, ไต้หวัน	&0000000471000000000000471 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	108
ทุเรียน	June 29 – July 2	พายุโซนร้อนกำลังแรง	95 กม./ชม.	970 hPa (28.64 นิ้วปรอท)	จีน, เวียดนาม	&0000000422000000000000422 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	110
อูตอร์ (เฟเรีย)	1 – 7 กรกฎาคม	พายุโซนร้อนกำลังแรง	110 กม./ชม.	960 hPa (28.35 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, จีน, ไต้หวัน	&0000000331500000000000332 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	197
จ่ามี (โกรีโย)	8 – 11 กรกฎาคม	พายุโซนร้อน	75 กม./ชม.	994 hPa (29.35 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, จีน	ไม่ทราบ	3
08W	10 – 11 กรกฎาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	45 กม./ชม.	1002 hPa (29.59 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
TD	16 – 19 กรกฎาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่ทราบ	ไม่มี
กองเร็ย	21 – 28 กรกฎาคม	พายุไต้ฝุ่น	130 กม./ชม.	955 hPa (28.2 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
ยวี่ถู่ (ฮัวนิง)	22 – 26 กรกฎาคม	พายุโซนร้อนกำลังแรง	100 กม./ชม.	975 hPa (28.79 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, เวียดนาม, จีน	&000000007550000000000075.5 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	ไม่มี
โทราจี (อิซัง)	25 กรกฎาคม – 1 สิงหาคม	พายุไต้ฝุ่น	140 กม./ชม.	960 hPa (28.35 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, จีน	&0000000245000000000000245 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	200
หม่านหยี่	1 – 9 สิงหาคม	พายุไต้ฝุ่น	150 กม./ชม.	955 hPa (28.2 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะมาเรียนา	&000000000005000000000050 พันดอลลาร์สหรัฐ	ไม่มี
TD	2 – 3 สิงหาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	ไต้หวัน, หมู่เกาะรีวกีว	ไม่มี	ไม่มี
TD	5 – 8 สิงหาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1000 hPa (29.53 นิ้วปรอท)	ภาคตะวันออกของจีน, เกาหลี	ไม่มี	ไม่มี
อูซางิ	8 – 11 สิงหาคม	พายุโซนร้อน	65 กม./ชม.	992 hPa (29.29 นิ้วปรอท)	จีน, เวียดนาม, ลาว, ไทย	&00000000032000000000003.2 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	3
ปาบึก	13 – 22 สิงหาคม	พายุไต้ฝุ่น	130 กม./ชม.	960 hPa (28.35 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะมาเรียนา, ญี่ปุ่น	&00000000071000000000007.1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	6
โฮลีนา	16 – 19 สิงหาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	55 กม./ชม.	998 hPa (29.47 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์	&00000000091000000000009.1 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	41
TD	22 – 24 สิงหาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1000 hPa (29.53 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
TD	22 – 23 สิงหาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1002 hPa (29.59 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
15W	24 – 28 สิงหาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	55 กม./ชม.	1000 hPa (29.53 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
หวู่ติบ	26 สิงหาคม – 2 กันยายน	พายุไต้ฝุ่น	165 กม./ชม.	930 hPa (27.46 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
เซอปัต	26 – 30 สิงหาคม	พายุโซนร้อน	85 กม./ชม.	990 hPa (29.24 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
