ข้ามไปเนื้อหา

มัลคอล์ม ทูนาเกา

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มัลคอล์ม ทูนาเกา
เกิดมัลคอล์ม อาลินดาเยา ทูนาเกา
(Malcolm Alindajao Tunaacao)

8 ธันวาคม พ.ศ. 2521

มัลคอล์ม ทูนาเกา (Malcolm Tunacao) หรือ มัลคอล์ม อาลินดาเยา ทูนาเกา นักมวยสากลชาวฟิลิปปินส์ เกิดเมื่อ 8 ธันวาคม พ.ศ. 2521 ที่ เมือง Mandaue ประเทศฟิลิปปินส์ สถิติการชก 39 ครั้ง ชนะ 33 (น็อค 20) เสมอ 3 แพ้ 3

ประวัติ

[แก้]

ทูนาเกาขึ้นชกมวยสากลครั้งแรกเมื่อ 1 สิงหาคม พ.ศ. 2541 ชนะน็อค มานูเอล เฟเรโก ยก 2 จากนั้น ขึ้นชกชนะรวดมาตลอดที่ฟิลิปปินส์ จนได้ครองแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นฟลายเวทเมื่อ 25 กันยายน พ.ศ. 2542 ชนะคะแนน ริโอ ซูมัมปอง จากนั้นป้องกันแชมป์ไว้ได้ 1 ครั้ง ก่อนจะเดินทางมาชิงแชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท เมื่อ 19 พฤษภาคม พ.ศ. 2543 ปรากฏว่าทูนาเกาเป็นฝ่ายชนะทีเคโอ เม็ดเงิน กระทิงแดงยิมในยกที่ 7 อย่างพลิกความคาดหมาย ทูนาเกาไปชกป้องกันแชมป์ที่ญี่ปุ่นได้ 1 ครั้ง ก่อนจะมาเสียแชมป์ แพ้น็อค พงษ์ศักดิ์เล็ก ศิษย์คะนองศักดิ์ ยก 1 เมื่อ 2 มีนาคม พ.ศ. 2544

หลังจากเสียแชมป์โลก ทูนาเกาขึ้นชิงแชมป์เงา WBC รุ่นฟลายเวท เสมอโดยเทคนิคกับแรนดี้ แมนกูบัท เนื่องจากทูนาเกาแตกจนชกต่อไม่ได้ จากนั้นชกชนะน็อค พรชัย ศิษย์พระพรหม ยก 6 ที่ ฟิลิปปินส์ ต่อมา ทูนาเกาได้ครองแชมป์เงา WBC รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท ที่ว่าง ชนะน็อค ริโน จากัวร์ ยก 5 เมื่อ 26 กันยายน พ.ศ. 2546 หลังจากนั้น ทูนาเกาไปชกที่ญี่ปุ่น ขึ้นชกนอกรอบชนะสองครั้งรวด แล้วจึงชิงแชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวทเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2548 ชนะคะแนน กุมารทอง ป.ปลื้มกมลที่ญี่ปุ่น ได้แชมป์ไปครอง ชกป้องกันตำแหน่งได้ 2 ครั้ง ก่อนจะเสียแชมป์ไปเมื่อ 13 มกราคม พ.ศ. 2550 แพ้คะแนนโดยเทคนิค รอลลี ลูนาสที่ ญี่ปุ่น หลังจากนั้น ทูนาเกาขึ้นชิงแชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นแบนตัมเวทที่ว่างเมื่อ 20 กันยายน พ.ศ. 2551 ชนะคะแนน โมนิโก ลอเรนเต้ ที่ฟิลิปปินส์ และได้ไปชิงแชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวทที่ว่างที่เกาหลีใต้เมื่อ 6 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553 ชนะคะแนน แช เซืองซุก ที่เกาหลีใต้ และชกป้องกันตำแหน่งไว้ได้ 3 ครั้งและขึ้นชกนอกรอบที่ ญี่ปุ่น ชนะน็อค ฉัตรเพชร ศิษย์หมอเส็ง ยก 4

ทูนาเกาได้ขึ้นชกตัดเชือกเพื่อหาผู้ชนะไปชิงแชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 22 ธันวาคม พ.ศ. 2555 ซึ่งทูนาเกาเป็นฝ่ายชนะน็อค คริสเตียน เอสกิวเวล ยก 7 จากนั้น ทูนาเกาได้ชิงแชมป์โลกรุ่นนี้เมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 ปรากฏว่าเป็นฝ่ายแพ้น็อค ชินซูเกะ ยามานากะ ยก 12 ไม่ได้แชมป์ หลังจากนั้น ยังขึ้นชกมวยต่อมา โดยขึ้นชกครั้งล่าสุดเมื่อ 22 พฤษภาคม พ.ศ. 2557 ชนะคะแนน จุง จูฮยุน ที่ ญี่ปุ่น

เกียรติประวัติ

[แก้]
  • แชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นฟลายเวท (2542 – 2543)
  • แชมป์โลก WBC รุ่นฟลายเวท
  • แชมป์เงา WBC รุ่นซูเปอร์ฟลายเวท
    • ชิง 26 กันยายน 2546 ชนะน็อค ริงโก จากัวร์ ยก 5 ที่ ฟิลิปปินส์
    • สละแชมป์
  • แชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวท
    • ชิง 19 พฤศจิกายน 2548 ชนะคะแนน กุมารทอง ป.ปลื้มกมล ที่ โตเกียว
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 5 กุมภาพันธ์ 2549 เสมอกับ โคเฮย์ โอบะ ที่ นาโกย่า
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 6 พฤษภาคม 2549 ชนะน็อค ยาสุโอะ คิจิมา ยก 11 ที่ โตเกียว
    • เสียแชมป์ 13 มกราคม 2550 แพ้คะแนน รอลลี่ ลูนาส ที่ โตเกียว
  • แชมป์ฟิลิปปินส์รุ่นแบนตัมเวท (2551)
  • แชมป์ OPBF รุ่นแบนตัมเวท
    • ชิง 6 กุมภาพันธ์ 2553 ชนะคะแนน แช เซืองซุก ที่ เกาหลีใต้
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 1, 11 กรกฎาคม 2553 ชนะคะแนน โคเฮอิ โอบะ ที่ ญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 2, 2 พฤศจิกายน 2553 ชนะน็อค ฮิเตโนบุ ฮอนดา ยก 5 ที่ญี่ปุ่น
    • ป้องกันแชมป์ครั้งที่ 3, 5 กุมภาพันธ์ 2554 ชนะน็อค ไดโกะ นากาฮิโร ยก 6 ที่ ญี่ปุ่น
    • สละแชมป์
  • เคยชิงแชมป์ต่อไปนี้แต่ไม่สำเร็จ
    • ชิงแชมป์เงา WBC รุ่นฟลายเวท เมื่อ 28 กรกฎาคม 2544 เสมอกับ แรนดี้ แมนกูบัท (ฟิลิปปินส์) ที่ มะนิลา
    • ชิงแชมป์โลก WBC รุ่นแบนตัมเวท เมื่อ 8 เมษายน พ.ศ. 2556 แพ้ทีเคโอ ชินซูเกะ ยามานากะ ยก 12

อ้างอิง

[แก้]