รายชื่อประเทศเรียงตามอัตราการเป็นเจ้าของบ้าน

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

ด้านล่างนี้เป็น รายชื่อประเทศเรียงตามอัตราการเป็นเจ้าของบ้าน[1]

ประเทศหรือดินแดน อัตราการเป็น
เจ้าของบ้าน (%)		 วันที่ของ
ข้อมูล
 แอลเบเนีย 96.3 2020[2]
 โรมาเนีย 96.1 2019[2]
 ลาว 95.9 2015[3]
 คาซัคสถาน 95 2018[4]
 ฮังการี 91.3 2020[2]
 สโลวาเกีย 90.9 2019[2]
 ลิทัวเนีย 90.3 2019[2]
 คิวบา 90 2014[5]
 มาซิโดเนียเหนือ 90 2016[6]
 เวียดนาม 90 2020[7]
 โครเอเชีย 89.7 2019[8]
 จีน 89.68 2018[9]
 รัสเซีย 89 2018[10]
 สิงคโปร์ 87.9 2020[11]
 อินเดีย 86.6 2011[12]
 พม่า 85.5 2014[13]
 เนปาล 85 2011[14]
 บัลแกเรีย 84.3 2020[2]
 โปแลนด์ 84.2 2019[8]
 อินโดนีเซีย 84 2019[15]
 ไต้หวัน 83.9 2010[16]
 เซอร์เบีย 83.3 2019[2]
 โอมาน 83 2014[17]
 เอสโตเนีย 81.4 2020[2]
 นอร์เวย์ 80.3 2019[2]
 ลัตเวีย 80.2 2019[8]
 เม็กซิโก 80 2009[18]
 ไทย 80 2002[19]
 มอลตา 79.8 2019[8]
 เช็กเกีย 78.6 2019[8]
 มาเลเซีย 76.9 2019[20]
 สเปน 76.2 2019[8]
 อียิปต์ 76 2019[21]
 ตรินิแดดและโตเบโก 76 2013[22]
 เคนยา 75 2019[15]
 กรีซ 74.6 2020[2]
 สโลวีเนีย 74.6 2020[2]
 บราซิล 74.4 2008[23]
 โปรตุเกส 73.9 2019[2]
 ไอซ์แลนด์ 73.6 2018[2]
 อิตาลี 72.4 2019[2]
 เบลเยียม 72.3 2018[8]
 ลักเซมเบิร์ก 70.9 2019[2]
 ฟินแลนด์ 70.7 2020[2]
 แอฟริกาใต้ 69.7 2021[24]
 เนเธอร์แลนด์ 69.0 2019[8]
 อาร์เจนตินา 68.9 2017[25]
 ไอร์แลนด์ 68.7 2019[2]
 แคนาดา 68.5 2018[26]
 ไซปรัส 67.9 2019[8]
 อิสราเอล 67.3 2014[27]
 ออสเตรเลีย 65.5 2016[28]
สหรัฐ สหรัฐ 65.3 2019[29]
 บรูไน 65 2019[30]
 นิวซีแลนด์ 64.5 2018[31]
 สวีเดน 64.5 2020[2]
 ฝรั่งเศส 64.1 2019[2]
 สหราชอาณาจักร 63 2018[32]
 ซาอุดีอาระเบีย 62.08 2019[33]
 ญี่ปุ่น 61.2 2017[34]
 เดนมาร์ก 60.8 2019[8]
 อิหร่าน 60.5 2017[35]
 ตุรกี 58.8 2019[2]
 เกาหลีใต้ 56.8 2015[36]
 ออสเตรีย 55.3 2020[2]
 เยอรมนี 51.1 2019[2]
 ติมอร์-เลสเต 49.9 2007[37]
 สวิตเซอร์แลนด์ 41.6 2019[2]
 สหรัฐอาหรับเอมิเรตส์ 28 2017[38]
 ไนจีเรีย 25 2019[15]
 ฮ่องกง 22.1 2021[39]
 ฟีจี 10 2019[40]

อ้างอิง[แก้]