ฟิโทว์	28 สิงหาคม – 1 กันยายน	พายุโซนร้อน	85 กม./ชม.	990 hPa (29.24 นิ้วปรอท)	จีน	&0000000201700000000000202 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	4
ดานัส	3 – 14 กันยายน	พายุไต้ฝุ่น	155 กม./ชม.	945 hPa (27.91 นิ้วปรอท)	ญี่ปุ่น	&000000001280000000000012.8 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	9
นารี (กีโก)	5 – 21 กันยายน	พายุไต้ฝุ่น	140 กม./ชม.	960 hPa (28.35 นิ้วปรอท)	ญี่ปุ่น, ไต้หวัน, จีน	&0000000443000000000000443 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	104
TD	5 – 7 กันยายน	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1002 hPa (29.59 นิ้วปรอท)	ภาคใต้ของจีน	ไม่มี	ไม่มี
TD	8 – 10 กันยายน	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1000 hPa (29.53 นิ้วปรอท)	ไต้หวัน, หมู่เกาะรีวกีว	ไม่มี	ไม่มี
TD	9 – 12 กันยายน	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1000 hPa (29.53 นิ้วปรอท)	ภาคใต้ของจีน, เวียดนาม	ไม่มี	ไม่มี
วิภา	17 – 21 กันยายน	พายุไต้ฝุ่น	120 กม./ชม.	975 hPa (28.79 นิ้วปรอท)	ญี่ปุ่น	ไม่มี	ไม่มี
ฟรานซิสโก	18 – 25 กันยายน	พายุไต้ฝุ่น	155 กม./ชม.	945 hPa (27.91 นิ้วปรอท)	ไม่มี	ไม่มี	ไม่มี
เลกีมา (ลาบูโย)	22 – 30 กันยายน	พายุไต้ฝุ่น	130 กม./ชม.	965 hPa (28.5 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, ไต้หวัน, จีน	ไม่ทราบ	2
กรอซา	3 – 9 ตุลาคม	พายุไต้ฝุ่น	150 กม./ชม.	950 hPa (28.05 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะมาเรียนา	ไม่มี	ไม่มี
ไห่เยี่ยน (มาริง)	11 – 18 ตุลาคม	พายุไต้ฝุ่น	130 กม./ชม.	960 hPa (28.35 นิ้วปรอท)	ไต้หวัน, ญี่ปุ่น	&00000000034000000000003.4 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	2
โพดุล	19 – 27 ตุลาคม	พายุไต้ฝุ่น	185 กม./ชม.	925 hPa (27.32 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์	ไม่มี	ไม่มี
TD	20 – 21 ตุลาคม	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	ไม่ได้ระบุ	1002 hPa (29.59 นิ้วปรอท)	เวียดนาม	ไม่มี	ไม่มี
เหล่งเหล่ง (นานัง)	6 – 12 พฤศจิกายน	พายุไต้ฝุ่น	155 กม./ชม.	940 hPa (27.76 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, เวียดนาม, กัมพูชา	&000000007030000000000070.3 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	379
28W (โอนโดย)	17 – 25 พฤศจิกายน	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	55 กม./ชม.	996 hPa (29.41 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, หมู่เกาะมาเรียนา, ฟิลิปปินส์	ไม่มี	ไม่มี
29W (ปาบลิง)	18 – 23 พฤศจิกายน	พายุดีเปรสชันเขตร้อน	55 กม./ชม.	1004 hPa (29.65 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, มาเลเซีย, บรูไน, อินโดนีเซีย	ไม่มี	ไม่มี
คาจิกิ (เกดัน)	4 – 9 ธันวาคม	พายุโซนร้อน	65 กม./ชม.	996 hPa (29.41 นิ้วปรอท)	ฟิลิปปินส์, เวียดนาม	เล็กน้อย	ไม่มี
31W	10 – 12 ธันวาคม	พายุโซนร้อน	65 กม./ชม.	997 hPa (29.44 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์	ไม่มี	ไม่มี
ฟ้าใส	13 – 25 ธันวาคม	พายุไต้ฝุ่น	195 กม./ชม.	915 hPa (27.02 นิ้วปรอท)	หมู่เกาะแคโรไลน์, หมู่เกาะมาเรียนา, ฟิลิปปินส์	&00000000010000000000001 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	2
ฮวาเหม่ย์	26 – 29 ธันวาคม	พายุโซนร้อน	85 กม./ชม.	1006 hPa (29.71 นิ้วปรอท)	สิงคโปร์, มาเลเซีย, อินโดนีเซีย	&00000000036000000000003.6 ล้านดอลลาร์สหรัฐ	5
สรุปฤดูกาล
45 ลูก	17 กุมภาพันธ์ – 29 ธันวาคม		195 กม./ชม.	915 hPa (27.02 นิ้วปรอท)		&00000023008050000000002.3 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ	1287

