ผลต่างระหว่างรุ่นของ "อัครบิดร"
Peachthestar (คุย | ส่วนร่วม) |
Peachthestar (คุย | ส่วนร่วม) |
||
บรรทัด 4: | บรรทัด 4: | ||
==ประวัติ== |
==ประวัติ== |
||
[[ไฟล์:พระสังฆราชคิริลล์ เต็มยศ.JPG|thumb|[[อัครบิดรคิริลล์ แห่งมอสโก]] [[อัครบิดรแห่งมอสโกและรัสทั้งปวง |
[[ไฟล์:พระสังฆราชคิริลล์ เต็มยศ.JPG|thumb|[[อัครบิดรคิริลล์ แห่งมอสโก]] [[อัครบิดรแห่งมอสโกและรัสทั้งปวง]] องค์ปัจจุบัน]] |
||
[[ไฟล์:Bartolomew I.jpg|150px|thumb|right|'''อัครบิดรสากลบาร์โธโลมิวที่ 1''' [[อัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิล]]องค์ปัจจุบัน]] |
[[ไฟล์:Bartolomew I.jpg|150px|thumb|right|'''อัครบิดรสากลบาร์โธโลมิวที่ 1''' [[อัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิล]]องค์ปัจจุบัน]] |
||
หลังการ[[สังคายนาไนเซียครั้งที่หนึ่ง]]ในปี [[ค.ศ. 325]] ได้มีการแบ่งเขตการปกครองภายใน[[คริสตจักร]]ออกเป็น 3 เขต ได้แก่ [[สันตะสำนัก|โรม]] [[อัครบิดรแห่งอะเล็กซานเดรีย|อะเล็กซานเดรีย]] และ[[อัครบิดรแห่งแอนติออก|แอนติออก]] แต่ละเขตมีอัครบิดรเป็นประมุข โดยถือเอาอัครบิดรแห่งกรุงโรมเป็น[[พระสันตะปาปา]]หรือประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล ต่อมามีการประชุมสภา[[สังคายนาแห่งแคลซีดัน]]กำหนดให้มี[[อัครบิดรแห่งเยรูซาเลม|เขตอัครบิดรเยรูซาเลม]]และ[[อัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิล|เขตอัครบิดรคอนสแตนติโนเปิล]] แยกออกมาจากเขตอัครบิดรแอนติออก ทำให้ได้เขตอัครบิดร 5 เขต และมีอัครบิดร 5 คนในคริสตจักร โดยอัครบิดรแห่งโรมยังคงเป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล (Ecumenical church) และอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็นรอง แต่ถือว่าเป็นใหญ่สุดใน[[คริสตจักรตะวันออก]]ซึ่งใช้ภาษากรีก ทำให้ในทางปฏิบัติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลมีอิทธิพลมากกว่า<ref name="แก่นปรัชญายุคกลาง">กีรติ บุญเจือ, ''แก่นปรัชญายุคกลาง'', จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550, หน้า 164</ref> |
หลังการ[[สังคายนาไนเซียครั้งที่หนึ่ง]]ในปี [[ค.ศ. 325]] ได้มีการแบ่งเขตการปกครองภายใน[[คริสตจักร]]ออกเป็น 3 เขต ได้แก่ [[สันตะสำนัก|โรม]] [[อัครบิดรแห่งอะเล็กซานเดรีย|อะเล็กซานเดรีย]] และ[[อัครบิดรแห่งแอนติออก|แอนติออก]] แต่ละเขตมีอัครบิดรเป็นประมุข โดยถือเอาอัครบิดรแห่งกรุงโรมเป็น[[พระสันตะปาปา]]หรือประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล ต่อมามีการประชุมสภา[[สังคายนาแห่งแคลซีดัน]]กำหนดให้มี[[อัครบิดรแห่งเยรูซาเลม|เขตอัครบิดรเยรูซาเลม]]และ[[อัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิล|เขตอัครบิดรคอนสแตนติโนเปิล]] แยกออกมาจากเขตอัครบิดรแอนติออก ทำให้ได้เขตอัครบิดร 5 เขต และมีอัครบิดร 5 คนในคริสตจักร