ข้ามไปเนื้อหา

พระแม่มาตังคี

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
พระแม่มาตังคี
เทวีแห่งความรู้ ศิลปะ วาทศิลป์ เวทมนตร์ พลังเหนือธรรมชาติ และการควบคุมสัตว์ป่า
ส่วนหนึ่งของ หนึ่งกลุ่มคณะเทวีมหาวิทยา
จิตรกรรมแบบประเพณีอินเดียแบบเบงกอล ปลายพุทธศตวรรษที่ 24
ชื่ออื่นราชมาตังคี,มนตราริณีเทพี
ชื่อในอักษรเทวนาครีमातङ्गी
ชื่อในการทับศัพท์ภาษาสันสกฤตMātaṅgī
ส่วนเกี่ยวข้องมหาวิทยา
พระแม่สุรัสวดี
เทวีในศาสนาฮินดู
พระแม่กาลี
พระแม่ปารวตี
พระเรณุกา
ที่ประทับเทวโลก , ป่าดิบชื้น หรือ ป่าช้า
อาวุธดาบ, วีณา, หัวกะโหลกที่มีนกแก้วเกาะ, ขวาน, บ่วงบาศ, ต้นอ้อย, อังกุสะ, ทัณฑะ, (คทา)
คู่ครองพระมาตัง (พระศิวะ) หรือ พระพรหม

พระแม่มาตังคี (สันสกฤต: मातङ्गी) เป็นเทวีในศาสนาฮินดู พระนางเป็นหนึ่งในคณะเทวีมหาวิทยาทั้งสิบของนิกายตันตระพระนางนั้นเป็นองค์เดียวกับพระสุรัสวดีเทวีแห่งศิลปศาสตร์ ในคติของตันตระ[1]

เทวกำเนิด

[แก้]

ครั้งหนึ่งพระแม่ปารวตีได้ทูลขอพระศิวะกลับไปเยี่ยมท้าวหิมวัตและพระนางเมนกา พระศิวะตกลงแต่พระแม่จะต้องกลับมาภายในเร็ววัน พระศิวะเกิดอาการไขข้องใจจึงได้ออกตามหาพระแม่ปารวตีโดยปลอมเป็นคนขายเครื่องประดับและเมื่อพระศิวะหาพระแม่เจอ พระองค์จึงขอเสพสังวาสกับนาง ในขณะที่พระแม่กำลังจะสาปพ่อค้าคนนี้ พระนางก็รับรู้ได้ว่าเขาคือพระศิวะ นางจึงบอกกับพ่อค้าว่าให้รอช่วงเวลาที่เหมาะสมกว่านี้ ในช่วงเย็นพระแม่ได้จำแลงกายเป็นหญิงจัณฑาลและกลับไปหาพระศิวะ พระนางมีรูปกายเพรียวงาม หน้าอกอวบอิ่ม สวมชุดและเครื่องประดับสีแดง และพระนางก็ร่ายรำต่อหน้าพระศิวะ หลังการยั่วยวนแห่งพระแม่ผู้ทรงเสน่ห์ พระศิวะถามพระมาตังคีว่าเธอเป็นใคร พระแม่ตอบว่า ฉันคือหญิงวรรณะจัณฑาล พระศิวะทราบว่านี่คือพระแม่ปารวตีจึงจำแลงตนเป็นจัณฑาล และพระองค์ทั้ง2ก็ร่วมเสพสังวาสกัน (ค่อนข้างร้อนแรง)

อีกตำนานหนึ่งกล่าวไว้ว่า ฤๅษีทุรวาสเดินทางมายังเขาไกรลาสในขณะที่เหล่าเทพกำลังฉลองเทศกาลโฮลี แต่เขากลับไม่ได้รับความสนใจเพราะทุกคนกำลังสนุกสนานกับการเต้นรําทําให้เขาไม่พอใจและสาป พระศิวะและพระแม่ปารวตีให้ไปอยู่ในที่สันโดษ ทั้งสองพระองค์ตอบรับคําสาปและได้ไปอาศัยอยู่ในป่าช้าในรูปของมาตังและมาตังคี

อีกเรื่องเล่านึงบอกว่า พระแม่มาตังคีเสด็จลงไปในแม่นํ้าคงคาเพื่อปลุกพระแม่เกาศิกีหรืออัมพิกาเพื่อปราบอสูรศุมภะและนิศุมภะ


พระลักษณะ

[แก้]

พระแม่มาตังคีมีพระวรกายสีเขียวมรกตเข้มหรือสีดำ มีพระเนตรสามดวง โดยมีพระจันทร์เสี้ยวอยู่ระหว่างคิ้ว บางตำนานบอกว่าพระแม่มาตังคีเกิดจากพระแม่สุรัสวดีและพระแม่กาลีรวมร่างกัน กลายเป็นพระแม่มาตังคี อาวุธที่ถือประกอบด้วย ดาบ บ่วงบาศ วีณา ต้นอ้อย และหัวกะโหลกที่มีนกแก้ว 2 ตัวเกาะอยู่ อาศัยอยู่ตามป่าดิบชื้นหรือป่าช้า ในอินเดียใต้นิยมบูชาแบบมีพระกร8พระกร ถือ ขวาน บ่วงบาศ ดอกบัว นกแก้ว2ตัว ต้นอ้อย และวีณา

อ้างอิง

[แก้]
  1. Kinsley (1997) p. 217

ดูเพิ่ม

[แก้]