พระราชพิธีราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 แห่งสหราชอาณาจักร
จากบนลงล่าง ซ้ายไปขวา
| |
| วันที่ | 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2566 |
|---|---|
| สถานที่ | เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ |
| ที่ตั้ง | ลอนดอน สหราชอาณาจักร |
| ผู้เข้าร่วม | |
| เว็บไซต์ | coronation |
_(cropped).jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
.jpg)
พระราชพิธีราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 และสถาปนาพระอัครมเหสี สมเด็จพระราชินีคามิลลา แห่งสหราชอาณาจักร จัดขึ้นเมื่อวันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2566 ณ เวสต์มินสเตอร์แอบบีย์[1] พระราชพิธีดังกล่าวจะใช้ระยะเวลาสั้นและงบประมาณน้อยกว่าพระราชพิธีราชาภิเษกก่อนหน้านี้[2] โดยมีการเตรียมงานมายาวนานตั้งแต่ในรัชสมัยของสมเด็จพระราชินีนาถเอลิซาเบธที่ 2 ซึ่งแผนของงานดังกล่าวมีการใช้รหัสว่า "ปฏิบัติการลูกโลกทองคำ"[3][4]
ทั้งนี้ ในการสถาปนาคามิลลา แชนด์ เป็นสมเด็จพระราชินีคามิลลาอย่างเป็นทางการนั้น เป็นการสถาปนาสมเด็จพระราชินีครั้งแรกตั้งแต่การสถาปนาสมเด็จพระราชินีเอลิซาเบธ พระราชชนนี เมื่อ พ.ศ. 2480[4] ส่วนกลุ่มต่อต้านสถาบันพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักร ได้จัดการประท้วงระหว่างพระราชพิธีดังกล่าว[5] อนึ่ง ดยุกแห่งซัสเซกซ์จะเสด็จเข้าร่วมพระราชพิธีราชาภิเษกของพระราชบิดา ในขณะที่ดัชเชสแห่งซัสเซกซ์จะมิได้ตามเสด็จพระสวามีเข้าร่วมพระราชพิธีราชาภิเษกและยังคงประทับอยู่ที่รัฐแคลิฟอร์เนียในสหรัฐ ร่วมกับพระโอรส-ธิดา เจ้าชายอาร์ชีและเจ้าหญิงลิลีเบ็ตแห่งซัสเซกซ์ เนื่องด้วยในวันเดียวกันเป็นวันคล้ายวันประสูติของเจ้าชายอาร์ชีผู้เป็นพระโอรส
พระราชพิธีราชาภิเษกของสมเด็จพระเจ้าชาลส์ที่ 3 และสมเด็จพระราชินีคามิลลาเป็นพระราชพิธีราชาภิเษกของพระมหากษัตริย์สหราชอาณาจักรครั้งแรกในคริสต์ศตวรรษที่ 21 อีกทั้งยังเป็นครั้งแรกที่มีการถ่ายทอดสดทั่วโลก นอกจากนี้ยังเป็นพระราชพิธีราชาภิเษกที่จัดขึ้นในเวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ครั้งที่ 40 นับตั้งแต่พระราชพิธีราชาภิเษกของพระเจ้าวิลเลียมผู้พิชิตใน พ.ศ. 1609[6][a]
แขก[แก้]
มีแขกที่ได้รับเชิญประมาณ 2,200 คนจาก 203 ประเทศ[8] ผู้ได้รับเชิญประกอบด้วยสมาชิกราชวงศ์ ผู้แทนจากนิกายคริสต์จักรแห่งอังกฤษและชุมชนผู้นับถือศาสนาอื่น ๆ ในอังกฤษ นักการเมืองที่มีชื่อเสียงจากสหราชอาณาจักรและเครือจักรภพ ตลอดจนประมุขแห่งรัฐและเชื้อพระวงศ์ต่างประเทศ[9]
จำนวนผู้เข้าร่วมทางการเมืองลดลงอย่างมากจาก พ.ศ. 2496 ที่สมาชิกรัฐสภาทั้งหมดของสหราชอาณาจักรเข้าร่วมพิธี[10] ทางสำนักพระราชวังบักกิงแฮมพิจารณาเชิญ ส.ส. เพียง 20 คนและขุนนางอีก 20 คน แต่การประท้วงจาก ส.ส. และขุนนางทำให้มีการเพิ่มจำนวนผู้เข้าร่วมมากกว่าสองเท่า โดยสำนักงานคณะรัฐมนตรีจะเป็นผู้ตัดสินใจขั้นสุดท้ายว่าใครได้รับเชิญ[11][12] คู่สมรสของสมาชิกคณะรัฐมนตรีไม่ได้รับเชิญ ทำให้รัฐมนตรีบางคนรู้สึกโกรธ[13]
หมายเหตุ[แก้]