ดูเพิ่ม

รายชื่อฤดูพายุไต้ฝุ่นแปซิฟิก
ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแปซิฟิก พ.ศ. 2544
ฤดูพายุเฮอร์ริเคนแอตแลนติก พ.ศ. 2544
ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดีย พ.ศ. 2544
ฤดูพายุไซโคลนมหาสมุทรอินเดียตะวันตกเฉียงใต้: 2543–2544, 2544–2545
ฤดูพายุไซโคลนภูมิภาคออสเตรเลีย: 2543–2544, 2544–2545
ฤดูพายุไซโคลนแปซิฟิกใต้: 2543–2544, 2544–2545

อ้างอิง

↑ "HKO Tropical Cyclones in 2001" (PDF) (ภาษาอังกฤษ). 2019-11-04. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 4 November 2019. สืบค้นเมื่อ 6 March 2021.
↑ "Meaning of Tropical Cyclone Names". www.hko.gov.hk (ภาษาอังกฤษ). 2023-01-30. สืบค้นเมื่อ 30 January 2023.
↑ Annual Report on Activities of the RSMC Tokyo – Typhoon Center 2001 (PDF) (Report) (ภาษาอังกฤษ). Tokyo, Japan: Japan Meteorological Agency. 2023-05-03. สืบค้นเมื่อ 3 May 2023.
1 2 Padgett, Gary. "Monthly Tropical Cyclone summary December 1999". Australian Severe Weather. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 11, 2012. สืบค้นเมื่อ August 28, 2012.
1 2 the Typhoon Committee (February 21, 2012). "Typhoon Committee Operational Manual 2012" (PDF). World Meteorological Organization. pp. 37–38. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ August 1, 2013.
↑ "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-24. สืบค้นเมื่อ 2019-01-19.
↑ Zhou, Xiao; Lei, Xiaotu (2012). "Summary of retired typhoons within the Western North Pacific Ocean". Tropical Cyclone Research and Review. The Economic and Social Commission for Asia and the Pacific/World Meteorological Organization's Typhoon Committee. 1 (1): 23–32. doi:10.6057/2012TCRR01.03. ISSN 2225-6032. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-12. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2014.
↑ "Typhoon Committee Operational Manual Meteorological Component" (PDF). World Meteorological Organization. p. 36. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 26 September 2007. สืบค้นเมื่อ 2007-09-16.
1 2 "Philippine Tropical Cyclone Names". Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-28. สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2015.

แหล่งข้อมูลอื่น

กรมอุตุนิยมวิทยาญี่ปุ่น (อังกฤษ)
กรมอุตุนิยมวิทยาจีน (อังกฤษ)
ดิจิทัลไต้ฝุ่น (อังกฤษ)
หอสังเกตการณ์ฮ่องกง (อังกฤษ)
ศูนย์ร่วมเตือนไต้ฝุ่น (อังกฤษ)
สำนักบริหารอุตุนิยมวิทยาเกาหลี (อังกฤษ)
ศูนย์บริการสภาพอากาศแห่งชาติกวม (อังกฤษ)
กรมอุตุนิยมวิทยามาเลเซีย (มลายู)
PAGASA (อังกฤษ)
สำนักสภาพอากาศกลางไต้หวัน (อังกฤษ)
TCWC จาการ์ตา (อินโดนีเซีย)
กรมอุตุนิยมวิทยาไทย
ไต้ฝุ่น2000 (อังกฤษ)
สำนักบริการพลังงานอุตุนิยมวิทยาแห่งชาติเวียดนาม (อังกฤษ)

บทความพายุหมุนเขตร้อนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

ดูเพิ่มที่โครงการวิกิพายุหมุนเขตร้อน

[hko-durian-1] "HKO Tropical Cyclones in 2001" (PDF) (ภาษาอังกฤษ). 2019-11-04. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 4 November 2019. สืบค้นเมื่อ 6 March 2021.

[2] "Meaning of Tropical Cyclone Names". www.hko.gov.hk (ภาษาอังกฤษ). 2023-01-30. สืบค้นเมื่อ 30 January 2023.

[jma-3] Annual Report on Activities of the RSMC Tokyo – Typhoon Center 2001 (PDF) (Report) (ภาษาอังกฤษ). Tokyo, Japan: Japan Meteorological Agency. 2023-05-03. สืบค้นเมื่อ 3 May 2023.

[Padgett_Dec_99-4] 1 2 Padgett, Gary. "Monthly Tropical Cyclone summary December 1999". Australian Severe Weather. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ February 11, 2012. สืบค้นเมื่อ August 28, 2012.

[TC-5] 1 2 the Typhoon Committee (February 21, 2012). "Typhoon Committee Operational Manual 2012" (PDF). World Meteorological Organization. pp. 37–38. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ August 1, 2013.

[6] "สำเนาที่เก็บถาวร" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-24. สืบค้นเมื่อ 2019-01-19.

[Retired_typhoons-7] Zhou, Xiao; Lei, Xiaotu (2012). "Summary of retired typhoons within the Western North Pacific Ocean". Tropical Cyclone Research and Review. The Economic and Social Commission for Asia and the Pacific/World Meteorological Organization's Typhoon Committee. 1 (1): 23–32. doi:10.6057/2012TCRR01.03. ISSN 2225-6032. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-12. สืบค้นเมื่อ 21 ธันวาคม 2014.

[Spelling-8] "Typhoon Committee Operational Manual Meteorological Component" (PDF). World Meteorological Organization. p. 36. เก็บ (PDF)จากแหล่งเดิมเมื่อ 26 September 2007. สืบค้นเมื่อ 2007-09-16.

[PAGASA_Names-9] 1 2 "Philippine Tropical Cyclone Names". Philippine Atmospheric, Geophysical and Astronomical Services Administration. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2016-12-28. สืบค้นเมื่อ 18 เมษายน 2015.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]