  1. ↑ "Homeownership Rate: Definition from". Answers.com. สืบค้นเมื่อ 14 April 2015.
  2. ↑ 2.00 2.01 2.02 2.03 2.04 2.05 2.06 2.07 2.08 2.09 2.10 2.11 2.12 2.13 2.14 2.15 2.16 2.17 2.18 2.19 2.20 2.21 2.22 "Distribution of population by tenure status, type of household and income group - EU-SILC survey". Eurostat. July 1, 2021. สืบค้นเมื่อ July 13, 2021.
  3. ↑ "Results of Population and Housing Census" (PDF). คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2022-11-23. สืบค้นเมื่อ March 22, 2022.
  4. ↑ "URBANIZATION IN KAZAKHSTAN DESIRABLE CITIES, UNAFFORDABLE HOUSING, AND THE MISSING RENTAL MARKET" (PDF). สืบค้นเมื่อ November 22, 2022.
  5. ↑ "On Cuba, Obama Goes Long and Castro Holds on". 30 November 2001.
  6. ↑ "Home ownership rate in North Macedonia from 2011 to 2016". statista.com.
  7. ↑ "Vietnam's property market remains resilient". 29 September 2020.
  8. ↑ 8.00 8.01 8.02 8.03 8.04 8.05 8.06 8.07 8.08 8.09 "Distribution of population by tenure status, type of household and income group - EU-SILC survey". Eurostat. 26 August 2020. สืบค้นเมื่อ 31 August 2020.
  9. ↑ "The American Dream Is Alive and Well—in China". laprogressive.com.
  10. ↑ "Russia: Home ownership rate 2018".
  11. ↑ "DOS | SingStat Website - Households - Latest Data". Department of Statistics (Singapore). June 18, 2021. สืบค้นเมื่อ July 13, 2021.
  12. ↑ "Census of India 2011 - Houses Household Amenities and Assets - Figures at a Glance" (PDF). Ministry of Home Affairs (India). สืบค้นเมื่อ 14 April 2015.
  13. ↑ "3.8 million homes needed immediately to meet Myanmar's housing requirements". United Nations Population Fund. 2017-08-11. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  14. ↑ "Home is where the heart is — What drives Nepal's singular obsession with owning a house?".
  15. ↑ 15.0 15.1 15.2 Uroko, Chuka (2019-10-10). "Nigeria lags peers in home ownership rate at 25% for 200m population". Business Day. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  16. ↑ Chen, Yi-Ling (2015-07-15). "The factors and implications of rising housing prices in Taiwan". Brookings. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  17. ↑ "Affordable Housing in Oman - a Growing Issue". World Property Journal (ภาษาอังกฤษ). สืบค้นเมื่อ 2018-02-14.
  18. ↑ Housing Finance in Mexico: Current State and Future Sustainability (PDF) (Report). Inter-American Development Bank. November 2011. p. 9. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2016-03-04. สืบค้นเมื่อ 14 April 2015.
  19. ↑ "Thailand". www.un.org. สืบค้นเมื่อ 2016-03-05.
  20. ↑ Chee Hung, Foo (2020-09-04). "Housing demand post-MCO — back to basics". The Edge. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  21. ↑ "'Demand on Housing' report released showing pivotal figures". Egypt Today. 2019-12-09. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  22. ↑ Surtees, Joshua (25 August 2014). "Raymond: T&T in danger of repeating housing mistakes". Trinidad and Tobago Guardian. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 September 2017. สืบค้นเมื่อ 14 April 2015.
  23. ↑ Loudiyi, Ihssane (14 October 2009). "Survey Results: Brazil Stays Strong in the face of the Crisis". World Bank. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2 April 2015. สืบค้นเมื่อ 14 April 2015.
  24. ↑ "General Household Survey" (PDF). Statistics SA. สืบค้นเมื่อ 28 June 2022.
  25. ↑ Arcuri, Graig (January 2019). "To Remove Walls or Not: Analysis Into the Dilemma of Chinese "Block System Policy"". Baltic Journal of Real Estate Economics and Construction Management. 7 (1): 135–158. doi:10.2478/bjreecm-2019-0009. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  26. ↑ "Canada at a Glance 2020: Housing". Statistics Canada. 2018. สืบค้นเมื่อ 7 May 2021.
  27. ↑ "Housing in Israel - Findings from the 2014 Household Expenditure Survey, 2014". Central Bureau of Statistics. 18 November 2015. สืบค้นเมื่อ 12 June 2016.
  28. ↑ "2016 Census Community Profile General Community Profile Table G33". Australian Bureau of Statistics. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 2017-08-05. สืบค้นเมื่อ 27 March 2018.
  29. ↑ "Homeownership Rates" (PDF). census.gov/housing/hvs/data/ann14ind.html. United States Census. 2019. สืบค้นเมื่อ 13 May 2020.
  30. ↑ "Home Ownership Rate Of 85% By 2035". Brunei Direct. Bandar Seri Begawan. 2019-03-19. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  31. ↑ "Housing in Aotearoa: 2020". Statistics NZ. 8 December 2020. สืบค้นเมื่อ 27 February 2021.
  32. ↑ "Home ownership". UK Government. สืบค้นเมื่อ 5 January 2021.
  33. ↑ "Houses owned by Saudi families jump 60% this year". Saudi Gazette. 2019-10-09. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  34. ↑ "Prefecture Comparison: Homeownership". Statistics Japan. December 2017. สืบค้นเมื่อ 5 January 2021.
  35. ↑ "Iran: Owner-Occupancy Declines as Rented Housing Doubles". Financial Tribune. 2019-09-30. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  36. ↑ "자가점유비율". Statistics Korea. สืบค้นเมื่อ 9 May 2018.
  37. ↑ "Strategic Development Plan" (PDF). Humanitarian Library. 2010. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  38. ↑ "UAE millennial homeowners lower than global average". The National. 2017-03-01. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
  39. ↑ 香港財經時報 原文網址: CCL三大指數齊升｜樓價2021｜逾550萬港人冇樓、但有8萬人擁3個物業 (2021-05-07). "香港買樓要不吃不喝20.7年、逾550萬港人冇樓！但超過8萬人擁3個物業｜揭樓市兩極怪現象 原文網址: CCL三大指數齊升｜樓價2021｜逾550萬港人冇樓、但有8萬人擁3個物業". HKBT. สืบค้นเมื่อ 2022-05-01.
  40. ↑ Chand, Abishek (2019-06-15). "Rate of home ownership 'low'". Fiji Times. สืบค้นเมื่อ 2021-06-21.
เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=รายชื่อประเทศเรียงตามอัตราการเป็นเจ้าของบ้าน&oldid=10956627"