โดยอัครบิดรแห่งโรมยังคงเป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล (Ecumenical church) และอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็นรอง แต่ถือว่าเป็นใหญ่สุดใน[[คริสตจักรตะวันออก]]ซึ่งใช้ภาษากรีก ทำให้ในทางปฏิบัติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลมีอิทธิพลมากกว่า<ref name="แก่นปรัชญายุคกลาง">กีรติ บุญเจือ, ''แก่นปรัชญายุคกลาง'', จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย, 2550, หน้า 164</ref> |
รุ่นแก้ไขเมื่อ 15:43, 22 สิงหาคม 2560
อัครบิดร[1] (อังกฤษ: patriarch) ชาวอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ในประเทศไทยเรียกว่า พระสังฆราช และ ชาวโปรเตสแตนต์ในประเทศไทยเรียกว่าอัครปิตา ส่วนชาวโรมันคาทอลิกในประเทศไทยเรียกว่าพระอัยกา ถือเป็นตำแหน่งมุขนายกชั้นสูงสุดในคริสตจักรอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ และอื่นๆ เช่นออเรียนทัลออร์ทอดอกซ์ โรมันคาทอลิก และอัสซีเรียนแห่งตะวันออก
แต่เดิมคัมภีร์ไบเบิลช้คำนี้เพื่อหมายถึง อับราฮัม อิสอัค และยาโคบ ผู้เป็นปฐมบรรพบุรุษของวงศ์วานอิสราเอล และเรียกยุคที่ทั้งสามคนนี้มีชีวิตอยู่ว่ายุคอัครบิดร
ประวัติ
หลังการสังคายนาไนเซียครั้งที่หนึ่งในปี ค.ศ. 325 ได้มีการแบ่งเขตการปกครองภายในคริสตจักรออกเป็น 3 เขต ได้แก่ โรม อะเล็กซานเดรีย และแอนติออก แต่ละเขตมีอัครบิดรเป็นประมุข โดยถือเอาอัครบิดรแห่งกรุงโรมเป็นพระสันตะปาปาหรือประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล ต่อมามีการประชุมสภาสังคายนาแห่งแคลซีดันกำหนดให้มีเขตอัครบิดรเยรูซาเลมและเขตอัครบิดรคอนสแตนติโนเปิล แยกออกมาจากเขตอัครบิดรแอนติออก ทำให้ได้เขตอัครบิดร 5 เขต และมีอัครบิดร 5 คนในคริสตจักร โดยอัครบิดรแห่งโรมยังคงเป็นประมุขสูงสุดในคริสตจักรสากล (Ecumenical church) และอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็นรอง แต่ถือว่าเป็นใหญ่สุดในคริสตจักรตะวันออกซึ่งใช้ภาษากรีก ทำให้ในทางปฏิบัติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลมีอิทธิพลมากกว่า[2]
ต่อมาเขตอัครบิดรแอนติออกยังถูกแบ่งออกเป็น 3 เขตตามภาษาพิธีกรรม คือ เขตอัครบิดรเมลไคต์ (Melkite) เขตอัครบิดรมาโรไนต์ (Maroniite) และเขตอัครบิดรซีเรียน เขตอัครบิดรกรุงโรมก็แบ่งเป็นอีก 3 เขตพิเศษ คือ เขตอัครบิดรเวนิส เขตอัครบิดรลิสบอน และเขตอัครบิดรกัว[1]
เมื่อคริสตจักรแบ่งออกเป็น 2 นิกาย คือฝ่ายตะวันตกกลายเป็นนิกายโรมันคาทอลิก ส่วนฝ่ายตะวันออกเป็นนิกายอีสเทิร์นออร์ทอดอกซ์ เมื่อนิกายออร์ทอดอกซ์แพร่หลายไปยังท้องที่อื่นในภูมิภาคตะวันออก จึงเกิดเขตอัครบิดรต่าง ๆ มากขึ้น เช่น กรีก อาร์มีเนีย รัสเซีย เซอร์เบีย โรมาเนีย เป็นต้น โดยให้เกียรติอัครบิดรแห่งคอนสแตนติโนเปิลเป็นบุคคลอันดับหนึ่งในบรรดาผู้ที่เท่าเทียมกัน แต่ไม่ใช่เป็นประมุขสูงสุด