- ↑ พระเจ้าฮาโรลด์ กอดวินสันเกือบจะได้ขึ้นครองราชย์ในเวสต์มินสเตอร์แอบบีย์ที่ผ่านการอภิเษกในศาสนาเมื่อเดือนมกราคม พ.ศ. 1609 แม้ว่าสิ่งนี้จะไม่ได้รับการยืนยัน โดยเฉพาะจากแหล่งข้อมูลร่วมสมัยใด ๆ[7] ถ้ารวมพระราชพิธีราชาภิเษกของฮาโรลด์ พิธีนี้จะกลายเป็นครั้งที่ 41
อ้างอิง[แก้]
- ↑ "King Charles III, the new monarch". BBC. 10 September 2022. สืบค้นเมื่อ 11 September 2022.
- ↑ Dixon, Hayley; Narwan, Gurpreet (2022-09-13). "Coronation for the cost of living crisis as King expresses wish for 'good value'". The Telegraph (ภาษาอังกฤษแบบบริติช). ISSN 0307-1235. สืบค้นเมื่อ 2022-09-30.
- ↑ Mahler, Kevin (14 February 2022). "Ghosts? Here's the true tale of things that go bump in the night". The Times. สืบค้นเมื่อ 9 September 2022.
the codename for the coronation planning: 'Operation Golden Orb'
- ↑ 4.0 4.1 Dixon, Hayley; Gurpreet, Narwan (13 September 2022). "Coronation for the cost of living crisis as King expresses wish for 'good value'". The Daily Telegraph. สืบค้นเมื่อ 14 September 2022.
- ↑ Quinn, Ben (13 September 2022). "Republican campaign group planning new protests after arrests of anti-monarchists". The Guardian. สืบค้นเมื่อ 14 September 2022.
- ↑ "A history of coronations". www.westminster-abbey.org. Dean and Chapter of Westminster. 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 March 2023. สืบค้นเมื่อ 19 March 2023.
- ↑ Gosling, Lucinda (2013). Royal Coronations. Oxford: Shire. p. 7. ISBN 978-0-74781-220-3.
- ↑ "More than 2,200 guests to attend King Charles' coronation at Westminster Abbey". Reuters. 1 May 2023. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 1 May 2023. สืบค้นเมื่อ 1 May 2023.
- ↑ Syed, Armani (5 April 2023). "Everything to Know About King Charles III's Coronation". Time. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 April 2023. สืบค้นเมื่อ 13 April 2023.
- ↑ Robinson, Matthew (14 April 2023). "King Charles's Coronation guest list: a who's who of everyone expected to attend". The Telegraph. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 15 April 2023. สืบค้นเมื่อ 16 April 2023.
- ↑ Kidd, Patrick (14 March 2023). "The Times Diary: Voices Raised for Charles". The Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 April 2023. สืบค้นเมื่อ 16 April 2023.
- ↑ Robinson, Matthew (26 April 2023). "King Charles's Coronation guest list: a who's who of everyone expected to attend". The Telegram. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 27 April 2023. สืบค้นเมื่อ 27 April 2023.
- ↑ Grylls, George (11 April 2023). "Cabinet ministers' spouses left off the Coronation guest list". The Times. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 16 April 2023. สืบค้นเมื่อ 16 April 2023.
